Jan Hambeukers, hoofdinspecteur AID. Foto: ZMF Is er niet een wildgroei van allerlei handhavingsorganen (AID, politie, waterschappen, gemeentes, provin cie, openbaar ministerie) ontstaan, waardoor de burger door de bomen het bos niet meer ziet? "Ik kan me voorstellen dat een burger die een overtreding wil melden, niet weet bij welk loket hij moet zijn. Doorverwijzing geeft al snel het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Op natuur- en milieugebied is er een lappendeken van wetten en handhavingsinstanties. Op zich is een lappendeken niet zo erg, als het ver bindende stiksel maar goed is. Onderling komen we daar wel aan uit; het is meer een communicatieprobleem met de bur gers. Overigens heb ik op dit moment wel moeite met de politiereorganisatie. Daar zijn we onze vaste aanspreekpunten kwijt. De AID is sterk afhankelijk van de mede werking van de politie. Die is immers per manent en met veel meer mensen op pad. De Veldpolitie en Rijkspolitie, van oudsher de "boerenpolitie", zijn in een nieuwe organisatie opgegaan. Ik ben bang dat de aandacht van de politie voor de groene ruimte vermindert, dat specialistische ken nis verdwijnt. We hebben al moeten con stateren dat in het oosten van het land het uitrijverbod nu massaal wordt overtreden; de controle daarvan is aan de politie toebe deeld. De taakafbakening tussen de politie en de AID is voorlopig nog een onbeschre ven blad. Om weer op één spoor te komen, stemt de AID de regionale reorga nisatie af op de nieuwe regio-indeling van de politie. In het zuiden komen er vijf AID- regio's, met elk aan het hoofd een inspec teur "dieren" en een inspecteur "planten". Meer aandacht voor mest Onlangs kwam in het nieuws dat in 1991 en 1992 drie miljoen ton Brabantse mest uit de boekhouding ver dween en dat dit gat de komende jaren zal groeien. Hoofdinspecteur Hambeukers vindt de naleving van de Meststoffen wet een pijnlijk onderwerp: "Het systeem van de ontvangst- en afle veringsbonnen voor mest is, ondermeer door de tussenhandel, fraudegevoelig. De pakkans is klein. Toch denk. ik dat de gemiddelde boer zich aan de wet houdt. In elk. geval niet slechter dan de gemiddelde burger zich houdt aan de maximumsnelheid of de juiste gegevens in zijn belastingpapieren in vult. Maar een aantal individuen maakt er een potje van. Niemand in Nederland weet, ook de milieufederatie niet, hoeveel mest er illegaal verdwijn t. Er zal best een gat zitten tussen de mestoverschot ten en de via de Mestbank afgezette mest. Hoe groot dat gat is? Dat kan tot nu toe elk getal zijn tussen de 0 en 4 miljoen ton. Als er al een gat is, want niemand weet het". Hambeukers ver wacht dat de reparatie van de Meststoffenwet, het verplicht bijhouden van een mineralenboekhouding, een verbetering betekent. "Maar het beleid moet natuurlijk wel draagvlak hebben. Het is met onze huidige bezetting onmogelijk 90.000 veehouders te con troleren. We komen nu aan zo'n 5 000 controles per jaar en zijn bezig extra controleurs in te zetten. Als de boeren collectief de kont tegen de krib gooien is handhaving echter onbegonnen werk". Massale overtreding van uitrijverbod op mest door verminderd politietoezicht. Foto: Ministerie van LNV 15 WANTIJ FEBRUARI 1994

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1994 | | pagina 19