Aluminium: toppunt
van verspilling
Hoe groen denkt
de horeca?
D,
Wat kost het?
Bauxiet
Hoge kosten
Ideale verpakking
zoveel mogelijk verpakkingen
worden gebruikt, die opnieuw ge
bruikt kunnen worden (zoals sta-
tiegeldflessen en -potten);
er in de kantine geen of zo wei
nig mogelijk portieverpakkingen
worden gebruikt. Onder portiever
pakkingen verstaan we kuipjes
(voor één persoon) koffiemelk, jam,
pindakaas, boter, honing en choco-
pasta;
in de kantine plastic folie ligt
tussen plakjes kaas en vleeswaren;
afval (glas, papier, groente,
fruit) gescheiden wordt ingezameld
en afgevoerd.
Nu zal in elk bedrijf en op elke
school met een kantine onmiddel
lijk de vraag gesteld worden: "Is
milieuvriendelijk ook vriendelijk
voor de portemonnee?"Voor die
vragers is er goed nieuws. Een
groene catering in bedrijf, zieken
huis, op kantoor en school kost in
elk geval niet méér dan de "gewo
ne" manier.
Nemen we een paar kostenposten
onder de loep:
minder afval levert een kosten
besparing op; binnenkort nog veel
meer, want de afvalkosten gaan
(regeringsbeleid!) zeer sterk om
hoog;
ook wegwerp-materiaal kost op
lange termijn meer dan duurzaam
eet- en drinkgerei;
daartegenover staan dan wel
extra kosten voor afruimen en af
wassen, maar in de meeste geval
len levert een groene catering
winst op of wordt in elk geval quit
te gespeeld.
Maar als het dan toch iets duurder
uitvalt, wat dan?
Harrie Miedema van Milieudefen
sie: "Dan zijn we ervan overtuigd
dat de meeste mensen best bereid
zijn dat dubbeltje méér te betalen in
het belang van een schoner milieu"
I ot nu toe hebben we het alleen
maar over plastic gehad. Maar er
wordt in de horeca ook gewerkt met
aluminiumverpakkingen. Denk
maar aan blikjes (fris, chocolade
melk en bier); die spiegelende zak
ken van chips, zoutjes en nootjes;
de deksel van bekers melk, yog
hurt, vla en andere zuivel; tubes,
spuitbussen enz.
Nu valt er over plastics onder be
paalde voorwaarden nog te praten
(zie "Kunststoffen"), over alumini-
um-verpakkingen in het geheel
niet. Want aluminium is het top
punt van verspilling. De levensloop
van een dergelijke verpakking ver
telt het verhaal van een konstante
aantasting van natuur, landschap
en milieu.
Dat begint al bij het winnen en ver
werken van de grondstof voor alu
minium: bauxiet. Dit erts wordt in
de Derde Wereld gewonnen. Het
delven van bauxiet gaat gepaard
met een enorme ontbossing, een
werkelijk gigantische afvalproduk-
tie en -ook nog eens- de aanleg van
stuwmeren (voor het opwekken van
de noodzakelijke energie), waar
door grote stukken oerwoud onder
water komen te staan en de in
heemse bevolking tot verhuizen ge
dwongen wordt. Bij de verwerking
van bauxiet tot aluminium is een
gigantische hoeveelheid energie no
dig.
Aluminium verpakkingen worden
maar één keer gebruikt en komen
dan bij het afval terecht. Herge
bruik vindt -op een paar kleine, lo
kale initiatieven na- niet plaats.
Ook op de lange termijn is herge
bruik niet te verwachten. Dat is
een gevolg van de hoge kosten van
inzameling en scheiding, de sterk
uiteenlopende kwaliteiten van de
verschillende soorten en het feit
dat aluminium meestal is ver
mengd met ander materiaal. Mi
lieudefensie konkludeert dan ook
"Net als pvc zou ook aluminium uit
verpakkingen geweerd moeten wor
den".
Nu is dat gemakkelijker gezegd
dan gedaan. Want aluminium is
een ideale verpakking. Het laat
geen geur, licht, lucht, of vocht door
en is daarom als verpakkingsmid
del uiterst populair. In veel huis
houdens ligt in de keukenkast wel
een rol aluminiumfolie. En dan al
die spullen in de supermarkt, die
geheel of gedeeltelijk in aluminium
zijn verpakt. In Nederland wordt
per jaar (cijfer uit 1990) ruim 15
miljoen kg aluminium gebruikt
voor verpakkingsdoeleinden.
"at de horeca met een milieupro
bleem zit wordt door niemand ont
kend. Ook niet door de horeca zelf.
Maar hoe ver willen exploitanten
van cafetaria's en kantines gaan
om daadwerkelijk iets aan dat pro
bleem te doen? De verschillen zijn
groot.
Stel, je gaat naar een friteszaak in
je wijk of dorp om even voor je ge
zin een snelle hap te halen. Frites,
een paar kroketten, een frikandel,
twee slaatjes, een bekertje stoof
vlees en een bekertje mayonaise.
Na vijf minuten al kun je met je be
stelling naar huis en daar ontdek je
pas hoeveel verpakkingsmateriaal
er is gebruikt. De frites, de kroket
ten en de frikandel zitten in plastic
bakjes. De slaatjes ook maar die
zijn op hun beurt nog weer afge
dekt met velletjes doorzichtig plas
tic. Het stoofvlees en de mayonaise
zitten in kunststof bekertjes, afge
sloten met een dekseltje van het
zelfde materiaal. De totale bestel
ling is ook nog een ingepakt in een
paar plastic draagtasjes. Echt, een
Afvalscheiding behoeft niet problematisch te zijn m
onze mening
