M De weg terug naar het evenwicht muwst VLSOH De ZMF en de landbouw hi es groeituW Co Meertens De landbouw. Tot voor kort, na de industrie, zo'n beetje de grootste opponent van de natuur- en milieubeweging. Want de landbouw beleed de "méér-religie": kwantiteit ten koste van kwaliteit. Méér produktie dus en dat betekende méér machines, méér kunstmest, méér bestrijdingsmiddelen en méér landbouwgrond. Had het aan de landbouw gelegen, dan was heel Zeeland één wuivend woud van bietenloof geworden, wellicht slechts hier en daar onderbroken door een haven, een chemische fabriek, een kerncentrale. Nee, van de boerenstand, de beroepsgroep die per definitie toch het dichtst bij de natuur heet te staan, moest Zeeland het niet hebben. Vleael Bezinning Geweten Gewonnen? Landinrichting is het platform waar de ZMF de landbouw het meest ontmoet. De ZMF is in alle (nu 14!) landinrichtingskommis sies vertegenwoordigd. In deze kommissies wordt met verte genwoordigers van de land bouworganisaties samenge werkt om tot een goed plan te komen. De ZMF is verder vertegenwoor digd in het bestuur van de Stich ting Zeeuwse Vlegel. Met de 3 Zeeuwse landbouwor ganisaties en het Landbouw schap vindt een periodiek infor meel overleg plaats. c o> t: Het eerste bord voor de Zeeuwse Vlegel laar gelukkig. Zelfs in de jaren dat de Delta nog van goud leek en de Zeeuwse populieren tot in de hemel groeiden, was daar al een tegen-ge- luid. Eerst nog wat. onvast, maar in middels uitgegroeid tot de niet meer weg te denken stem van de Zeeuwse Milieufederatie. En het resultaat mag er zijn: Zeeland is weer op de weg terug naar het evenwicht. Terug naar kwalitatief verantwoord voedsel, te rug naar een kwalitatief verantwoor de leefomgeving. Om bij het voedsel te beginnen. Ge brek aan menskracht was er de oor zaak van dat de ZMF pas enkele jaren geleden daadwerkelijk aandacht kon geven aan dit aspekt.Er werd een be wuste keuze gemaakt voor onder steuning van het toen net opgestarte "Zeeuws Boerenbroodprojekt" (nu herdoopt in "Zeeuwse vlegel"). Een wellicht bescheiden, maar daarom niet minder belangrijk begin. Brood is tenslotte de basis van onze voeding. Inmiddels telen negen Zeeuwse boe ren hun tarwe op milieuvriendelijke wijze. Tarwe, die in de molen te Wol- phaartsdijk wordt vermalen tot meel dat (voorlopig) in vijf bakkerijen op Walcheren en Schouwen-Duiveland wordt omgezet in die o zo gezonde en lekkere "vlegeltjes". Slaat deze proef aan, dan is het brood vanaf 1 oktober in heel de provincie te ver krijgen. En let wel: de "Zeeuwse vle gel" is niet zomaar één van die vele alternatieve projekten, maar daaren tegen een initiatief van de officiële landbouw. De kentering is dus wel degelijk ingezet. Maar ook wat betreft het behoud van onze laatste resten natuurgebied is de landbouw tot bezinning gekomen. Er wordt nu daadwerkelijk geluisterd naar de natuur- en milieubeweging, die konsekwent aan de bel trekt om te trachten te redden wat nog over is aan schor, slik en kreekgebied. Leo D'Hoore, sinds 1985 namens de ZMF adviseur bij diverse landinrich- tingsprojekten in West Zeeuws- Vlaanderen, heeft de belangen zien verschuiven. D'Hoore: "Nog maar vier jaar geleden was de macht van de landbouw zo groot dat we als natuur bescherming al blij waren dat er ten minste nog te praten viel over konser- vering van een paar hektare natuurge bied. Maar inmiddels is er ook bij de landbouw iets fundamenteels veran derd. Nu bestrijken de onderhande lingen vele honderden hektaren en wordt er niet enkel meer over hier en daar wat konserveren gesproken". Heeft de natuur- en milieubeweging de landbouw dan toch een "geweten geschopt?". Ir. H. Okma van de In- spektie Landinrichting te Goes, kan het niet ontkennen. "Bij het invullen van de streekplan nen valt er de laatste jaren een nadruk kelijke verschuiving te bespeuren naar de belangen van natuur en land schap", zegt hij. "Een verschuiving die inderdaad ten koste gaat van de belangen van de landbouw". En Okma moet ook toegeven dat een dergelijke omwenteling binnen de al lerminst als progressief bekend staan de landbouw niet vanzelf tot stand is gekomen. "Als we eerlijk zijn, moe ten we bekennen dat de landbouw door argumenten van buiten af (lees: door de natuur- en milieubeweging, red.) de ogen is geopend". Betekent dit alles dat de strijd in Zee land gewonnen is? Zijn we op weg naar de ideale situatie? Leo 'D Hoore waarschuwt voor al te veel optimisme. "We gaan inderdaad de goede kant op, maar het woord ideaal zou ik nog zeker niet in de mond willen nemen. Zo wil ik de si tuatie pas noemen wanneer we bij voorbeeld een plan Tureluur onver kort zouden kunnen realiseren". Onverkort. Dat is niet niks. Hoe rea geert het Ministerie van Landbouw op zo'n uitspraak? Als we ir. Okma mogen geloven, dan komt de ZMF, wat Tureluur betreft, zeker aan z'n trekken. De inspekteur landinrichting stelt tegenover Wantij "Zoals de zaken er nu voor staan ben ik ervan overtuigd dat we beide partij en landbouw en natuurbescherming voor de volle honderd procent tevre den zullen kunnen stellen". En zo zijn we in Zeeland inderdaad op de weg terug naar het zo noodza kelijke evenwicht.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1991 | | pagina 8