Inhoud
Kolofon
Duimschroef
2
Rekentrucs om kerncentrale
Borssele open te houden 3
Schelpenopslag in Yerseke
Moer onwettig 6
Veehoudster in Yerseke Moer
vecht tegen
machtmosselindustrie 7
Afvalbeperking in Zeeland
moeizaam op gang 8
Korte berichten en mededelin
gen 10
Uit de regio 11
Atochem getint 12
De Passageule
14
Praktisch bekeken
16
"Uit liefde voor het milieu en
de systematiek" 17
Nieuwe uitgaven 18
Landschap 19
Natuuragenda Zeeland 20
Duimschroef
9de jaargang nummmer 4, december
1992.
Wantij is een uitgave van de Vereniging
Zeeuwse Milieufederatie. Wantij verschijnt
vier maal per jaar en wordt gratis
verstuurd aan leden. Losse nummers
kosten f 2,50.
Redaktie:
Redaktie-sekretariaat:
Vormgeving:
Zet- en drukwerk:
door Tjeu van Mierlo
Sluiten goedkoper dan investeren
door Herman Damveld
Een beleid van gedraai en gekon
kel
door Tjeu van Mierlo
"Afvalberg riekt aan alle kanten"
door Willem de Weert
Gemeenten werken slecht samen;
minder afval kan
door Albert Aartsen
ZMF verhuist; pletten en bunde
len; weinig energie in milieube
leid Delta Nutsbedrijven; auteur
Milieuwerkgroep Hulst-Hontenis-
se aktief
door Albert Aartsen
Duurzame ontwikkeling en
Zeeuwse bedrijvigheden, deel 4
door Peter van den Berg
Een nieuw natuurgebied in West
Zeeuws-Vlaander en
door Thijs Kramer
De milieuvoordelen van borstvoe
ding
door Martien van den Berg
Magda Roegholt neemt afscheid
als mïlieudokumentaliste
door Willem de Weert
door Peter Verdurmen
Winter
Hans Bannink
Cathy Dingemanse
Jos van der Heijden
Tjeu van Mierlo
Willem de Weert
(eindredakteur)
Postbus 334, 4460 AS Goes
tel. 01100- 28259/31042
fax. 01100- 50955
Kopij-inlevering voor Wantij jrg 10,
nummer 122 januari 1993.
Let op adreswijziging 1993: zie Korte
Berichten.
Bijdragen kunnen in overleg met het
redaktie-sekretariaat worden inge
diend. Auteurs zijn verantwoordelijk
voor de inhoud van hun artikel.
Plaatsing in dit blad hoeft niet te be
tekenen dat de vermelde meningen
het inzicht van de redaktie weerge
ven.
Kristiaan Daled bNO, Oostburg
Zoetewey, Yerseke
ISSN-nummer 0168- 8537
(De inhoud van Wantij is gedrukt op
Circuit-kringlooppapier)
De kwaliteit van water en bodem
van de Westerschelde laat al jaren
te wensen over. Dat komt niet al
leen door Belgische en Nederlandse
lozingen. Het is ook gevolg van het
verspreiden van vervuilde bagger
specie, bijvoorbeeld bij het op diep
te houden van de Westerschelde en
bij het storten van havenslib in het
estuarium. Onderzoek laat zien
dat, door het storten van vervuilde
specie in de Noordzee, het aantal
zeehonden en vogels afneemt. Voor
al zoute wateren als Noordzee en
Westerschelde blijken kwetsbaar.
De Zeeuwse Milieufederatie heeft
daarom voortdurend aangedrongen
de verspreiding van vervuilde bag
gerspecie op korte termijn te beëin
digen.
Rijkswaterstaat in Zeeland heeft
steeds gesteld, dat het terugdrin
gen van de vervuiling van de Wes
terschelde een belangrijke beleids
doelstelling is. Zij kan met het ver
lenen van baggervergunningen een
grote invloed uitoefenen. Of het
Rijkswaterstaat echter menens is,
betwijfel ik steeds meer. Mooie
woorden blijken holle frasen. In een
nota uit 1989, waarin het waterbo
dembeleid geformuleerd is, staat
het allemaal veelbelovend: "ver
scherping van de normen voor het
verspreiden van specie is te ver
wachten".
Na vier jaar wikken wegen zijn er
nog geen scherpere normen. Een
tweede pijl op de boog van Rijkswa
terstaat zou het stellen van een
grens aan de totale vracht veront
reinigde speciestort kunnen zijn.
"Tussen 1986 en 1995 moet die
vracht met vijftig procent worden
gereduceerd", zo zegt de nota. Ook
hier zijn woorden maar woorden.
Tot mijn grote verbazing moest ik
onlangs bij een vergunning aan het
Havenschap Terneuzen ervaren
dat een reduktiebeleid, zoals Rijks
waterstaat stelt, niet uitvoerbaar
is.
Als puntje bij paaltje komt blijkt de
krachtige duimschroef van Rijks
waterstaat dol te zijn en wordt de
Westerschelde voor de zoveelste
maal het kind van de rekening.
Tjeu van Mierlo
