Ruilverkaveling op milieugebied
H
Gebiedsgerichte benadering Kanaalzone
Sabine Verburg
"Een ruilverkavelingsprojekt op
milieugebied". Zo noemde in 1988 de
toenmalige koördinator van de ZMF,
Jan de Vries, het plan voor de
gebiedsgerichte benadering
Kanaalzone in Zeeuws-Vlaanderen.
Kompromis
Winstpunten
Vuile handen?
13
let gaat om een projekt van het
rijk, de provincie Zeeland, de ge
meenten in de Kanaalzone, het Be
drijfsleven en de ZMF met als doel
stelling het ontwikkelen van een toe
komstvisie voor de Kanaalzone. In
die toekomstvisie dient dan het ruim
telijk-, het ekonomisch- en het mi
lieubeleid in samenhang te worden
bekeken.
Vergeleken met vergelijkbare projek-
ten in den lande is de gebiedsgerichte
benadering Kanaalzone qua opzet het
breedste en het zachtste. Breed van
wege de samenstelling (bedrijfsleven
èn milieubeweging), maar ook omdat
er zowel gekeken wordt naar de be
staande en te verwachten knelpunten
als naar de wensen van de deelnemers.
En zacht omdat het projekt vooral op
goede wil is gebaseerd. En daarvan
moet bij iedere stap tot na het jaar
2000 nog blijken of die aanwezig
blijft.
Na een jarenlange periode van deel
onderzoeken op het gebied van mi
lieu, ekonomie en ruimtelijke orde
ning, was de vergadering van de
stuurgroep in juli j.l. min of meer een
mijlpaal. In die bijeenkomst werd
overeenstemming bereikt over de ma
nier waarop de zaak moet worden
aangepakt.
Waar zoveel deelnemers zijn kan de
uitkomst uiteraard niet anders dan
een kompromis zijn. Een kompromis
waar de vertegenwoordigers van de
ZMF uiteindelijk mee hebben inge
stemd. Onze eisen zijn dan wel niet
allemaal ingewilligd, toch werden er
resultaten geboekt. Net als de overige
deelnemers heeft ook de ZMF tijdens
de voortgang van het projekt voor las
tige keuzes gestaan. Toch moesten die
keuzes worden gemaakt, want het
streven was tenslotte naar eensge
zindheid over een plan van aanpak.
Onze claims waren van het begin af
duidelijk. Wij wilden:
a. toepassing van de methodiek voor
integrale milieuzonering (IMF);
b. terugdringen van de blootstelling
aan milieugevaarlijke stoffen,
stank, lawaai, explosiegevaar, enz.
tot tenminste onder richtwaarde-
nivo;
c. handhaving en waar mogelijk uit
breiding van de scheidende zones
tussen woon- en werkgebieden;
d. open lobben langs het kanaal
Gent-Terneuzen;
e. decentralisatie van nieuwbouw-
projekten.
Maar, zoals reeds gezegd, het in juli
bereikte resultaat was nu eenmaal een
kompromis en leverde dus naast
winstpunten ook verliespunten op.
Om maar bij de laatste te beginnen.
De buurtschappen Boerengat en
Axelse Sassing en de woningen aan
de Koegorsstraat zullen verdwijnen;
er worden geen duidelijke begrenzin
gen aangegeven bij de "sprong" over
de Otheense Kreek (de uitbreiding
vanTerneuzen in oostelijke richting);
een duidelijk uitgewerkte IMZ-me-
thodiek ontbreekt.
En de winstpunten:
a. konflikterende ontwikkelingen
kunnen nu worden voorkomen;
b. de kolenopslag verdwijnt uit het
woongebied van Terneuzen;
c. geluids- en risikokontoeren liggen
voor de toekomst vast;
d. er kan een ekologische verbin
dingszone van minimaal 1 kilome
ter breed worden gerealiseerd;
e. voor grootschalige zware indus
trie is er nog nauwelijks plaats.
Ex-koördinator Jan de Vries vroeg
zich in 1988 af of de vertegenwoordi
gers van de ZMF vuile handen zouden
overhouden aan dit projekt. Na meer
dan drie jaar te hebben deelgenomen
kunnen we vaststellen dat dit niet het
geval is. Want deelneming vereist een
standpuntbepaling en die komt tot
stand na terugkoppeling naar de ach
terban.
Na regelmatig overleg met de betrok
ken bewoners en het inwinnen van
advies bij de stichting Natuur en Mi
lieu hebben de ZMF-vertegenwoor-
digers steeds geprobeerd bij de deel
nemers aan het projekt een meerder
heid te vinden voor hun standpunten.
Dat is natuurlijk niet altijd gelukt.
Meerdere malen kregen we te maken
met een konfrontatie tussen ambitie
en haalbaarheid. Maar ons doel om in
het belang van mens, dier en plant het
juiste beheer te bevorderen van mi
lieu, natuur en landschap in de
Zeeuws-Vlaamse Kanaalzone is bij
dit alles nooit uit het oog verloren.
Sabine Verburg is voorzitter van de vereniging
Zeeuwse Milieu Federatie en één van de verte
genwoordigers van de ZMF in de projektgroep
gebiedsgerichte benadering Kanaalzone. <4|