"Voor mij is er geen wereld van verschil tussen natuur en visserij" s In gesprek met Frans Jansen, garnalenhandelaar én natuurbeschermer Willem de Weert Jarenlang stonden visserij en natuurbescherming schouder aan schouder, hetzelfde doel voor ogen: Schone en open Zeeuwse zeegaten. Nu lijkt het tij te keren. Drijven de bedrijfstak visserij en de natuur- en milieubeweging uiteen? Zit de een de ander dwars? Hoog tijd voor een tocht naar Brouwershaven, waar Frans Jansen heel zijn leven lang de bescherming van natuur en milieu probleemloos wist te combineren met zijn handel in garnalen. Logisch geheel Vtorm en hagel striemen het vlakke Schouwse land op weg naar Brouwershaven. Schuimkoppen sie ren het Grevelingenmeer. In de kom van Brouwershaven veroor zaakt het geklepper van de tuiga ges van zorgeloos afgemeerde zeil jachten een luidruchtig openlucht concert. Onwillekeurig gaan de ge dachten terug naar die rampzalige nacht in '53. "Tot zo hoog stond het water toen" wijst Frans Jansen een plek aan, juist boven de haard in de voorkamer. Onweerstaanbaar was de stormvloed ook dit monumentale huis aan de kade van het Grevelin- genstadje binnengedrongen. De Deltawerken waren er het rechtst reekse gevolg van. "Toch mis ik het getij nog elke dag", vertelt de 72-ja- rige oud-garnalenhandelaar. "Het was en is toch de hartslag van Zee land". Voor Frans Jansen hadden al die dammen niet gehoeven. "Bij Rijkswaterstaat begrepen ze niet dat ik zo emotioneel bij het verdwij nen van eb en vloed betrokken was. Ze zagen dat als doordrijverij. Het natuurbehoud is pas in een laat stadium een rol gaan spelen. De visserij alleen had de Oosterschelde nooit opengehouden. De storm vloedkering in de Oosterschelde is het zwaarbevochten compromis tussen visserij, natuurbescherming en het oorspronkelijke plan tot af sluiting. Let wel: compromis, geen ideale oplossing!" Nog steeds is Frans Jansen onver moeibaar in de weer voor de belan gen van visserij én natuur en mi lieu. Met recht mag hij de "éminence gri se" van de Zeeuwse natuurbewe- ging genoemd worden. Natuurmo numenten, Vogelbescherming, Frans Jansen, garnalenhandelaar en natuurbeschermer. IVN, het Zeeuwse Landschap, de ZMF, er was geen organisatie of Frans Jansen was er wel bij betrok ken. Zijn liefde voor de natuur wist hij heel zijn leven lang moeiteloos Frans Jansen in de jaren '50 "toen de garnalenaanvoer enorm was en de zee nog schoon". te combineren met functies in de visserijwereld: voorzitter van de vereniging tot bevordering van de garnalenhandel, bestuurslid van de visfederatie, van het produktschap voor visserij en visprodukten en lid van talloze adviescommissies in de visserijbranche. "Hoewel ik in beide werelden vaak als iemand van het andere kamp beschouwd werd, heb ik dat zelf nooit zo ervaren. Voor mij vormen visserij en natuurbescherming een logisch en onlosmakelijk geheel. De visser leeft toch van de natuur!" Frans Jansen ziet de dreigende wig tussen visserij en het groene front dan ook met lede ogen aan. Wel haast filosofisch brengt hij de pro blematiek in een groter verband. "Het gaat niet enkel om de overca paciteit in het vangstapparaat, maar meer om een ethisch pro bleem in de samenleving: Het stre ven van de westerse mens naar als maar meer. Die gedachte van als maar groter en mooier is mij vreemd, maar komt toch veelvuldig voor. Vissers die het grotere schip van de buurman zien en letterlijk bang zijn achter het net te vissen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1991 | | pagina 6