I
Foto: Jaap Wolterbeek
I Overigens wordt het voordeel bij afvalbe-
j sparend gedrag voor een deel minder zicht-
I baar door hogere tarieven voor verdere ver
werking.
Kleinere afvalberg
I Hoe langer er met tariefdifferentiatie wordt
I gewerkt, hoe minder ongescheiden huisvuil
er per persoon wordt afgeleverd. De hoe-
I veelheden zijn in de verschillende gemeen-
i ten afgenomen met 15 tot 60
I Een groot deel van deze afname komt door
afvalscheiding: vooral GFT, glas en papier
komen niet meer op de grote hoop.
Dat komt ook door andere maatregelen,
jl die samen met 'diftar' een goed afvalpre-
I ventiebeleid vormen: gratis of goedkope
compostvaten, milieuparken waar men
afval gescheiden kwijt kan, genoeg glas- en
papiercontainers, soms een kringloopcen
trum of een 'milieuboer'. Er wordt ook veel
j aan voorlichting gedaan, al dan niet in com-
binatie met onderzoek. In speciale brochu
res of in het gemeenteblad worden de bur-
I gers gemotiveerd om minder huisvuil te
produceren, en ze krijgen tips over de
manier waarop dat kan.
Afvaltoerisme en zwerfvuil
Als het aanbieden van afval per kilo betaald
moet worden is vaak de eerste gedachte:
"dan zal er wel veel vuilnis in de berm
belanden." Ongeveer de helft van de
gemeenten dacht er ook zo over en stélde
een extra handhaver aan, liet de milieupoli-
tie extra controleren of gaf de vuilnisman
nen hierin een taak. Na ingang van het
nieuwe systeem nam de hoeveelheid zwerf
vuil hier en daar inderdaad toe, maar niet
schrikbarend. Na intensieve controle is het
zwerfvuil weer tot 'normale' proporties
teruggebracht. Niet overal is extra gecontro
leerd, en dat heeft volgens die gemeenten
nauwelijks tot extra zwerfvuil geleid.
Een ander gevaar is het afvaltoerisme: het
meenemen van volle (goedkope) vuilnis
zakken naar een buurgemeente waar die
zakken gewoon geaccepteerd worden. Dat
is weer een kwestie van controleren. Deze
zaak wordt natuurlijk ook opgelost als de
buurgemeenten eveneens op het dure-zak-
kensysteem overstappen.
Zeeland en Friesland zijn op het
ogenblik nog de enige provincies
waar geen enkele gemeente met
tariefdifferentiatie werkt! De
redenen daarvoor zijn in het
begin van dit artikel al genoemd.
Maar wellicht komt daar verande
ring in: het OLAZ (Openbaar
Lichaam Afvalstoffenverwijdering
Zeeland) gaat op initiatief van een
paar Zeeuwse gemeenten een
werkgroep instellen die de moge
lijkheden van diftar gaat bestude
ren. Ook de CDG (Centrale Dienst
Gemeentewerken, die werkt voor
7 gemeenten op Walcheren,
Noord-Beveland en Schouwen-
Duiveland) laat er een onderzoek
naar doen. Overigens ligt in
Zeeland het dure-zak systeem
niet erg voor de hand, omdat
men vrijwel overal op dezelfde
duobakken of groene en grijze
containers is overgegaan. Kiezen
uit containers van verschillende
grootte valt waarschijnlijk om
dezelfde reden af, dus wie weet
slaat Zeeland straks nog eens aan
het wegen.
Gerda Spaander is lid van de Wantijredactie.
15 WANTIJ juni'96
