sel en milieu Het bewerken van voedsel V Hl -liöh deel 3: bewerking en verpakking Ronald Lutz en José Lemmen Inhoud 1. Het bewerken van voedsel 2. Verpakkingen 3. Meer informatie De gangbare wijze van voedselproduktie kost veel grondstoffen en energie en veroorzaakt vervuiling. Behalve de produktie van de grondstoffen voor de voeding in de landbouw en veeteelt, gaat het ook om de bewerking en verpakking van deze produkten. De macht van de konsument is beperkt, maar door bewust inkopen te doen, kan de ontwikkeling naar een betere manier van voedselvoorziening worden gestimuleerd. Gezondheid Mfi anders geregeld dan nu. Het voedsel werd voor het grootste deel zelf be reid, kwam uit de streek en was sei zoensgebonden. Enkele produkten werden gekonserveerd; voorbeelden daarvan zijn de boter- en kaasberei ding. De verkoop was eenvoudig, de boer verkocht zijn produkten op de markt of in de winkel. Tegenwoordig gaat dat geheel anders. Het aanbod van produkten in het voedselpakket is enorm uitgebreid; van zo'n 800 in de jaren '30 tot meer dan 12.000 heden ten dage. Op zich een verbetering, want het voedselaan bod is zeer gevarieerd en als je een beetje oplet, hoef je als westerling niet bang te zijn vitaminen of andere be langrijke bouwstoffen tekort te ko- Maar er zijn ook veel negatieve aspek- ten verbonden aan de hedendaagse voedselproduktie. De voedingsmid delen zijn steeds kunstmatiger ge worden. Tijdens de lange weg van de boer naar de winkel wordt er veel ge knutseld aan het voedsel. Vaak ten koste van het milieu en gezondheid van de konsument. men. Zeer veel voedingsmiddelen onder gaan bewerkingen in de fabriek. Soms is dat noodzakelijk, zoals bij het ma len van meel. In veel gevallen is de bewerking veel ingewikkelder en kun je je afvragen of het wel echt nodig is. Om voedsel aantrekkelijker en lan ger houdbaar te maken, wordt het op allerlei manieren kunstmatig behan deld. Ook al zijn deze behandelingen wettelijk toegestaan, gezond zijn ze meestal niet. In het algemeen kun je stellen: hoe minder een produkt be werkt is, hoe beter. Zo worden er steeds meer hulpstof fen, of additieven, gebruikt om pro dukten aantrekkelijk te maken. De kontrole op deze stoffen is verschil lend. Voor stoffen met een E-num- mer bestaat een EEG regeling, daar naast hebben veel additieven (zoals geur- en smaakstoffen) geen E-num- mer en dus ook geen Europese kon trole. De wet laat de fabrikant een royaal gebruik van zo'n 2000 - 3000 ver schillende stoffen toe. Het gaat om konserveermiddelen, emulgatoren, kleur- geur- en smaakstoffen, glans middelen, stabilisatoren, smaakver sterkers, zuurteregelaars, voedings- zouten en nog veel meer. Kant-en- klare vanillevla bevat bijvoorbeeld geen vanille, maar wel melk, suiker, zetmeel, verdikkingsmiddelen, geur-, smaak- en kleurstoffen. De fabrikant is alleen verplicht om op verpakte produkten te vermelden of er bepaal de toevoegingen zijn gebruikt, maar niet welke en in welke hoeveelheden. Dit bemoeilijkt de keuze van een be wuste konsument. Ook mensen die allergisch of overgevoelig zijn, kun nen zo moeilijk weten welke produk- f-A I /r^rt0 0 W \/<2Tc ^eur sUffe Blctrtlte \Aa._ CKocoLcide v la.-Vanille \A ik UooK zeivoel

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1990 | | pagina 11