antij
Column
12e jaargang, nr 4, december 1995
Column
Thijs Kramer
Europees Natuurbeschermingsjaar 1995 nadert
einde
W. T. van Gelder
Duurzame stad kan ramp in de ruimtelijke ordening
voorkomen
Visioen op de nieuwe Tuin van Walcheren
Willem de Weert
Wetlandwachten gaan bedreigingen signaleren
Zeeland in de top van belangrijke watervogelgebieden
JamWillem Vergeer
Groen licht voor groene stroom
Steun voor initiatief Deltan onder voorwaarden
Tjeu van Mierlo
Berichten
Milieubewuste bouwmaterialen van Zeeuwse bodem
Schelpen en vlas
Erik Ottens
Plan voor verkeersveilig Zeeuwsch-Vlaanderen roept
veel vragen op
Albert Aartsen
Educatief
Zeeland en Vlaanderen zoeken
Handhaving
In de ban van de mest
Jan-Eelco Dijk
Regionaal
Fietsersbond enfb sluit zich aan bij ZMF
Esther Blok
Landschap
Milieuvriendelijk gebruik van wei- en boompalen
Sjaak Herman
Verschenen
De dikke trui is niet echt nodig. Het is uit
zonderlijk zacht voor november.
Uitgelezen weer voor een punt-transect-
telling: 20 punten op een rij, van de
Loodijk tot in de Biezen, een vaste route in
West Zeeuws-Vlaanderen. Op elk punt 5
minuten alle vogels noteren. Dat doe ik al
ruim 10 jaar, drie maal per winter, en met
mij ruim 200 andere tellers verspreid over
Nederland
De eerste punten in de polder. Veel kievi
ten en goudplevieren. Leeuweriken trek
ken hoog over. Punt drie was polder, nu
een golfbaan "De Brugse Vaart" geheten,
de vaart der volkeren zullen ze bedoelen.
Over een onverharde dijk naar punt vier
stuit ik op de nieuwe rondweg Oostburg.
Fietsers tillen hun rijwiel over de sloot en
vervolgen hun tocht op de paralleweg.
Achter het ziekenhuis wordt een sporthal
gebouwd. Kleine weitjes liggen er verlaten
bij. Een slechtvalk verbaast me boven
Oostburg.
De volgende vijf punten liggen rond het
Grote Gat. Eén ervan is de schuilhut. Een
paartje passeert me vrolijk op het toe
gangspad. Kluten, eenden en heel veel
ganzen. En even een kik, een grote gele
kwik.
Vanaf Oostburg naar het zuiden. De
Munte, de Plate. De campingeigenaar wil
uitbreiden, de boseigenaar verschanst zich
achter een groot stalen hek. Het natuurbe
leidsplan doorkruist hun plannen.
Het waterpeil in de Sint Kruiskreek staat
uitzonderlijk laag. Dat wordt anders vol
gens het waterschap.
Het Grote Gat van Sint Kruis, de
Biezenkreek, en op het eind een telpunt,
speciaal voor de geelgors. Helaas, alleen de
eerste keer, 12 jaar geleden, was er nog
een klein groepje. Met het verdwijnen van
de houtwallen is ook de geelgors verdwe
nen.
Natuurlijk, een aantal dingen gaan gewoon
door, nieuwe wegen, sporthallen, een golf
baan. Maar in de wat verloren hoekjes en
gaatjes van de streek ontstaat iets moois.
De Plate, Sint Kruiskreek en in het diepe
zuiden waar niemand komt, langs de
Passageule. Ik weet nog steeds niet of ik
daar tevreden mee moet zijn.
Thijs Kramer.
Duurzaam
cos
Agenda
Winter
Vouwblad
Binnenmilieu en gezondheid
C. Hegger