Consument vraagt niet om komkommers
in plastic velletje
H. Quist
In het artikel "Afvalfestival op de Markt van Middelburg"
(Wantij oktober 1996) staat dat de vraag wordt bepaald
door de consument. Dat is niet waar. Vragen consumen
ten echt om kattenbrokken, die in dozen verpakt zijn die
gemiddeld 1/5 tot 1/4 te groot zijn? Vragen consumenten
om komkommers in een plastic velletje? Vragen consu
menten om gedecoreerd keuken- en toiletpapier? Vragen
consumenten om x-soorten waspoeders en allesreinigers?
Wat de allesreinigers betreft, het
W droge schuurpoeder is praktisch
uit de winkels verdwenen. "Vim"
kan ik nog krijgen, maar dat is
wel het duurste merk. Wil (of moet) je
goedkoper, dan sleep je nu maar met een
opgetuigde plastic fles water waar de fabri
kant wat aan heeft toegevoegd. Een thuis
nat gemaakte spons met schuurmiddel
werkte beter en stukken goedkoper.
Kattenbrokken
Kattenbrokken zijn in grote verpakkingen
te krijgen in plastic of papieren zakken.
Maar met één kat doe je daar lang mee en
moet je de hele zaak thuis weer in blikken
of stopflessen doen.
Komkommers
Niet aangeklede komkommers zijn er nog
op de markt. AH heeft hier in Tholen al
jaren alleen geplastificeerde komkommers
en bij de C 1000 supermarkt zie ik ze nu
ook al. Op mijn vraag, jaren geleden, aan
de servicelijn van AH werd als reden voor
de verpakking opgegeven dat komkommers
een teer product zijn. Waarom tomaten,
pruimen en perziken dan niet ingepakt
worden, bleef duister. Als het bedrijfsleven
zich beperkte, zou dit ook de vervoerspro-.
blemen verminderen. Waarom in mei zo
nodig sperziebonen uit Senegal?
Kritisch
In het artikel staat verder dat de consument
vaak te weinig kritisch is en veelal uit
gewoonte en gemak verpakkingsmateriaal
accepteert. Maar waarom moet de last bij
groenteman op de markt is recentelijk van
de papieren zakken afgestapt.
Brievenbussticker
Op mijn deur zit een NEE-NEE-sticker.
Twee of drie jaar geleden hing er vlak voor
de Kerst een plastic tas aan de buitendeur
geknoopt. Daar bleken twee reclamekran
ten van de Rabobank in te zitten met aan
biedingen voor reizen. Op het Rabokantoor
begrepen ze er niets van dat ik die rommel
kwam terugbrengen. Daar heb je het weer:
het bedrijfsleven doet maar, en een gewoon
mens moet maar zien dat ze de rommel
kwijt raakt.
Dan de stickers tegen de ongeadresseerde
reclame. Hier verkrijgbaar op het gemeen
tehuis in Sint-Maartensdijk (12 km verder)
of het postkantoor in Tholen-stad. Of ze bij
de postagentschappen in de dorpen ook te
krijgen zijn, weet ik niet. Op het postkan
toor kun je hier voor gemeentezaken
Foto: Jaap Wolterbeek
de huisvrouw gelegd worden? Waarom
moet zij behalve naar de supermarkt dan
ook nog naar de markt voor die komkom
mers of grote zakken kattenbrokken over
staan scheppen? Laat toch dat plastic weg
en maak de dozen niet onnodig groot.
Gelooft u maar niet dat kritische opmerkin
gen succes hebben. Je kunt praten tot je
blauw ziet. Dat geldt ook voor de niet afla
tende stroom reclamedrukwerk en plastic
tasjes die het bedrijfsleven over ons uit
strooit. In de winkels moet je er als een
feeks bij zijn, dat je geen extra verpakking
meekrijgt, 't Kruidvat is een goede uitzon
dering op Tholen: daar vragen ze of je een
tasje wilt. Er is ook een bakker die geld
rekent voor een tasje. De bakkers hier wer
ken nog met papieren zakken, maar de
terecht. Enfin, ik wilde laatst een nieuwe
sticker en ja, het postkantoor had ze. Ze
lagen wel in een secuur afgesloten kast,
onbereikbaar voor het publiek.
Sinds de introductie van de stic
kers via de gemeente - ik meen in
1993 - heeft er in de wekelijkse
voorlichtingsrubriek van de
gemeente nooit meer een woord
over deze stickers gestaan. Laat
staan een aanmoediging om ze te
gebruiken. Je gaat er zelf maar
weer achteraan. Zo blijf je aan de
gang.
Mej. H. Quist uit Tholen is lezeres van Wantij.
12 WANTIJ maart'97
