Nederland Keurmerk De diskussie richt vooral op de vraag hoe de handel in tropisch hout te herstruktu- reren. De Westerse wereld kan de ontwik kelingslanden zo n herstrukturering niet voorschrijven. Zeker niet als wij zelf amper bereid zijn de noodzakelijke verbetering van het milieu te realiseren. Zolang de schuldenlast van de Derde Wereld niet verlicht wordt, hebben de ontwikkelings landen geen andere keus dan doorgaan met kommerciële houtkap. Om toch een duurzaam bosbeheer te garanderen, zal de welvaart in de wereld opnieuw verdeeld moeten worden. Tegelijkertijd moet er een betrouwbaar keurmerk voor duurzaam hout komen. De vraag blijft of houtplanta ges met monokuituren wel zo duurzaam zijn. Ook kan er op korte termijn niet vol doende hout geleverd worden dat duur zaam geoogst is. De Nederlandse regering heeft een eerste aanzet gegeven. In het regeringsstand punt over het tropisch regenwoud is vast gelegd dat er na 1995 alleen "duurzaam ontwikkeld" hardhout geïmporteerd mag worden. Dit standpunt is helaas nog niet omgezet in beleid. Hopelijk wordt bij dat beleid rekening gehouden met de milieu gebruiksruimte per hoofd van de werelbe- volking: wij zullen dan het verbruik van hout terug moeten dringen. Zolang er ech ter geen waterdichte garanties zijn dat het hout uit duurzaam beheerde bossen afkomstig is, verdient het aanbeveling hardhout selektief en liefst helemaal niet te gebruiken. Naaldhout is een prima al ternatief. Naaldhout is niet duurder dan bijvoorbeeld meranti en van even goede kwaliteit. Architekten en woningbouwver enigingen kunnen als konsument het meest bijdragen aan vermindering van het gebruik van tropisch hardhout. Indufor zou als tussenpersoon op de producenten druk kunnen uitoefenen om duurzame bosbouw te bewerkstelligen. Al is het al leen maar uit toekomstig eigenbelang! regenwouden totaal onaangetast blijven: ze bevatten miljoenen plantensoorten die de wetenschap nog niet bestudeerd heeft. In de toekomst kan het oerwoud nieuwe medicijnen, pesticiden, landbouw- rassen en industriële chemicaliën leveren. Het behoud is ook van be lang om het broeikaseffekt te be teugelen. Meestal profiteert het Westen van deze ontdekkingen. Zo lang de Westerse landen niet be reid zijn serieuze investeringen te doen in het behoud van deze bos sen, zullen regeringen van ontwik kelingslanden onder enorme druk importeur van tropisch hout. Op dit moment wordt ruim tweederde van dat hout gebruikt in de woning bouw, voornamelijk voor kozijnen. De meest gebruikte soorten zijn meranti, merbau en azobé. Onge veer 15% van het tropisch hout vindt toepassing in de waterbouw. Tropisch hout heeft van oudsher een zeer goede naam. Het vroeger veel ingevoerde teak is zeer duur zaam (duurzaamheidsklasse 1). Daarmee vergeleken is meranti, dat de laatste decennia wordt inge voerd, veel minder duurzaam. Mer anti is in verschillende duurzaam- Trap van tropisch hardhout. staan om ze op korte termijn te kappen. Het broeikaseffekt ziet men in de Derde Wereld trouwens als een door het Westen veroor zaakt probleem. En terecht, wij zijn zelf niet eens in staat de uitstoot van broeikasgassen zoals C02 en zachte CFK's te beperken. Een ander argument om de bossen te bewaren, is dat ze de bodem en de waterhuishouding beschermen. Wouden voorkomen woestijnvor ming. In de ontwikkelingslanden, waar de landbouw het voornaamste bestaansmiddel is, is dit van le vensbelang. Op Japan na is Nederland per hoofd van de bevolking de grootste heidsklassen te krijgen (klasse 2 t/m 4). Grenen en vuren zitten in de duurzaamheidsklasse 3 en 4. Meranti is dus vaak niet duurza mer dan grenen of vuren! De duur zaamheid van zowel meranti als grenen en vuren zit in de verf, lak of olie waarmee het hout bewerkt is. Ook speelt de konstruktie waar in het hout gebruikt wordt een rol. Het belangrijkste alternatief voor de meeste toepassingen van tro pisch hout is vurehout, grenen en douglas. Op dit moment wordt bedroefd wei nig van al het tropisch hout op een verantwoorde wijze op plantages gewonnen. Hout van plantages is in de Nederlandse winkel niet te onderscheiden van hout uit het re genwoud. Bouwbedrijven en wo ningbouwverenigingen voorzien hun "duurzame" tropisch hout re gelmatig van certifikaten, afgege ven door de houthandelaar. Kontro- le van deze certifikaten is erg moei lijk. Het is reeds gebleken dat certi fikaten ten onrechte werden afge geven. Milieudefensie onderzocht een tiental certifikaten: de claim van duurzaam kappen bleek in geen van de gevallen te kloppen. Peter van den Berg is medewerker van de Zeeuwse Milieu federatie.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1992 | | pagina 9