Een schone Schelde in de uitverkoop Verdieping gevaar voor natuur in estuarium Thijs Kramer Het Schelde-estuarium behoort tot de mooiste rivier mondingen van Europa. Meanderende geulenwan delende platen, uitgestrekte schorren en een getijbe weging die nog op ruim honderd kilometer van de monding merkbaar is. Antwerpse baggerplannen vormen een bedreiging voor dit al zwaar aangetaste natuurgebied. Er breken spannende tijden aan voor iedereen die de Westerschelde een warm hart toe draagt. Rijkswaterstaat wil voor de verdie- rping van de Westerschelde een ver gunning aan de Vlaamse regering geven. De ZMF heeft samen met zes Nederlandse en Vlaamse natuur- en milieu- j organisaties bezwaar gemaakt. Zal de Nederlandse regering voet bij stuk houden I dat er pas verdiept mag worden als er zicht is op een verbetering van de water kwaliteit? Is verdieping per se noodzake- i lijk? Zo ja, bestaat er een verdiepings methode waardoor natuur en milieu niet I worden geschaad? Allemaal vragen die nog op beantwoording wachten. Wereldhaven Het zal je als wereldhaven maar overko men dat je vaarweg in een ander land ligt. De vrije doorvaart van Antwerpen naar i zee werd bij de onafhankelijkheid van België, 150 jaar geleden, per traktaat gere geld. Vanaf het moment dat schepen de ondiepe drempels in de eeuwig wijzigen de vaargeul niet of nauwelijks konden pas seren, moest er gebaggerd worden: op Nederlands grondgebied! Nu er een andere wind waait aan weers kanten van de grens als het over natuur en milieu gaat, levert dat problemen op. Nederland heeft als mondingsgebied van een aantal vuile Europese rivieren zijn lesje geleerd. Het loopt voorop bij het terugdringen van de watervervuiling. Dat kost de burgers steeds meer geld. Voor de waterschappen is het steeds moeilijker verkoopbaar dat de inwoners hoge lasten betalen om het afvalwater schoon in de Verdieping alleen toestaan onder stringente voor waarden. Westerschelde te kunnen lozen, terwijl over de grens een enorme vracht vuil pas seert. Onderhandelingen De gemiddelde Vlaamse bestuurder neemt de Nederlandse bezorgdheid om het milieu niet serieus. Dat doet hij in eigen huis ook niet. België verdenkt Nederland van onwil als het eisen stelt aan de water kwaliteit van de Schelde, of een baggerme- thode oppert die rekening houdt met de natuurwaarden van het estuarium. Is Rotterdam per slot van rekening niet de aartsvijand van Antwerpen? Een wantrou wen dat wordt gevoed door merkwaardige Nederlandse onderhandelingsmanoevres, waarbij van alles en nog wat aan elkaar wordt gekoppeld, tot de flitstrein toe. Antwerpen wenst een optimaal bereikbare haven. Eerst mikte Antwerpen op een bochtafsnijding door het noordelijk deel van Saeftinge ter hoogte van Bath, en een Baalhoekkanaal ten zuiden van Saeftinge om de linkeroever te ontsluiten. Van recentere datum is de wens om de drem pels in de vaargeul van de Westerschelde te verdiepen tot 43-48 voet om de schaal vergroting in de containerscheepvaart bij te kunnen benen. Verdieping staat inmid dels boven aan het wensenlijstje. Schoner Nederland wil ook wel wat van België. Schoner Maaswater voor de drinkwater voorziening, schonere lucht in het grens gebied met Antwerpen en een schonere Schelde. De onderhandelingen liepen vast omdat de Walen voor verbetering van het Maaswater moesten zorgen en in hun ogen Vlaanderen daarvan zou profiteren. Na de federalisering van België zijn de onderhandelingen opnieuw gestart, nu alleen met de Vlaamse regering. De ambte naren zijn er al uit: een concept-verdrag, waarin de verdieping is geregeld. Wat daar precies in staat is niet bekend, maar ver moedelijk zijn geen eisen gesteld aan de waterkwaliteit. Daarover moet opnieuw met alle Schelde-oever-staten overlegd worden. Er is waarschijnlijk wel overeen stemming over een studie naar de ontslui ting van de linkeroeverhavens, het Baalhoekkanaal inbegrepen. Minister Maij gooide echter roet in het eten door de verdieping te koppelen aan een tracé voor de TGV van Antwerpen naar Nederland. De milieu-organisaties hebben deze oneigenlijke koppeling afge wezen. Zonder te wachten op de herope ning van de onderhandelingen door de nieuwe minister van Verkeer en Waterstaat, blijkt Rijkswaterstaat nu ineens de verdieping in een vergunning te willen regelen! Voorbarig De laatste baggervergunning dateert van 1991 en loopt dit jaar af. Rijkswaterstaat wil een nieuwe vergunning verlenen voor zes jaar. In een simpel bijzinnetje staat dat deze vergunning ook geldt voor de verdie ping van de Westerschelde. De verbijste ring bij de natuur- en milieuorganisaties was groot: over de verdieping wordt nog onderhandeld. Het is voorbarig om de ver dieping in de vergunning op te nemen. 11 WANTIJ SEPTEMBER 1994

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1994 | | pagina 15