Verdubbeling
Pechiney ten onrechte de dans,
evenals de bedrijven die olie of
aardgas omzetten in grondstoffen
voor plastics, kunstmest e.d.
De vrees van Dow, Hoechst en hun
collega's dat deze tariefstijging
slechts de voorbode is van ingrij
pende prijsveranderingen van
energie komt niet uit de lucht val
len. De kans is groter dan ooit dat
binnenkort besloten wordt in Euro
pees of Nederlands verband een zo
genaamde regulerende energie
heffing in te voeren. De energie
prijs zou daardoor met 50 of 100
moeten stijgen, tot ongeveer het ni
veau dat na de eerste en tweede
oliecrisis gedurende enige jaren ge
bruikelijk was. De milieu-organisa
ties pleiten al jaren voor een hogere
energieprijs en dit wordt nu door de
politici opgepakt.
Hoechst is één van de bedrijven
waar de gevolgen van een dergelij
ke prijsstijging het duidelijkst te
zien zijn. Na 1973 is er op grote
schaal en effectief gewerkt aan
energiebesparing. De periode van
hoge energieprijzen in de jaren 70
en 80 heeft echter te kort geduurd
om de Nederlandse industrie als
geheel energiebewust te maken. Er
bestaat nog een groot reservoir aan
verdere besparingsmogelijkheden,
die vele bedrijven pas zullen benut
ten als de energieprijs opnieuw
stijgt.
Een regulerende energieheffing zal
niet alleen energiebesparing uitlok
ken, maar ook een forse opbrengst
opleveren. Het is immers onmoge
lijk het energieverbruik tot nul te
rug te brengen. Volgens allerlei be
rekeningen zal de opbrengst zelfs
groter zijn dan de verwachte kosten
van het milieubeleid. Een regule
rende energieheffing is daarom het
beste te beschouwen als een norma
le belasting waaruit allerlei over
heidstaken kunnen worden be
taald, niet alleen die van het minis
terie van milieubeheer. Tegelijk
kunnen andere belastingen om
laag.
Forse stijging van energieprijs kan milieuzorg bevorderen
