De bescherming van de Oosterschelde ntinanavmg Ton de Lange Het handhaven van milieuwetgeving is jarenlang onderbelicht. De overheid, en ook de milieubeweging, zijn altijd druk in de weer geweest met regels. Er moes ten vergunningen komen met strenge normen. Maar nu het merendeel van de regels er is, blijkt dat je daar niet mee kunt volstaan. Een regel, een vergunning, is papier en blijft dat, als handhaving achterwege blijft. Ton de Lange, officier van justitie in Middelburg, is bereid gevonden in deze jaargang van Wantij een reeks artikelen over handhaving te verzorgen. Hij zal een aantal concrete handhavingssituaties in Zeeland onder de loep nemen, vooral zaken als bodem- en luchtveront reiniging. In het eerste artikel staat echter de bescher ming van de Oosterschelde als natuurgebied centraal. Pierenspitters Goese Sas Foto: H.J. van Oosten 0 In het eerste artikel permitteer ik mij 1de luxe van een wat lange aanloop, omdat ik een aantal kenmerken van milieuhandhaving wil bespreken. Dit is belangrijke achtergrondinformatie, ook voor de artikelen die nog volgen. Het handhaven van milieuregels is lastig. Vaak lastiger dan bij gewone misdrijven, zoals diefstal. Dit ligt voor een belangrijk deel aan de regels zelf. Er zijn er (te) veel. Ze zijn (te) ingewikkeld en mede daardoor in veel gevallen slecht te handhaven. Je kunt een prachtige vergunning hebben met heel strenge normen, maar als de redactie niet goed is, ontstaan er 'mazen', waardoor de overtreder alsnog de 'dans ontspringt'. Ook het 'bestuurlijke' karakter van milieuregels is lastig. Wetten en ver- gunnigen zijn het resultaat van een afwe ging van belangen door de bestuurlijke overheid (rijk, provincie, gemeenten, waterschappen). Het milieubelang wordt afgewogen tegen belangen als infrastruc tuur, recreatie, economie enz. Niet zelden blijkt pas bij het handhaven dat belangen slechts op papier in evenwicht zijn gebracht en dat in werkelijkheid het belan genconflict nog keihard aanwezig is. Het is redelijk dat het betreffende bestuur zich hiervoor verantwoordelijk voelt en de handhaving niet zonder meer op het bord je van de officier van justitie schuift. Hand haven is dan ook vaak een kwestie van samenwerken tussen bestuur en justitie. Toch zit hier een probleem. Menig bestuurder heeft de neiging de (harde) confrontatie uit de weg te gaan en de oplossing te zoeken in overleg. Men ge doogt vlot. Een officier daarentegen is minder flexibel. Die is meer een 'hard liner'. Kortom er is een cultuurverschil, niet onoverbrugbaar, maar wel lastig! Het is extra lastig door de vele bestuurlijke instanties die met de handhaving zijn Het handhaven van milieuregels is lastig. Er zijn er (te) veel. Ze zijn (te) ingewikkeld en mede daardoor in veel gevallen slecht te handhaven. belast. Elk met haar eigen belangen en ideeën over hoe er gehandhaafd moet worden. Coördinatie U zult begrijpen dat met de vele regelin gen, de conflicterende belangen en de vele instanties die bij de handhaving betrokken zijn, een goede coördinatie noodzakelijk is. Om die reden is er in de 8 WANTIJ MAART 1993

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1993 | | pagina 8