r 9*90 gceR Heel lang geleden kon je zo maar vruchten en andere gezonde dingen, die in de natuur groeiden, opeten. Je kon ook heerlijk koel water uit een beekje drinken. Dieren werden met pijl en boog geschoten en er werd nooit méér geschoten dan men op kon eten. Er is sinds die tijd wél wat veran derd.... We kunnen het water uit die beekjes al lang niet meer zo maar drinken. Groenten en fruit moet je, voor je het eet, eerst goed wassen. Tegenwoordig ga je, als je geen egetariër bent en wel een stukje vlees ast, naar de slager. Zélf jagen is niet meer nodig, al zijn er altijd nog mensen die het leuk vinden om dieren dood te schieten. Kijk, als dat nog steeds met pijl en boog gebeurde dan kon je het nog als een sport beschouwen en had het opgejaagde konijn, hert of eend nog een kansje om te ontsnappen. Maar hoe wordt er nu gejaagd...? Met een „dubbelloops" geweer en dan niet met één kogel, neen, met een schot „hagel". Dat zijn een heleboel kleine loden kogeltjes die in één schot vorden afgevuurd. De dieren krijgen bijnageen kans meer.... Bovendienbe- strijkt een schot hagel zo'n groot ge bied, dat daardoor ook andere dieren geraakt kunnen worden. Die worden dan aangeschoten en verwond. Mis schien kunnen ze nog wei viuciu.cn cn uit de buurt van de jager blijven, maar vaak zijn ze niet meer in staat om zich tegen hun eigen natuurlijke vijanden te verdedigen en worden ze een ge makkelijke prooi. Zeeland heeft een prachtig na tuurgebied het „Verdronken Land van Saeftinge"Weet je dat daar óók gejaagd wordt En door wie Door mensen die zeggen dat ze van de na tuur houden....! Je vraagt je dan wél even af wat dat „liefhebben van de natuur" te bete kenen heeft. Niet alleen wordt gezond wild kansloos neergeknald, andere dieren worden opgeschrikt en de rust wordt ernstig verstoord. Je begrijpt dat onze ZMF-waak- hond daar erg op tegen is. Als er teveel dieren in een bepaald gebied komen, zodat er niet voldoende voedsel voor ze is of ze elkaar met ziekten besmet ten, kan het nodig zijn om in te grijpen. Daarvoor zijn andere manieren. Je hoeft dat niet over te laten aan het vrije spel van de jagers. M

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1989 | | pagina 19