Middelburg lijdt aan longkanker, maar doet daar opgetogen over Kwalijk gebruik artikel 19 procedures Jan Moekotte Middelburg presenteerde zich tien jaar geleden nog vol trots als een stad met "groene longenDaarmee werden natuurgebieden aangeduid tussen de uitvalswegen. Het begrip groene long wordt echter niet meer gebruikt. Er wordt gebouwd op die open plekken sinds de regering de "compacte stad" voorschrijft. Middelburg en Vlissingen kun- mnen als stadsgewest subsidie in de wacht slepen als ze bou wen in de geest van de "Vierde Nota Ruimtelijke Ordening Extra" (VINEX). In die nota worden de grotere steden (en stadsgewesten) aangespoord te zoeken naar bouwlocaties binnen de (al) bebouwde kom. Zo sloten Middelburg en Vlissingen de overeenkomst om in de periode 1995 tot 2000 tweeduizend woningen aan de bestaande voorraad toe te voegen, in VINEX-lokaties. Het realiseren van die doel stelling wordt beloond met een premie van 3000 gulden per woning. Met het opleve ren van de vooraf vastgestelde hoeveelheid woningen zijn dus miljoenen gemoeid. Dat inwoners zich zorgen maken om die Ver dichting' wordt door de plaatselijke bestuurders niet altijd gewaardeerd. Bezwaarschriften houden de bouw immers alleen maar op. Marcel van Dam stelde onlangs in de Volkskrant dat procedures vaak zo ingewikkeld zijn dat die de burger ontmoedigen om daarvan gebruik te maken. Toch maken buurtbewoners wel degelijk bezwaar tegen inbreiding, tegen de aantasting van het ruime en groene karak ter van hun wijk, als speelveldjes bebouwd gaan worden. Haast De gemeente heeft echter haast. Het wijzi gen van bestemmingsplannen is tijdrovend. Vandaar dat de gemeente probeert met behulp van artikel 19 in de Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO) bouwvergun ningen af te geven. Het gaat daarbij niet, zoals dit artikel in de wet beoogt, om mar ginale wijzigingen in bestemmingsplannen, maar om fundamentele ingrepen. Het gaat om vergunningen voor de bouw van hon derden woningen. De bestemming van die groene longen wordt dus niet gewijzigd via de geëigende procedures, maar door mid del van ad hoe besluiten. De natuur wordt daar zonder vorm van proces ter dood ver oordeeld. Onvermijdelijk De gemeente Middelburg probeert dat bou wen in de stad als onvermijdelijk te presen teren. Dat doet ze o.a. met haar wekelijkse pagina in de Faam: een huis-aan-huisblad op Walcheren. Vaak wordt daar nuttige informatie verstrekt, een enkele keer pure gebied dat vroeger bestempeld was tot "groene long", of "schootsveld". De tijd leert, dat inzichten kunnen wijzigen, soms inzichten moeten wijzigen. De verdichting van de stad leidt soms tot andere, nieuwe re, "betere" inzichten. Milieunormen, schaalvergroting van agrarische bedrijven, verstedelijking, bundelingsbeleid leiden meer en meer tot uitplaatsing van agrari sche bedrijven uit woonomgevingen. Op een stukje grond als dit kun jë geen vol waardig agrarisch bedrijf meer verwachten, dus welke kwaliteit van de groene long kan dan nog worden verwacht? Vandaar dat is gekozen voor het inrichten van deze strook als groene corridor, als groene kwaliteitsen tree van de stad." (einde citaat) Gegoochel De afdeling communicatie jongleert met een half ei en een lege dop en suggereert dat een volwaardig agrarisch bedrijf bepa lend is voor de kwaliteit van een groene long. De afdeling communicatie goochelt ook met de begrippen "groene long", "groene corridor" en "groene kwaliteitsentree" alsof ze volksvermaak wil bieden met cabaretes ke teksten. Of specialiseert men zich in het vergulden van bittere pillen? Want bitter is het te moeten slik ken dat groene longen zo gemak kelijk worden volgebouwd. Bitter, dat aan de lopende band ge- Middelburg bouwt "groene longen" vol. Foto: Jaap Wolterbeek. kolder. Een voorbeeld van dat laatste is het stukje over het Seispark in Middelburg (ooit een groene long) waar inmiddels alles wat er groeide en bloeide verdreven en ver knald is door bulldozers en heipalen. Seispark De gemeente aan het woord: "Het Seispark wordt gebouwd in een bouwd wordt via artikel 19 WRO procedures die bestemmingsplan nen als prullen in de mand doen verdwijnen. Bitter is het ook te ervaren dat Middelburg longkan ker oploopt, terwijl men daar op het stadhuis opgetogen over doet. Jan Moekotte is lid van de Wantijredactie. 3 WANTIJ oktober '97

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1997 | | pagina 3