Stop Coltof Pijplijn wordt pijnlijn Thijs Kramer Geen nieuwe campings meer, geen nieuwe bunga lowparken langs de kust. Dat past niet in het land schap, er is geen markt meer voor, de inwoners vin den Zeeland vol genoeg zo. Toch kun je geen krant openslaan of de naam Coltof duikt op bij alweer een nieuw project. In het provinciaal beleid wordt het zo omschreven: "Het verdergaande ruimtebeslag van de verblijfsrecre- atie tast de omgevingskwaliteit aan. De betekenis van die kwaliteit als drager van het toeristisch-recreatief-produkt komt daarmee onder druk te staan." Maar het komt op hetzelfde neer: het is genoeg geweest met de uitbreiding van de recre atie in Zeeland. Het provinciebestuur blijkt echter met een flinke erfenis van ooit bedachte projecten te zitten. Projecten die René Cöltof Beheer B.V. graag nieuw leven inblaast. Coltof In het archief van de Zeeuwse Milieufederatie bestaat een dossier "Coltof'. Het is ondertussen een forse map geworden met kranteknipsels en glimmen de folders. De laatste maanden is daar weer een aantal interviews met "de groot ste ontwikkelaar en verkoper van vakantie bungalows, hotels en jachthavens langs de Nederlandse kust" (NRC Handelsblad) bij gekomen. Welke krant je ook openslaat, NRC, PZC, zelfs Vrij Nederland, steeds valt op dat de journalisten smelten voor zijn charme. Redenen genoeg, dunkt me, voor de kritische journalist om de pen eens flink in de azijn te dopen. Vaak wordt tegen de critici van Coltof ingebracht dat de projectontwikkelaar alleen maar zijn werk doet, dat de pijlen eerder gericht moeten worden op de gemeentebestuurders die hem de moge lijkheid bieden, vaak zelfs op hun knieën bidden, om een oud, vergeeld bestem mingsplan dat voorziet in een recreatie project, te realiseren. Dat klopt. Coltof maakt gewoon gebruik van de ruimte die de gemeenten hem bieden. Ze zijn al lang blij dat een bestemmingsplan, vaak meer dan 10 of 20 jaar oud, eindelijk wordt ingevuld. Maar dan wel op de manier die Coltof wil, vaak met aanzienlijk meer zomerwoningen dan de gemeente in gedachten had. De wijze waarop Coltof vervolgens aan de slag gaat is wel goed voor zijn eigen portemonnee, maar of de streek er beter van wordt is maar de vraag. Werkelijkheid Neem de agressieve wijze van verkopen. Er wordt niet geschroomd om de werke lijkheid te verdraaien. De folder van het project bij Hoofdplaat is daar een fraai staaltje van. Op de artist impression wordt net gedaan of er tussen Hoofdplaat en Breskens een prachtig strand ligt, waar het onder een parasol goed toeven is. Maar de kust is er zo modderig dat het zelfs met laarzen nauwelijks doenlijk is er doorheen te komen. Coltof begint pas met de bouw van de huizen als ze voor het grootste deel verkocht zijn. Ook al zijn niet alle vergun ningen rond zoals in Hoofdplaat: Coltof vindt dat Coltof moet kunnen bouwen, dus bouwt Coltof. De uitgebeende con tracten met de aannemers zorgen ervoor dat de koop behoorlijk kan tegenvallen. Riolering die niet is aangesloten, keuken tjes waar van alles aan mis is. Sommige projecten die door Coltof tien jaar geleden zijn opgeleverd, zien er nu verpauperd uit. Dat is niet bepaald de toeristische kwali teit waar de recreatiesector naar streeft. Voor Coltof telt dat niet, als hij maar kan bouwen. Arnemuiden Ook in Arnemuiden wordt Coltof inge schakeld om een oud plan nieuw leven in te blazen, het project Oranjeplaat aan het Veerse Meer. In de nabijheid van het vlieg veld levert dat geluidshinderproblemen Folder: Foliler Citta Romana René Coltof tergt milieubeschermers (PZC) op, maar Coltof is niet voor een kleintje vervaard. In zijn enthousiasme ontfermt hij zich tegelijkertijd over het vliegveld en oppert de landingsbaan een stukje te ver draaien. Het zomerpark moet minstens de allure krijgen van Port Zélande aan de Grevelingen. Het lijkt erop dat de project ontwikkelaar zich nu toch wat vertild heeft. De snelheid, zijn handelsmerk, is wat uit het project. Dat was ook wel te ver wachten, omdat er heel wat haken en ogen zitten aan dit project. Het is zeer de vraag of de provincie een nieuw project met een dergelijke omvang wel ziet zitten. De plannen van Coltof betekenen een ver dubbeling van het aantal waarmee het pro vinciebestuur in het verleden was accoord gegaan. Het nieuwe project heeft de- omvang van de helft van het dorp Arnemuiden. Al het verkeer van en naar de Oranjeplaat zal zich door de nauwe straat jes van dit dorp moeten persen. Pijplijn Het beleid van het provinciebestuur is erop gericht om geen nieuwe verblijfsre- creatieprojecten meer toe te staan. Daar is vanuit economische overwegingen geen reden meer toe, de groei is er uit. Daarnaast is de draagkracht van natuur en landschap in het geding en vindt de bevol king de overlast, vooral van al die auto's die maar heen en weer rijden, te gortig worden. Maar dat wil niet zeggen dat er de komen de jaren geen nieuwe vakantiewoningen gebouwd zullen worden. Er was een aantal projecten al in procedure gebracht: de zogenaamde pijplijnprojecten. Zo'n veer tien in getal, samen goed voor ongeveer 1500 zomerwoningen/appartementen. Drie projecten daarvan stonden nog ter discussie, want daarvoor was nog geen 14 WANTIJ DECEMBER 1994

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1994 | | pagina 18