Vangstapparaat
Verbanden
Dus wordt er weer geïnvesteerd in
een nog krachtiger schip. Maar al
heb je nog zo'n grote aardappelrooi
er, je haalt daardoor niet meer
aardappelen van het veld trekt
hij een treffende vergelijking met
een andere belangrijke bedrijfstak
in Zeeland, de landbouw.
"Het vangstapparaat dat thans
wordt ingezet is groter dan de na
tuurlijke aanwas kan opbrengen",
formuleert hij zorgvuldig.
"Vissers willen vangen, dat is hun
aard, en liefst steeds meer. Dat
lukt hen ook. Maar dan vergeten ze
wel eens dat ze vroeger bij storm en
mist binnenbleven. Vissers zijn nu
veel vaker buitengaats. Bovendien
vinden vissers met de moderne
vangstopsporingsapparatuur van
tegenwoordig veel gemakkelijker
hun vangst. Dus lijkt het alsof er
meer vis in zee zit. Maar het tegen
deel is waar. Sommige paaibestan-
den dreigen te klein voor reproduk-
tie te worden."
Al op jonge leeftijd was Frans Jansen geboeid door de natuur. De albums van Jac P Tbijsse prijken nog steeds op de
boekenplank.
zoek (Rivo) in IJmuiden. Een rap
port dat nogal wat stof deed op
waaien omdat de schrijvers bewe
ren dat er een positief verband zou
bestaan tussen de vervuiling van
de zee en de toename van de vis
stand. "Ik ben de materie nog aan
het bestuderen, maar ik kan me
nog levendig herinneren dat er in
de jaren 50 een enorme garnalen-
aanvoer was terwijl de zee toch een
stuk voedselarmer was dan nu. Ze
ker wetenschappers moeten zeer
werpen, van natuur en visserij tot
kunst en archeologie. Een instant
oplossing voor het conflict tussen
visserij en natuur moet je van hem
niet verwachten. "De zaak is
scheefgegroeid en niet zo een, twee,
drie weer recht te trekken. Ik denk
dat de uitwassen wel verdwijnen,
maar ook vissersschepen van 2000
pk zijn nog steeds groot. Uiteinde
lijk zal ook de visserij zich aan de
grenzen die de maatschappij stelt
aan moeten passen.
Goede afstemming tussen natuur en visserij noodzaak.
Ondanks deze uitgesproken opinie
is Frans Jansen geen blindelings
naprater van biologen. "Ik heb in
mijn leven ondervonden dat de na
tuur zeer complex is en niet in en
kele causale verbanden te vangen."
Hij legt een rapport op tafel van het
Rijksinstituut voor Visserij-onder-
voorzichtig zijn met het trekken
van conclusies. De natuur valt niet
te versimpelen tot een paar eenvou
dige oorzaak-gevolgrelaties."
Die gedrevenheid tot onderzoek be
zit Frans Jansen nog steeds.
De kasten in de voorkamer puilen
uit met boeken over allerlei onder-
En als de vissers straks met min
der investeringen dezelfde hoeveel
heid vis aan wal brengen werkt het
in hun eigen voordeel." In nog meer
controle van de vangst door de
overheid ziet hij niks. "Ik mag het
misschien niet zeggen, maar daar
zijn de vissers veel te inventief
voor."
