antij Column 12e jaargang, nr 4, december 1995 Column Thijs Kramer Europees Natuurbeschermingsjaar 1995 nadert einde W. T. van Gelder Duurzame stad kan ramp in de ruimtelijke ordening voorkomen Visioen op de nieuwe Tuin van Walcheren Willem de Weert Wetlandwachten gaan bedreigingen signaleren Zeeland in de top van belangrijke watervogelgebieden JamWillem Vergeer Groen licht voor groene stroom Steun voor initiatief Deltan onder voorwaarden Tjeu van Mierlo Berichten Milieubewuste bouwmaterialen van Zeeuwse bodem Schelpen en vlas Erik Ottens Plan voor verkeersveilig Zeeuwsch-Vlaanderen roept veel vragen op Albert Aartsen Educatief Zeeland en Vlaanderen zoeken Handhaving In de ban van de mest Jan-Eelco Dijk Regionaal Fietsersbond enfb sluit zich aan bij ZMF Esther Blok Landschap Milieuvriendelijk gebruik van wei- en boompalen Sjaak Herman Verschenen De dikke trui is niet echt nodig. Het is uit zonderlijk zacht voor november. Uitgelezen weer voor een punt-transect- telling: 20 punten op een rij, van de Loodijk tot in de Biezen, een vaste route in West Zeeuws-Vlaanderen. Op elk punt 5 minuten alle vogels noteren. Dat doe ik al ruim 10 jaar, drie maal per winter, en met mij ruim 200 andere tellers verspreid over Nederland De eerste punten in de polder. Veel kievi ten en goudplevieren. Leeuweriken trek ken hoog over. Punt drie was polder, nu een golfbaan "De Brugse Vaart" geheten, de vaart der volkeren zullen ze bedoelen. Over een onverharde dijk naar punt vier stuit ik op de nieuwe rondweg Oostburg. Fietsers tillen hun rijwiel over de sloot en vervolgen hun tocht op de paralleweg. Achter het ziekenhuis wordt een sporthal gebouwd. Kleine weitjes liggen er verlaten bij. Een slechtvalk verbaast me boven Oostburg. De volgende vijf punten liggen rond het Grote Gat. Eén ervan is de schuilhut. Een paartje passeert me vrolijk op het toe gangspad. Kluten, eenden en heel veel ganzen. En even een kik, een grote gele kwik. Vanaf Oostburg naar het zuiden. De Munte, de Plate. De campingeigenaar wil uitbreiden, de boseigenaar verschanst zich achter een groot stalen hek. Het natuurbe leidsplan doorkruist hun plannen. Het waterpeil in de Sint Kruiskreek staat uitzonderlijk laag. Dat wordt anders vol gens het waterschap. Het Grote Gat van Sint Kruis, de Biezenkreek, en op het eind een telpunt, speciaal voor de geelgors. Helaas, alleen de eerste keer, 12 jaar geleden, was er nog een klein groepje. Met het verdwijnen van de houtwallen is ook de geelgors verdwe nen. Natuurlijk, een aantal dingen gaan gewoon door, nieuwe wegen, sporthallen, een golf baan. Maar in de wat verloren hoekjes en gaatjes van de streek ontstaat iets moois. De Plate, Sint Kruiskreek en in het diepe zuiden waar niemand komt, langs de Passageule. Ik weet nog steeds niet of ik daar tevreden mee moet zijn. Thijs Kramer. Duurzaam cos Agenda Winter Vouwblad Binnenmilieu en gezondheid C. Hegger

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1995 | | pagina 2