w
Wat een garage met zijn
afval (niet) kan doen
Cathy van der Boog
Milieubesef
Problemen
Waar mensen wonen ontstaat afval.
Nog niet zolang geleden kieperden we
dat allemaal in onze vuilnisbak en we
hadden er geen omkijken meer naar.
Tegenwoordig scheiden we ons
huishoudelijk afval. Wat weer opnieuw
gebruikt kan worden gaat in de glasbak
(flessen, potten), in de zak van Max of
van het Leger des Heils (oude kleren) of
wordt opgehaald (oud papier). En afval
met een milieu-risiko, zoals batterijen,
verfresten en medicijnen, gaat sinds
kort in de milieubox.
Kunststoffen
tfOR UF
AHS
aar mensen werken ontstaat
doorgaans nog veel meer afval. Maar
hoe gaan bedrijven, kantoren, win
kels daarmee om? Scheiden ze de
boel? En zo ja, kunnen ze er dan ook
ergens mee terecht? Wantij nam een
kijkje bij een milieubewuste onderne
mer.
Ad Akkermans heeft in Goes een au
tobedrijf. Met drie mensen in dienst
is het niet groot, maar ook weer niet
piepklein. Maar afval is er genoeg. Al
leen aan verpakkingsmateriaal al zo'n
25 kilo papier per week en wat het
glas betreft: jaarlijks ruim 50 afge
dankte ruiten van auto's. En voor de
rest natuurlijk blik, ijzer, kunststoffen,
chemisch afval, afgewerkte olie, enz.
"In onze bedrijfstak wordt het milieu
besef gelukkig steeds groter", zegt
Akkermans. "Dat komt omdat over
koepelende organisaties, zoals bij
voorbeeld de BOVAG, veel milieu
voorlichting geven aan garagebedrij
ven".
De Goese garagehouder heeft in zijn
bedrijf dan ook drie boxen staan.
Daarin wordt afval, dat al dan niet her
gebruikt kan worden, alvast gesor
teerd. Eén van de monteurs let erop
dat elk soort afval in de juiste box te
recht komt.
Het chemisch afval, dat uiteraard niet
voor hergebruik in aanmerking komt,
wordt opgehaald door gespeciali
seerde bedrijven. "Maar wat het afval
betreft dat weer opnieuw gebruikt
kan worden, moeten we het zelf maar
uitzoeken", vertelt Akkermans. "Die
spullen worden nu eenmaal niet cen
traal opgehaald. En dat is jammer".
Met een voorbeeld geeft hij aan wat
er voor problemen kunnen ontstaan.
Zo moeten de bedrijven - net als de
huishoudens - hun afvalglas zelf in de
glascontainers dumpen. Op zich lijkt
dat nauwelijks een probleem, maar bij
garages kan het dat wel zijn. Want
niet alle autoruiten zijn geschikt voor
hergebruik. Er zijn soorten die ge
laagd zijn, d.w.z. de ruit bestaat uit
dunne lagen glas die op elkaar zijn
gelijmd. En deze lijm kan in de oven,
waar het glas wordt gesmolten voor
hergebruik, niet van de ruit worden
gescheiden. Een bijkomende moei
lijkheid is dat deze gelaagde ruiten
een ander smeltpunt hebben dan ge-
lengte van dagen ons milieu belasten.
Kunststoffen nemen in dit afvalver-
haal een aparte plaats in. In principe
worden ze ingezameld door de Ne
derlandse Federatie van Kunststoffen
in Woerden, die het materiaal weer
aanbiedt voor verwerking tot nieuwe
produkten. Maar ook hier doet zich
een probleem voor. Omdat per kunst
stof (en er zijn er heel wat) de samen
stelling verschilt, kunnen ze niet zo
maar allemaal samen worden omge
smolten.
Ad Akkermans: "Het zou een stuk
eenvoudiger zijn als spullen die van
kunststof zijn gemaakt gekodeerd
zouden worden. Nu moet in het labo
ratorium eerst per artikel worden
vastgesteld uit welke kunststof het
bestaat. Bumpers, wieldoppen enz.
Ad Akkermans van het gelijknamige autobedrijf in Goes bij zijn boxen voor gescheiden garage-afval
wone (ongelaagde) ruiten.
"Dit betekent", zegt Akkermans, "dat
het in een garagebedrijf niet voldoen
de is om al het glas apart in een box
te gooien. Je moet ook nog zorgen
dat het gelaagde glas van het onge
laagde wordt gescheiden, want an
ders heeft het allemaal geen nut".
Verpakkingsmaterialen van papjer of
karton kan Akkermans kwijt aan de
papierhandel. Maar is het van plastic,
dan helpt een gescheiden inzameling
niets. Want plastic moet met het "ge
wone" afval worden meegegeven aan
de gemeentereiniging en komt dus op
de stortplaats terecht. En daar blijft
deze niet-afbreekbare rotzooi tot in
kunnen gemakkelijk opnieuw ge
bruikt worden. Maar iedere autofabri
kant heeft zijn eigen samenstelling
van het produkt. En die worden lang
niet allemaal apart gekodeerd, zodat
hergebruik dikwijls niet mogelijk is".
De garagehouder pleit er dan ook
voor dat autofabrikanten overgaan op
een uniforme samenstelling van ruiten
en kunststof, zodat het verwerken
voor hergebruik een stuk eenvoudi
ger wordt. "Want", benadrukt hij, "een
afgedankte auto is een belasting voor
het milieu. De fabrikanten moeten
daarom overgaan op milieuvriendelij
ke materialen, die gemakkelijk op
nieuw gebruikt kunnen worden".
