v
•if#
fV Middelburg
Bedreigingen
van een smakeloze architektuur. Maar
ook de groenstruktuur getuigde van
weinig verbeeldingskrachtgrote op
pervlakten met slechts één plante-,
struik- of boomsoort, binnen strakke
lijnen aangeplant. De inheemse flora
en fauna kregen weinig kans doordat
de beheerders iedere spontane ont
wikkeling de kop indrukten. Boven
dien werd meestal uitheems materiaal
aangeplant, waardoor de inheemse
fauna hierin geen geschikte voedsel
lij en nestgelegenheid kon vinden. De
natuurfunktie van het openbaar groen
*»werd dus nog nauwelijks onderkend.
l 0)ok in Middelburg zijn vele sporen
terug te vinden van groenstrukturen
zoals ze in de loop der jaren gevormd
zijn. De voornaamste boselementen
hierin zijn het 19e-eeuwse wandel
park op de bolwerken en de parkbos-
sen van de buitenplaatsen Ter Hooge
en Toorenvliedt. Langs de verschil
lende watergangen die op de vesten
uitkomen en daarmee de „natte"
hoofdstruktuur bepalen, dringt het
groen op een aantal plaatsen door tot
aan de vesten. In deze groene longen
liggen op enkele plaatsen nog waarde
volle graslanden met een gedeeltelijk
zilte flora. Van iets minder belang zijn
de (spoor)-wegbermen en kanaaldij
ken, soms begeleid door sportvelden,
begraafplaats (Nieuwlandseweg) en
wijkpark (Schroeweg)V erspreid door
de woonwijken komt ook wel veel
groen voor, maar hiertussen ontbre
ken duidelijke verbindingen.
De huidig hoofdstruktuur van het
Middelburgse groen benadert de ide
ale situatie heel aardigmet slechts
enkele aanpassingen kan de verwe
ving van de stad met het buitengebied
nog aanzienlijk versterkt worden. Ge
dacht kan worden aan de volgende
ingrepen.
- Open maken/houden van de over
gang tussen de graslanden en het ver
dere buitengebied. Dit kan het ge
bruik van de graslanden door weide
vogels bevorderen.
- Aanbrengen van duikers onder we
gen, ook op oevernivo, zodat zowel
water- als oeverbewoners geen bar
rières meer tegenkomen. Dit is voor
al gewenst bij de Torenweg en de
W eg der V erenigde Naties en verder
bij de vijvers in Dauwendaele en de
Magistraatwijk. Een doorgaande wa
terverbinding kan bijdragen aan een
betere doorstroming en dus een ge
zonder onderwatermilieu.
-Aanbrengen van een doorlopende
bosverbinding tussen de parken op
de bolwerken en de buitenplaatsen
Ter Hooge en Toorenvliedt.
- Aanbrengen vandoorgaandebeplan-
tingen (houtwallen) langs sportvel
den.
- Beheren van geluidswallen als
bloemdijken en het kreëren van ver
bindingen met bestaande dijken en
(bloemrijke) wegbermen.
Zoals algezegd: het huidige plaatje van
de groenstruktuur in Middelburg is
vrij ideaal. Er liggen echter tal van be
dreigingen op de loer. De nieuwste ste-
debouwkundige tendens is namelijk
het verdichten van de stedelijke bebouwing,
waarbij financiële overwegingen een
belangrijke rol spelen.
Genoemd kunnen worden
- de ontwikkeling van een industrie
terrein tussen Seisweg en Sandberg-
laan
- de voorgenomen bouw van de Eras-
muswijk waardoor de groene long
tussen Oude Vlissingseweg en het
kanaal geheel verdwijnt
- het verdwijnen van het direkte kon-
takt van de groene long langs de
Domburgse watergang met de veste
door de bouw van huizen. Bovendien
dreigt een uitbreiding van de sport
velden het graslandcomplex van het
buitengebied af te snijden
- de oostzijde van de Veerseweg waar
de groene long het kontakt met het
buitengebied verliest door de aanleg
van een weg
- het verdwijnen van stukjes ruig ter
rein langs de spoorlijn door opho
ging en gebruik als volkstuin/opslag
plaats (Arnestein).
Het is hoog tijd dat het gemeen
tebestuur vanMiddelburg doordrong
en raakt van de noodzaak om de kwa
liteit van de natuur in de woonom
geving te bevorderen in plaats van
deze geleidelijk af te breken.
Het beleid dient daarop bijgesteld te
worden. A
