Nieuwe natuur in Nederland Noodzaak of schuldgevoel? Verschenen Willem de Weert Wie de nuance zoekt over (plannen voor) natuurontwik keling in Nederland, heeft met "Nieuwe natuur, reporta ges over veranderend landschap" het juiste boek in han den. Auteur en NRC-journaliste Tracy Metz ging op reis door de verschillende landschappen in Nederland en sprak met betrokkenen over de plannen om uiterwaar den, maisakkers, zelfs een heel eiland terug aan de natuur te geven. Wat is het idee achter natuurontwikke ling? Is het bittere noodzaak, blije illusie of misschien toch calvinistisch schuldgevoel over wat we in het verle den aangericht hebben? dDe foto op de omslag van het boek "Nieuwe natuur" zou een Zeeuws polderlandschap kunnen zijn: een omgeploegde akker met aan de horizon een dijk met een rechte rij populie ren. De openingszinnen van het voorwoord van auteur Tracy Metz luiden: "Dijken door steken? Polders ontpolderen? De zee en de rivieren weer binnenlaten? Ik wist niet wat ik boorde. Nederland gaat voor de zoveel ste keer op de schop, nu eens niet om dij ken en polders aan te leggen, maar om meren en moerassen te maken. Er is ook een naam voor: nieuwe natuur. Oernatuur Als van oorsprong Amerikaanse viel journa liste Tracy Metz de eeuwige strijd van de Nederlanders tegen het water op. Over de grenzen is ons land beroemd om zijn dij ken, zijn tot de verbeelding sprekende del tawerken, de talloze polders. Maar het Natuurbeleidsplan van 1991 bracht een ommekeer in het denken. De natuur moest niet bedwongen, maar juist losgelaten wor den. In 2015 moet de oppervlakte natuur in ons land verdubbeld zijn tot 700.000 hectare, waarvan 120.000 hectare nu nog landbouwgrond is: „Weg met de akkers en de weilanden, nu willen we oernatuur." De Millingerwaard, het voorbeeld van grootschalige natuurontwikkeling in Nederland. Foto: ZMF Maar is oernatuur in een van a tot z door mensenhand ingericht land nog wel moge lijk? En van wie is het platteland eigenlijk? Van de boer, de natuurbeschermer, de naar rust zoekende stedeling of de naar uitbrei dingsruimte snakkende ondernemer? Nederland is een hogedrukpan, er moet ruimte komen voor nieuwe natuur, maar ook voor woningen, wegen, bedrijventerrei nen, zeehavens, luchthavens. Kan dat alle maal samengaan? Projecten Metz maakt een rondreis door het Neder landse landschap en bezoekt projecten voor natuurontwikkeling in bijvoorbeeld de uiterwaarden (Millingerwaard, Grensmaas), langs de kust (Schoorl), in de polder (Oldambt) en de veenweiden (Broek in Waterland). Ze laat voor- en tegenstanders aan het woord. Zeker zo interessant in het boek zijn de min of meer filosofische beschouwingen over de waarde van het Nederlandse landschap van bijvoorbeeld schrijver Willem van Toorn en de voorzitter van de Vereniging Das Boom, Jaap Dirkmaat, beiden tegenstander van groot schalige natuurontwikkelingsprojecten. Balans Aan het einde van haar reis maakt Metz de balans op: "We hebben nog nooit zo veel gereisd en nog nooit zo veel wildernis gezien. Utah, de Amazone, de Galapagos-eilanden, ze liggen binnen handbereik. Kijken doet kopen: nu willen we dat thuis ook hebben. En liefst niet alleen in Flevoland, maar gewoon naast de deur. Maar wildernis in dit doorgeëxerceerde land is een illusie - of het moet de wildernis van het aquarium zijn. Misschien zullen we genoegen moeten nemen met een pinksterbloem in plaats van een zeldzame orchidee, of een buizerd in plaats van een zeearend. Daar kan ik mee leven. Dat Nederland een wildernis was, had ik toch al nooit gedacht. Tracy Metz. Nieuwe natuur. Reportages over veranderend landschap; 216 blz. met lexicon en uitgebreide bibliografie. Ambo ISBN 90-263-1515-5.f 29,90. 12 WANTIJ oktober'98

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1998 | | pagina 16