'Fen schoon en groen Zeeland is ons aller oelang" T eeuwse rekreatiesektor in debat met natuur- en milieubescherming "Zeeuwse gemeenten doorkruisen rekreatie- beleid. Willem de Weert Voor de tweede maal dit jaar organiseerde de Wantijredaktie een debat. Vorige keer waren de aspiraties van de Antwerpse haven gespreksonderwerp. De warme welkomstwoorden voor het Baalhoekkanaal van burgemeester Kessen uit Hulst deden in het Zeeuwsvlaamse nog al wat stof opwaaien. Deze keer schaarden vertegenwoordigers van de rekreatiesektor zich achter de ronde tafel in de bibliotheek van de Zeeuwse Milieufederatie. "Waarom staan natuur- en milieuorganisaties en rekreatiesektor soms zo lijnrecht tegenover elkaar?" "Waar liggen de grenzen van de rekreatiedruk in Zeeland?" Deze, en nog veel meer vragen, passeerden de revue. Over een ding was men het uiteindelijk in ieder geval roerend eens: "Een schoon en groen Zeeland is ons aller belang". Verbieden Zonering Milieu-edukatief toe risme speerpunt. erwijl de klokken van de belen dende kerken luidruchtig beieren en het devote gezang van de Zeeuwse Koorschool doordringt tot de plaats van handeling, doet Thijs Kramer namens de ZMF een rondje koffie. Op invitatie van de Wantij- redaktie zijn vertegenwoordigers van het Zeeuwse rekreatiewezen in gesprek met behartigers van natuur en milieu in Zeeland. Aan de ronde tafel zitten Rudi H. ter Heide, direkteur van de Provinciale VW Zeeland en Gerrit-Jan Brink man, beheerder van camping De Paardekreek in Kortgene en verte genwoordiger van de organisatie van rekreatie-ondernemers (Re- cron). Namens de Zeeuwse Milieu federatie doen stafmedewerker Thijs Kramer en bestuurslid Fred Twisk het woord. Gespreksleider is Peter Joosen, van Omroep Zeeland, die het leuk vindt een debat te lei den dat langer duurt dan een paar radiominuten. Rekronvertegenwoordiger Brinkman: Rudi ter Heide, van de Provinciale VW, opent allervriendelijkst met zijn konstatering dat de toeristen vooral op een rustige en groene provincie afkomen: "Zeeland moet geen Scheveningen worden". "Toch is er, beste bondgenoot, een forse belangentegenstelling", re ageert Thijs Kramer mild ironisch. "Rekreatieve aktivitelten kosten ruimte en leveren schade op. Natuur en milieu kunnen best, ja, floreren zelfs beter, zonder rekre- atie. Toerisme is meer een noodza kelijk kwaad dan een versterking van de natuur." Recron-vertegenwoordiger Brink man recht zijn rug: "Noodzakelijk kwaad? Mensen maken ook een deel van de natuur uit! Van een natuurreservaat kun je niet leven." Volgens Kramer reikt het belang van de natuur in de Delta echter verder dan alleen Nederland en zijn bewoners. "De Oosterschelde trekt vogels uit andere delen van de wereld, zoals Groenland en Nova Zembla, die er korte tijd ver blijven om voedsel op te doen. Juist op die gevoelige plaatsen als dui nen en getijdegebieden is de rekre atieve druk het grootst. Je ontkomt er dan niet aan om in bepaalde pe riodes van de Oosterschelde af te blijven." Brinkman: "Ik houd niet zo van dat verbieden, ik overtuig de mensen liever." Hij zegt zich wel zonering voor te kunnen stellen: "Volgens mij lost het niets op om bijvoor beeld die luidruchtige waterskoo- ters in heel Zeeland te verbieden. Mensen willen toch met zo'n ding scheuren. Als je het verbiedt, doen mensen het stiekem in een misschien nog veel kwetsbaarder deel. Wijs daarom een plek aan waar je met zo'n ding terecht mag." Toch moet de mens van Kramer een stapje terug doen. "Zeeland is wel veel water, maar echte natuur is een procentenkwestie. Daarvan is 80-90% toegankelijk. Toch schreeuwt iedereen moord en brand, als we kwetsbare delen van de Oosterschelde af willen sluiten. VVV-direkteur Ter Heide: En dan praten we niet eens over echte oer-natuur of over uitbrei ding. Het gaat er dan alleen maar om in zekere mate terug te winnen wat in de laatste decennia verloren is gegaan. Het Natuurbeleidsplan is een poging meer natuur in Ne derland terug te brengen. In Zee land gaat het erom 4-5000 ha land bouwgrond terug aan de natuur te geven. Dat moet de rekreatiesektor toch aanspreken," nodigt Kramer uit.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1992 | | pagina 3