Alles wat mooi is moet weg
Een geheim,
onuitgesproken motto
C
Digna Sinke
Geheimzinnia
Abelen op de Dreischorse Dijk in Zonnemaire, maart 1973. Nu staat er nog één.
Digna Sinke (1949) vice-voorzitter van het
"Amsterdams Fonds voor de Kunst", sloot
haar opleiding aan de Nederlandse Film en
Televisie Akademie af met de film "Groeten
uit Zonnemaire" (1972); haar geboorte
plaats.
Ze was montage-assistente bij "Turks Fruit"
en script-girl in "Heb Meelij Jet" van Frans
Weiss. In 1987 maakte ze een dokumentaire
over nieuwe Nederlandse muziek, getiteld
"De nieuwe golf.
Digna Sinke is een veelbelovend filmer en
momenteel heeft ze een tweetal films in pro-
duktie: "Boven de bergen" (opnames is mei
en juni) en "Alles of niets" (opnames in okto
ber en begin '92).
Grootste angst
Digna Sinke
Iepen van vóór de ramp in de Goudmijnpolder bij Zonnemaire, maart 1973. Ze staan er nu nog.
In Haamstede zijn bijna alle geheim
zinnige duinterreintjes waar Oostin-*
dische kers op gekweekt werd of rog
ge, of waar het meest schuin gewaaide
groepje bomen stond dat ik kende,
vervangen door omheinde privétui-
nen met bijpassende villa's.
In 's-Gravenpolder rukt de industrie
Voorns denk ik dat Nederland be
stuurd wordt met een geheim, onuit
gesproken motto als uitgangspunt:
alles wat mooi is moet weg.
Dat is geen vrolijke gedachte maar ik
realiseer me dat ik blijkbaar een rare
opvatting heb over wat mooi is. Mooi
is voor mij wanneer de dingen logisch
passen in hun omgeving, hun geschie
denis vertellen, geheimzinnig zijn,
mij op sporen van nieuwe ideeën zet
ten.
In Zonnemaire - waar ik eigenlijk
vandaan kom - zijn nu bijna alle boer
derijen van vóór 1950 gesloopt en ver
vangen door nieuwbouwbungalow-
tjes, waarvan er nog veel meer dan
dertien in een dozijn gaan. Wat de wa
tersnoodramp niet voor elkaar heeft
gekregen, lukt nu zonder meer door
de ekonomische opbloei.
op tot de Lange Mairedijk en brengt
de karakteristieke verloedering van
de omgeving met zich mee. Bouwaf
val en huisvuil gewoon neergeflik-
kerd tussen de oude populieren.
Dat soort dingen vind ik dus niet
mooi. Misschien is "mooi" geen gel
dig argument meer: praktisch, orde-
lijk en ekonomisch rendabel is waar
het om gaat.
Dat is mijn grootste angstdat Neder
land te ordelijk wordt en mooie din
gen niet meer vanzelf blijven bestaan.
Dat mooie weitjes, verwaaide bomen
en oude huizen museumstukken
worden in een efficiënt geordend
landschap. Hopelijk goed gekonser-
veerd, maar niet meer als iets dat er
gewoon nog is. -M