Geseponeerd Tipgevers stelt liever een soepele vergunning op. daders te kunnen pakken en een aan- bijstandsteam wordt uitgebreid met Of men past de politieke truc toe dat tal overtreders geverbaliseerd. Justitie enkele informatierechercheurs. Zij men wel strenge voorwaarden opstelt, seponeerde de zaak.... Volgens Eek- zouden kunnen zorgen voor uitbrei- maar deze vervolgens niet of nauwe- hardt omdat men de bazen achter de ding van het informatienet, door bij- lijks kontroleert, laat staan dat men dumpingen wilde pakken en niet de voorbeeldtipgeverstelateninfiltreren overgaat tot politiedwang. Bovendien vrachtrijders. „Natuurlijk is het voor kan een overheid nog altijd stellen dat zij in overleg is met het bedrijf. Die overlegsituatie is dan weer een reden voor de Officier van Justitie om een overtreding voorlopig te laten rusten. Komt het bij milieudelikten eenmaal tot optreden van justitie dan zijn on- de agenten een frustrerende zaak als je ziet dat er met de processen-verbaal niets gebeurt. Maar we blijven erop aandringen dat ze proces-verbaal op maken. Ook Justitie moet nog meer vergroeien met de milieuwetgeving. tussen de „professionele" milieukri- minelen. Uit de drugswereld blijkt dat zulke tipgevers nuttige diensten be wijzen. Volgens Eckhardt is het we- voldoende bewijsmateriaal of verja ring van delikten nogal eens de oor zaak dat de Officier van strafvervol ging afziet. Een ander argument van Justitie is, dat men niet als puinoprui- mer van een falend gemeentelijk of provinciaal beleid wenst op te treden. De mosselschelpenaffaire in de Yerseke Moer is daarvan een voor beeld. Vrachtauto's met mosselschel pen reden geregeld naar het natuur gebied om daar illegaal hun lading te dumpen. De politie had dagen en nachten in het veld gelegen om de Wij moeten niet vergeten dat wij sinds honderd jaar het strafrecht kennen, maar dat de oudste milieuwetten slechts twintig jaar oud zijn". De majoor ziet ook knelpunten in zijn eigen „bedrijf'. Andere zaken zoals verkeersovertredingen krijgen nog steeds voorrang op het milieu. De meeste milieukoördinatoren binnen de rijkspolitie kunnen slechts tien tot twintig procent van hun tijd aan het milieu besteden. Een wens van de milieu-agenten is ook dat het milieu- reldje van de echte milieukriminelen niet groot, maar is het wel moeilijk er in door te dringen. Zo iets kost werk tijd en geld. En als het om de centen gaat, is de politieleiding niet meer zo milieuvriendelijk. De allereerste ver eiste in de strijd tegen verdere aantas ting van het milieu is echter samen werking op alle nivo's. Burgemeester en wethouders, ambtenaren die ver gunningen verlenen en kontroleren, provinciebestuur en politie moeten het beleid met dezelfde interpretatie uitvoeren. De politie als waakhond aan een te korte ketting terwijl de huisbewaarders de deur laten open staan, is een slechte bewaker van het milieu.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1988 | | pagina 6