Eerdere akties
Lou Walhout
De kerkgangers in Breskens stonden
aanvankelijk afwachtend, zo niet afkerig
tegenover zijn maatschappelijke
aktiviteiten. Pastoor Omer Gielliet heeft
zich er niet door uit het veld laten slaan.
Hij staat samen met een aantal leden
van de werkgroep „Kerk en Samenleving"
uit Breskens aan de wieg van de
aktie „Redt de Schelde".
Sukses
Redt
de Schelde
traks hebben we niet eens meer
water om te dopen". Omer Gielliet
egt het zachtjes. Al geruime tijd is hij
bezig de mensen in Breskens attent te
maken op de voortgaande, dreigende
vernietiging van de schepping. De pas
toor is een niet onverdienstelijk hout-
Ëverker. Hij schiep veertien jaar ge
en een eigen Kruisweg voor de
rooms-katholieke kerk van het dorp
iian de Westerschelde. Een houtsnij-
verk toonde Jezus die wordt ont
deed". De tekst ernaast liet weinig aan
j verbeelding over„Naakt zijn bomen
I :onder blaren, Naakt is water zonder
vis, Naakt is lucht zonder vogels, uit-
ekleed door geweld of chemisch ver-
if'.
e meningen waren verdeeld „Poli-
iek hoort niet thuis in de kerk". De
ressiaanse pastoor kreeg enkele ke
en deze opmerking te horen. Nel
oeckhout, aktief in „Kerk en Samen-
eving" en „Redt de Schelde", kan zich
daarin niet vinden. Zij stelt met Omer
dat de kerk een maatschappelijke ver
antwoordelijkheid heeft. Dat heeft op
zich niets met politiek te maken. „We
vinden dat kerken moeten opstaan".
„De kerk is geen doel, maar één van de
middelen waarmee iets kan worden
bereikt", vult Omer aan. „Als zij een
doel is, wordt een kerk een kerker.
Dan sluit je God op".
De Westerschelde was niet de eerste
inspiratiebron voor de, nu in „Redt de
Schelde" aktieve rooms-katholieken.
Ze hielden zich aanvankelijk in de
werkgroep „Kerk en Samenleving"
bezig met andere vraagstukken: de
kruisraketten en het CDA, de „ver
meend" evangelische basis van de be
ginselen van die partij. De West-
Zeeuws-Vlaamse natuurbescher
mingsvereniging 't Duumpje vroeg
Omer twee jaar geleden mee te doen
aan een aktie tegen de vervuiling van
de Westerschelde. Hij maakte een
houten beeld als aanklacht tegen aan
tasting van het milieu. Dat is vervol
gens op de Schapenplaat tussen Bres
kens en het gehucht Nummer Eén
geplaatst. „Ik werkte mee, omdat de
kokkels langzaam waren vergiftigd",
blikt de pastoor op die gebeurtenis
terug. „Om als Johannes de Doper
duidelijk te maken dat een ommekeer
in het leven nodig is".
nieuwe kampagne. Alle huisdeuren in
Breskens werden afgelopen. De helft
van de inwoners zette een handteke
ning.
De aktie die de groep „Redt de Schel
de" samen met de Zeeuwse Milieu
federatie voert, is een gevolg van de
voorgaande. Omer Gielliet en Nel
Boeckhout zijn enigszins verbaasd
over het sukses. Zij hebben in pastoor
Lex Verkruijsse uit Meerdonk „een
Poort naar Vlaanderen" gevonden.
De Bressiaanders hebben via hem een
tioaüJt Wr*- Mum.
NaoiUs v» iooJk» vUi.
v>
qAiuA.
o.|
UJCAum
Aiai/v ■WW*»*» wrOAltt.
Axfc H
t&Y*. dU» nwunfoaA'd" m
itScW, dUot %-u.wXuÜ^A
KHKSiCOHK
Houtsnijwerk van Omer Gielliet
De vernietiging van de Wester
schelde bleef Omer sinds 1986 bezig
houden. Tijdens de visserijfeesten in
Breskens werden voor het eerst hand
tekeningen ingezameld. ,,'tWas wel
een feest", verklaart Omer, „maar
waar leeft de vis eigenlijk in De aktie
leverde 3300 handtekeningen op. De
lokale werkgroep „Kerk en Samenle
ving" deed hier nog niet aan mee. Zij
stond vorig jaar september-oktober
op. De Noordzee-konferentie in Lon
den over verbranding van chemisch
afval op zee was de reden voor een
weg gebaand tot in Brussel, Antwer
pen en Gent. „Overal klinkt die stem"
drukt Omer zich beeldend uit. „Er
moest iets gebeuren. De vervuiling
van de Schelde en de Westerschelde
vraagt daarom. Zo'n 50.000 mensen
staan aan weerszijden van de grens
binnenkort voor een schone rivier en
zeearm". De aktiegroep „Redt de
Schelde" kan niet meer stoppen en wil
zich, aldus Omer, na afloop van de
aktie op industriepastors richten.
Jezus wordt ontkleed" was een teken
aan de wand".
