Productie van aluminiumbroodjes in Vlissingen boven de prijs van de wereldmarkt. Foto: Brochure Pechiney lar per ton, en de productiekosten in lan den waar energie stukken goedkoper is. Zo kost een ton aluminium in Canada maar 1130 dollar en in Venezuela slechts 1040. Het is derhalve logisch dat Pechiney vorig jaar twee nieuwe smelters in Canada in gebruik stelde. Zonder subsidies is de productie van aluminium in landen met hogere energieprijzen een onrendabele zaak. Donkere wolken pakken zich boven Pechiney Vlissingen samen. Hoe lang nog? Tot 1996? Een tekort aan kapitaal om nog sneller oude smelters in landen waar ener gie duur is, te vervangen door nieuwe smelters in goedkopere landen, kan een reden zijn om de fabriek in Vlissingen nog een tijdje open te houden. Of zit er in het geheime energiecontract dat Pechiney indertijd sloot, een clausule dat bij voortij dige sluiting een forse boete betaald moet worden? Wereldmarkt Hoe belangrijk is de vestiging in Vlissingen voor Pechiney eigenlijk? Op de wereldmarkt voor aluminium telt de Nederlandse vestiging amper mee. Ter illu stratie het volgende: Pechiney is met al haar smelters de derde grootste in de wereld. De fabriek in Vlissingen draagt voor 1,2 procent bij aan de wereldproduc tie en is daarmee slechts een pionnetje in het spel op de wereldmarkt. Tot voor kort was de aluminiumproductie in de voorma lige USSR de enige factor van betekenis die zich kon onttrekken aan de overheers ende machtspositie van een klein aantal Westerse multinationals. Door de vermin derde vraag in Oost-Europa en de behoefte aan buitenlandse valuta is Rusland gedwongen meer aluminium op de wereldmarkt te brengen. Hierdoor lijkt de machtspositie van de grote Westerse smel ters verstoord te worden. Dit is echter schijn. De kosten van de hoofdzakelijk door de Westerse fabrieken veroorzaakte overproductie, worden namelijk afgewen- De productie van aluminium uit schroot is blijkbaar bij de huidige energieprijzen niet aantrekkelijk genoeg voor Pechiney. teld. De oudere, minder rendabele smel ters gaan op een lagere capaciteit draaien en landen als Nederland worden gedwon gen, onder dreiging van sluiting, goedko per energie te leveren. Op vakkundige wijze worden regeringen tegen elkaar uit gespeeld. Bij dit spel wordt Pechiney, wel licht onbewust, bijgestaan door vakbon den en politici, die gevoelig zijn voor een dreigend verlies aan werkgelegenheid. Hergebruik Hoe staat Pechiney tegenover hergebruik van aluminiumschroot? De voorzitter van de Raad van bestuur van Pechiney, dhr. Gandois, zegt hergebruik van aluminium van fundamenteel belang te vinden bij het bepalen van de industriële strategie van zijn bedrijf. Gandois is mede-oprichter van de Europese Hergebruikersbond ERRA. Pechiney ontvangt geld uit het Europese Eurekapotje voor onderzoek naar de ver werking van gebruikt aluminium. De Franse Affimetvestiging draait al volledig op ingezameld - mogelijk zelfs Nederlands- aluminium. Hergebruik is dus niet iets nieuws voor Pechiney. Overschakeling naar hergebruik van aluminiumschroot zou flinke beperking van de uitstoot van o.a. CO' en verzurende stoffen opleveren. Ook de besparing aan grondstoffen, waar van de winning en opwerking gepaard gaat met grote milieuvervuiling, zou de moeite waarde zijn. Blijkbaar is de produc tie van aluminium uit schroot milieu hygiënisch en economisch nog niet aantrekkelijk genoeg voor Pechiney Nederland. Dit in tegenstelling tot Japan waar hergebruik door de drie maal hogere energietarieven en de strenge milieu-eisen zeer in trek is. Daarom doet de milieubeweging de volgende suggestie. De over heid maakt het voor Pechiney aantrekkelijk, door bijvoorbeeld een éénmalige overschakelings premie, om aluminium uit schroot te gaan produceren. Het bedrijfsleven moet verder met steun van de overheid een infra structuur opzetten voor het inza melen van gebruikt aluminium. De techniek van hergebruik is bekend bij Pechiney. Het milieu zou er enorm veel baat bij heb ben. Voor Pechiney Vlissingen zou hergebruik een renderende en duurzame toekomst kunnen garanderen. Peter van den Berg is stafmedewerker van de Zeeuwse Milieufederatie. 15 WANTIJ DECEMBER 1993

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1993 | | pagina 19