Naar een duurzame
Zeeuwse industrie
mmm
Economie en milieu kunnen goed samengaan
"More things
than you
have time for.
More dreams
than you can
use.
In de krant lezen we vaak over de groene inspanningen
van de Zeeuwse bedrijven. De verhalen tonen een zonnig
beeld en stellen ons gerust: de bedrijven doen er alles aan
om het milieu schoner te maken. Ze voeren immers
milieuzorgsystemen in, doen aan afval- en emissiepre
ventie en stellen bedrijfsmilieuplannen op. De ene na de
andere milieumaatregel wordt ingevoerd en ons wordt
voorgespiegeld dat het alleen maar beter gaat met het
milieu.Ondanks deze goede initiatieven is volgens de
Zeeuwse Milieufederatie het beeld voor de lange termijn
nog niet rooskleurig. Tijdens een studiemiddag op 30 mei
presenteerde de ZMF haar ideeën voor een duurzame
industrie. Wat houdt duurzaamheid in voor de industrie
en hoe kan aan een duurzame industrie in Zeeland con
creet vorm gegeven worden?
Foto: Wim Riemens
In discussies over het milieu wordt
1 steeds vaker het begrip duurzaamheid
genoemd. Neem bijvoorbeeld "duur
zaam veilig", "duurzaam bouwen" en
"duurzame energie". In het dagelijks leven
wordt de term duurzaam te pas en te onpas
gebruikt. Volgens het woordenboek duidt
de term op iets wat "weinig vergankelijk"
en "lang aanhoudend" is en wat "op hechte
grondslagen rust". In 1987 is de volgende
ruime definitie in het zogenaamde Brundt-
landrapport gelanceerd: duurzame ontwik
keling is het verzamelbegrip voor de ont
wikkeling van de maatschappij, die de be
hoeften van deze tijd bevredigt zonder de
mogelijkheden van toekomstige generaties
aan te tasten. Ook in de Zeeuwse beleids
plannen, zoals het provinciale milieube
leidsplan Kerend Tij 2 en het sociaal-econo
misch beleidsplan, wordt de term duurza-
Mathilde Santing
me ontwikkeling genoemd. Van enige con
crete uitwerking voor de industrie is helaas
geen sprake.
Toekomst niet rooskleurig
Ondanks de goede initiatieven die tal van
bedrijven nemen, is het beeld voor de
lange termijn nog niet rooskleurig: voorra
den van diverse grondstoffen dreigen uitge
put te raken, zodat ze met grotere milieu
belasting gewonnen moeten worden. Nu al
gaan landschappen en leefgemeenschappen
verloren ten behoeve van onze grond-
stoffenbehoefte. In Zeeland zelf wordt het
landschap stukje bij beetje aangetast. Het
milieu-effectrapport (mer) voor de uitbrei
ding van het industrieterrein Axelse
Vlakte/Autrichepolder zegt bijvoorbeeld:
"Door de aanleg van de overige (industrie)-
terreinen zal de ecologische waarde van de
Autrichepolder verloren gaan. Deze polder
heeft een belangrijke betekenis als rust- en
foerageergebied voor overwinterende
watervogels. Daarnaast zou deze polder
onderdeel moeten gaan uitmaken van de te
ontwikkelen ecologische verbindingszone
van Zeeuws-Vlaanderen."
Behalve naar het toenemend ruimtebeslag
door bedrijven kunnen we ook kijken naar
het nog steeds stijgende energieverbruik,
de afvalproductie en het wegvervoer. Zaken
waar je niet vrolijker van wordt, maar die je
niet mag negeren als het gaat om een "wei
nig vergankelijke" industrie.
Korte en lange termijn
Het is de grote vraag of het huidige provin
ciale milieubeleid voldoende richting gééft
aan een duurzame industrie. Provinciale
overheden zitten met bedrijven rond de
tafel om milieumaatregelen af te spreken.
Dit gebeurt in bedrijfsmilieuplannen en bij
de aanvraag van een vergunning voor een
nieuwe activiteit. Groot nadeel van deze
beide instrumenten is dat er geen zicht is
op de lange termijn. Het blijft bij vergun
ningen regelen en, oneerbiedig gezegd, het
3 WANTIJ juni '96
