Korte berichten en mededelingen Exkursie baggerwerkgroep Naar samenwerking in de Nederlandse natuur- en milieubeweging Jacht op de Westerschelde Milieuvriendelijk plastic bestaat niet! Op woensdag 11 april is de werkgroep waterbodems van de Zeeuwse Milieu Federatie op exkursie geweest langs enkele installaties voor het verwerken van verontreinigde waterbodems. Deskundigen van Rijkswaterstaat en van de aannemer Herik gaven de werkgroep een kijkje in de keuken van het zogenaamde "milieubaggeren". De meest boeiende delen van de exkursie waren het baggeren van vervuild slib uit de haven van Zierikzee en het scheiden van die baggerspecie in (grove) zanddeeltjes en het veel fijnere slib. Slibdeeltjes hebben de eigenschap vervuiling aan zich te binden. Weet je zand en slib te scheiden, dan blijft er heel vuil slib over en relatief schoon zand. Het slib wordt verbrand en het zand kan hergebruikt wordt. Het apparaat dat de scheiding uitvoert, is een hydrocycloon, een soort centrifuge. Door een slingerbeweging verlaten de lichtere slibdeeltjes het apparaat aan de bovenkant, terwijl de zandkorrels door hun gewicht via de onderzijde wegzakken. Na een ontwateringsstap houd je een "koek" van zeer vuil slib over, en een hoop zand. Het gebruikte water wordt tenslotte gereinigd. Toch zi jn er wat vraagtekens te plaatsen bij het verwerkings proces zoals aannemer Herik dat toepast. Het zand blijkt nog steeds licht verontreinigd met (waarschijnlijk) verfdeeltjes en zou opnieuw de installatie moeten passeren. Verder was de hoeveelheid gewonnen zand erg gering. De verhouding slib zand was 4:1. Stiekum kwam de gedachte op dat het goedkoper zou zijn gewoon alle (ontwaterde) baggerspecie naar de verbrandingsoven te brengen. Opvallend was tenslotte dat tijdens het opbaggeren van specie uit de haven de voorzorgsmaatregelen tegen verspreiding van (wolken) slib niet zo nauw werden genomen. Daarentegen werd bij het scheidingsproces geen korreltje specie gemorst. De zeehond die we zagen zwemmen rond de installatie aan de Grevehngendam moet dat geweten hebben. Bent u geïnteresseerd in de aktiviteiten van de werkgroep Waterbodems van de ZMF, neem dan kontakt op met Marcel Rekers (ZMF, tel: 01100-28259/31042). Al enige tijd is een ontwikkeling gaande die vele natuur- en milieuorganisaties er toe aanzet na te denken over de verbetering van de doelmatigheid van de natuur- en milieubeweging in de nabije toekomst. Niet langer signaleert deze beweging enkel misstanden en knelpunten. Er komen nieuwe uitdagingen bij. Natuur- en milieuorganisaties worden steeds meer betrokken bij het aandragen van oplossingen. De ernst van de problemen dwingt tot een bredere benadering van natuur- en milieuproblemen. Om op al deze ontwikkelingen invloed te kunnen uitoefenen en om met name een grotere greep te krijgen op het overheidsbeleid, zal de natuur- en milieubeweging de krachten moeten bundelen. Daarom heeft Stichting Natuur en Milieu het voortouw genomen om te zien of organisaties met een grote achterban, zoals de Zeeuwse Milieufederatie, kunnen worden bijeenge bracht in een hechtere samenwerkingsstruktuur. Daartoe zijn gesprekken geweest met al die organisaties. Ook met de Zeeuwse Milieufederatie. Wij hebben duidelijk gemaakt, dat een federatief model passend kan zijn, mits de ZMF haar eigen zelfstandigheid kan behouden. Ook zal provinciaal, naar ons oordeel, een goed ondersteund netwerk nodig zijn, waarin het brede palet van natuur- en milieugroepen en -organisaties kunnen (samen)werken. Uit de gesprekken met alle organisaties blijkt dat een grote behoefte bestaat aan een gezamenlijk optreden. Een sterk bestuur en een efficiënt werkend federatieburo kunnen daarbij niet gemis't worden. De basis voor de samenwerking, zo vinden de meeste organisaties, zou een aantal gemeenschappelijke doelen moeten zijn, die moeten worden vastgelegd in wat zo fraai een "programmatische grondslag" heet. Een stuurgroep zal die grondslag formuleren en eveneens een schets voor een organisatiestruktuur maken. Want samen staan we sterker. Regelmatig komen er bij de ZMF vragen binnen van mensen die bericht hebben gehad van een of ander bedrijf dat de plastic verpakkingen die ze gebruiken "milieuvriendelijk" zijn. Het plastic zou namelijk afbreekbaar zijn. Dat plastic afbreekbaar en dus milieuvriendelijk is, is echter een fabeltje. Onderzoek dat de Biologiewinkel in Utrecht in opdracht van de Vereniging Milieudefensie heeft gedaan, heeft dat aangetoond. Fotochemisch afbreekbaar polyethyleen breekt onder gunstige omstandigheden in ongeveer een jaar af onder invloed van zonlicht. Er ontstaan bij dit proces echter bijprodukten die schadelijke effekten opleveren voor het milieu. Biologisch afbreekbaar polyethtyleen valt binnen enkele maanden uit elkaar door toedoen van baktenën. Het is dan wel voor het oog onttrokken, maar blijft ongeveer 100 jaar in snipper- danwel poedervorm aanwezig. Deze snippers leveren een gevaar op voor bijvoorbeeld vogels, die ze voor voedsel aanzien. De jagerslobby heeft er weer een vriendje bij. Tenminste, dat moet worden afgeleid uit het standpunt an de nieuwe staatssecretaris van Financiën, Van Amelsvoortt.a.v. de jacht vanaf het water op de Westerschelde. Pas enkele dagen in funkue of de staatssecretaris laat het besluit uitgaan dat ondanks eerder ingenomen standpunten, de jacht moet worden verlengd. Al meer dan 10 jaar wordt deze vorm van plezierjacht bestreden door natuurbescher mers. Steeds zijn ze aan het lijntje gehouden of met een kluitje in het riet gestuurd, waarna de jacht weer voor 6 jaar werd verhuurd door de Dienst der Domeinen. Deze Dienst beheert namens het ministerie van Financiën alle staatseigendommen, zoals grote delen van de Wester schelde. Vorig jaar was de verlenging van het jachtkon- trakt weer aan de orde. Nu leek eindelijk het tij gekeerd. Op 31 oktober meldde de waarnemend hoofdinspekteur der Domeinen in de PZC dat de jachtkontrakten niet meer zouden worden verlengd. Als uitgangspunt voor het besluit diende het beleidsplan Westerschelde, dat uitgaat van beheersjacht voor de Westerschelde. Dat betekent alleen maar jagen wanneer er schade aan de landbouw of de zeewering wordt aangericht, dus eigenlijk bijna nooit. Zonder pardon wordt dit standpunt nu verlaten. Weliswaar zijn er beperkende bepalingen in de jachthuur- overeenkomst opgenomen, maar het is onbegrijpelijk dat het beleid voor de Wester schelde zomaar wordt genegeerd. Het beleidsplan wordt door de verschillende ministeries mede onderschre ven. Maar ook Rijkswaterstaat en NMF zijn door de bocht gegaan onder druk van de staatssecretaris. De ZMF is uiterst verbolgen over deze gang van zaken. Bij de staatssecretaris en de klankbordgroep Westerschel de is deze zaak schriftelijk aan de orde gesteld. De natuurwaarden van de Westerschelde mogen niet verkwanseld worden, ook niet door een staatssecretaris.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1990 | | pagina 24