Nieuwe waterschap wil vooruitstrevend beleid "Extra inspanningen voor natuur en milieu" JB ma SS Drs. H. Eversdijk, dijkgraaf a.i. van Zeeuwse Eilanden. Foto: Zeeuwse Eilanden Het vriest dat het kraakt. Boerderij Middenhof, op een steenworp afstand van de Rattenkaai in Rilland, is in kou en duisternis gehuld. Hier woont Huib Eversdijk, CD A-politicus, senator en de man die het fusieproces van de waterschappen hoven de Westerschelde van meet af aan leidde. Als overbrugging naar een nieuw te benoe men dijkgraaf neemt hij de functie tijdelijk waar. Welke koers gaat waterschap Zeeuwse Eilanden varen Sinds 1 januari 1996 heeft Zeeland een nieuw waterschap: Zeeuwse Eilanden. Het is een samenvoeging van de waterschap pen Noord- en Zuid-Beveland, Tholen, Schouwen-Duiveland, Walcheren en het wegschap Walcheren. Het waterschap heeft grote invloed op natuur en milieu in Zeeland: het beheert en onderhoudt dui nen en dijken, controleert de hoeveelheid oppervlaktewater, bewaakt en verbetert de waterkwaliteit (o.a. door zuivering van afvalwater) en zorgt voor aanleg en onder houd van plattelandswegen. Van oudsher drukt de landbouw een zware stempel op het reilen en zeilen van het waterschap. In het waterschapsbestuur van nu zijn ook groene kandidaten gekozen. Tijd voor een gesprek met de dijkgraaf ad interim: Huib Eversdijk. Wat waren de moeilijkste hobbels in het fusieproces? "Vier waterschappen en een weg- schap betekent vijf verschillende organisaties met ieder haar eigen traditie en belangen: Tholen dat zeer agrarisch is, Schouwen-Duiveland dat sterk op de recreatie is gericht en Walcheren en de Bevelanden waar de grote bevolkingsconcentraties zijn. Die organisa ties moesten we samensmeden, het beste behouden en versterken. Iedereen heeft wat moeten slikken. Kan iedereen zich in het nieuwe waterschapsbestuur herken nen?, dat was de vraag. Jé hebt met ver schillende belangencategorieën te maken: boeren en pachters, bedrijven, huiseigena ren en ingezetenen. Hoe krijgt geen enkel belang de overhand en valt er niemand bui ten de boot? De uitkomst is goed, denk ik, al zitten we met een groot uitgevallen alge meen (62 personen) en dagelijks bestuur (10 personen). In dat laatste is ook de kan didaat van de natuur- en milieubescher ming opgenomen, Bert van de Hoef, direc teur van het Zeeuws Biologisch Museum. De landbouw heeft het niet meer alleen voor het zeggen. Er zijn meer belangen die we moeten dienen, ook dat van de natuur." Organisatorisch staat het nieuwe waterschap op de rails, nu het beleid nog. De plannen van de oude water schappen verschilden nogal: van behoudend op Schouwen en de Bevelanden tot vooruitstrevend op Tholen. Wat wordt de maat voor het nieuwe totaalplan? "Ik sta er zelf verbaasd van hoe snel de nieuwe organisatie overschakelt van passen op de winkel naar nieuw beleid. We streven een jong, modern, vooruitstrevend en klantvriendelijk waterschap na dat open staat voor nieuwe ideeën. Als het water stil staat, gaat het stinken. Dat willen we niet. Het voordeel van de fusie tot één grote organisatie is dat we menselijke kwaliteit in huis kunnen halen en dat we budget heb ben om nieuwe methoden en technieken in te zetten (360 medewerkers, begroting 1996: f 96.000.000,- /noot red.) Bij de oude waterschappen kwam dat er vaak niet van. Niet uit onwil, maar gewoon door gebrek aan menskracht en geld. Het is nog te kort dag om resultaten te tonen. Maar we willen zeker meer zijn dan alleen de optelsom van de opgeheven waterschappen. Daarom ondernemen we ook geen actie meer op het verzoek van de provincie om de water- beheersplannen van Schouwen en de Bevelanden bij te stellen. Er komt nieuw beleid dat beter moet zijn dan het oude. We zullen extra inspanningen doen om de kwaliteit van natuur en milieu te verhogen. Dat moet kunnen met de mensen en mid delen die ons nu ter beschikking staan." Vuil is geld, milieu is business geworden. Ziet u taken verdwijnen of nieuwe taken voor het waterschap wegge legd "Waarom zouden we nog dingen doen die anderen beter kunnen? Ik denk bijvoor beeld aan het in bezit hebben van land bouwgrond of aan het beheren van natuur gebieden. Daar willen we vanaf. Als kern taak zien we alles wat met waterkeringen, waterbeheer en wegenbeheer te maken heeft. In mijn ogen kunnen bepaalde taken van gemeenten en provincie dan ook beter naar ons. Zo zou het logischer en voor de 12 WANTIJ Maart'96

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1996 | | pagina 12