Gif in het groen s Vergelijking <m- Uitkomsten cd w O Iedereen kent hem welde gemeen- e nan met een spuit in de hand die het Jioen tussen de tegels of het plantsoen ioodsproeit Weinig mensen klagen, r aar velen maken zich er wel zorgen jver. Er kunnen dan ook de nodige n aagtekens gezet worden bij de on- a uidbestrijding. De middelen zijn ze- ser zonder gevaar en de vraag is of ze ïvel altijd zo nodig zijn. De ZMF deed daarom een onderzoek laar het gebruik van bestrijdingsmidde- en door de Zeeuwse gemeenten. Dat ivas geen gemakkelijk karwei, want veel gemeenten lopen met dergelijke gege- ens niet graag te koop. Daar komt bij, lat men soms vele uren nodig had om de gegevens bij elkaar te krijgen, doordat de registratie te wensen overliet. Sommige gegevens konden helemaal niet geleverd worden. Drie gemeenten lieten het af ten Bruinisse, Mariekerke en West- kapelle, met als belangrijkste redenge- b rek aan tijd. Overheidsinstanties als Rijks- en Pro vinciale Waterstaat, de waterschappen en het Wegschap Walcheren, zijn al en- ele jaren bezig met een terugdringing m het gifgebruik. Vorig jaar besteed den we in W antij aandacht aan de water schappen. Een geluid dat we toen op- v ngen, was „kijk ook eens naar de ge- eenten". Dat is bij deze gebeurd en de cijfers kunnen nu naast elkaar worden gelegd. Gegevens over het partikuliere gebruik en vooral het gebruik door de cndbouw ontbreken nog. Een ander doel van het onderzoek was op grond van de uitkomsten een diskussie op gang te brengen binnen de gemeen- :en. De „slechte" gemeenten kunnen nu wMM- w Pd O O Q zien van welke gemeente de nodige mi lieuvriendelijkheid geleerd kan worden. Het behoeft geen betoog dat milieu organisaties uit zijn op terugdringing van het spuiten met gif. De nadelen zijn im mers legio. Bestrijdingsmiddelenfabrie- ken vormen bij ongevallen een grote bedreiging voor mens en milieu (Bhopal, Sandoz). Het bodemleven raakt door slecht afbreekbare middelen ontregeld. En gebruik ervan levert gevaar op voor kinderen en huisdierennaar schatting sterven door bestrijdingsmiddelen jaar lijks in Nederland tien mensen en lopen vierhonderd een akute vergiftiging op. Vooral dit is een reden om kritisch te zijn op het gebruik door gemeenten. Tenslotte mag ook de natuur niet ver geten worden die elke gemeente toch bezit. Die is buiten de bebouwde kom al zo verarmd, dat ze een onbedreigd plaatsje verdiend in dorp en stad. Kort om bestrijdingsmiddelen liever niet dan wel. verbruik gemeenten 0,5 0,5-1,0 1,1-1,5 1,6-2,0 2,1-3,0 3,1 on bekend Domburg. St. Philipsland, Vlissingen, Axel, Wissenkerke Middelburg, Westerschouwen, Aardenburg, Zierikzee, Veere, Borsele, Sluis Goes, Arnemuiden, Kapelle, Middenschouwen Hulst, Reimerswaal, Hontenisse, Tholen Duiveland, Brouwershaven, Kortgene, Temeuzen Valkenisse, Sas van Gent Bruinisse, Oostburg, Mariekerke, Westkapelle. Verbruik van onkruidbestrijdingsmiddelen - in kg aktieve stof per ha - door de Zeeuwse gemeenten in 1986. De bedoelde vergelijking tussen de ge meenten is overigens nog niet zo een voudig. Er worden veel verschillenden middelen gebruikt. Verder verschillen de oppervlaktes aan bestrating en groen sterk en ook wat er al dan niet wordt meegerekend. Daar komt nog bij dat vrij veel gemeenten niet weten wat er tussen de tegels en wat er in het plantsoen terechtkomt. Niettemin is getracht een globale indruk te krijgen van de verschil len. Zo is van alle middelen de hoeveel heid werkzame stof in de verspoten op lossing opgeteld en gedeeld door de to tale oppervlakte aan groen en bestrating - voorzover bekend. Dit is weliswaar een optellen van appels en peren, maar an derzijds geeft het toch een idee van hoe het erin de Zeeuwse gemeenten voor staat. Het zo berekende verbruik per hek- tare blijkt te variëren van 0,4 kg/ha bij gemeenten als Domburg, St. Philipsland en Vlissingen tot ruim 3 kg/ha bij Ter- neuzen en Valkenisse. Ook Brouwers haven en Kortgene skoren hoog (2,6 kg/ha). Sas van Gent maakt het duidelijk het bontst met maar liefst 4,4 kg/ha. Oostburg weigerde gegevens te ver strekken over haar oppervlaktes, maar het totaalverbruik is duidelijk aan de hoge kant, als vergelijkbare gemeenten ernaast worden gelegd. Het aantal middelen loopt ook sterk uiteen. Zierikzee beperkt zich bewust tot maar één middelhet veel gebruikte simazin. De meeste gemeenten bedie- 3

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1987 | | pagina 3