Hoe meer afval, hoe hoger
de rekening
Maar nog niet in Zeeland
Gaat
Zeeland
het
huisvuil
wegen?
Gerda Spaander
De stijging van de gemeentelijke afvalstoffenheffing gaat
nog steeds door. Die van de hoeveelheid huisvuil ook.
Behalve in de gemeenten waar 'diftar' is ingevoerd: diffe
rentiatie van het afvaltarief. Hoe meer zakken huisvuil,
of hoe voller de container, hoe meer er betaald moet wor
den. Op die manier loont het om afval te scheiden en te
voorkomen. In ruim 40 Nederlandse gemeenten wordt er
inmiddels met uiteenlopende tarieven gewerkt, maar
daaronder is geen enkele Zeeuwse gemeente.
Op het ogenblik is er nog geen
0 enkele Zeeuwse gemeente die een
gedifferentieerd tarief hanteert, al
denkt bijvoorbeeld Goes er al over
na. Men is bang dat de kosten voor de bur
gers stijgen, dat de hoeveelheid zwerfvuil
flink zal toenemen en dat 'diftar' technisch
een ingewikkelde aangelegenheid is. Men
wacht liever af wat de ervaringen van de
voorlopers op dit gebied zijn. Het leek ons
aardig om eens te kijken hoe het daar gaat:
met de afvalberg, met de portemonnee van
de burger en met het vuil op straat. Van
zo'n 15 gemeenten ontvingen we gegevens.
Verschillende methoden
Er zijn heel wat manieren om de afval tarie
ven te laten variëren:
•De dure zak. Het huisvuil mag alleen wor
den aangeboden in een speciale zak, waar
van de kosten bij de verschillende gemeen
ten variëren van één tot twee gulden.
De grootte van de container, en/of het
aantal keren dat deze wordt opgehaald.
Deze gemeenten werken met verschillende
pakketten, waaruit de burger er één kiest.
Verandering is mogelijk, maar wel tegen
betaling.
•Het wegen van de container. Er zit een
chip op de container en de vuilniswagen
heeft een speciaal weegsysteem.
Binnen deze systemen zijn er variaties wat
betreft het in rekening brengen van het
GFT (groente-, fruit- en tuinafval). Bij som
mige gemeenten kost het evenveel als het
overige afval, opdat het niet loont om res
tafval bij het GFT te gooien. Op andere
plaatsen wordt het aanbieden van GFT niet
apart in rekening gebracht. De inhoud van
GFT-containers en zakken wordt dan wel
regelmatig op vervuiling geïnspecteerd.
Kosten
Bij een gedifferentieerd systeem is er een
splitsing in vaste en variabele kosten. Hoe
lager de vaste kosten zijn, hoe hoger de
kosten per zak of per kilo. Bij een aantal
mensen stimuleert dat het scheiden en
voorkomen van afval, maar anderen krijgen
dan de neiging om maar op een andere
manier van het afval af te komen.
De vaste kosten bij een dure zak of weeg
systeem variëren van 150,- tot 279,- per
jaar. Een zak kost, zoals gezegd, een tot
twee gulden. In grote lijnen geldt: hoe
hoger het vastrecht, hoe goedkoper de zak.
Een containerkilo kost rond de 20 cent.
De kosten bij de systemen van containervo
lume en aanbiedingsfrequentie lopen sterk
uiteen, van 166,- bij een goedkope com
binatie in Thorn tot 722,- per jaar voor
wie erg veel afval kwijt wil in Eelde.
De investering in chips op de containers en
een weeg- en registratiesysteem op de vuil
niswagens kost per huishouden ongeveer
40,-. Daardoor zal in het algemeen het
tarief per huishouden bij tariefdifferentiatie
een paar tientjes stijgen wanneer er even
veel afval wordt aangeboden. De 'dure zak'
methode vraagt nauwelijks extra investerin
gen. In de praktijk blijkt men gemiddeld
goedkoper uit te zijn: er wordt wel degelijk
minder afval aan de straat gezet.
14 WANTIJ juni'96
