De restauratie van de Zwaakse Weel is een goed voorbeeld van natuurherstel dat past bin nen een waar devol cultuur landschap. Foto: ZMF natuur'. Het grote voorbeeld zijn de Oostvaardersplassen die per ongeluk ont staan zijn bij de inpoldering van de Flevopolder en later hét voorbeeld van de maakbaarheid van de natuur werden. Resultaat De natuurbescherming heeft het Natuur beleidsplan en de ecologische hoofdstruc tuur van begin af aan omarmd. Het Natuurbeleidsplan biedt het perspectief dat op termijn toch ook in Nederland belangrij ke natuur behouden kan blijven. Met de ecologische hoofdstructuur heeft de natuur een plek op de kaart van Nederland gekre gen. De EHS heeft ook een planologische status, zodat er niet zondermeer aan geknabbeld kan worden. De provincies hebben de opdracht gekre gen die ecologische hoofdstructuur voor hun gebied in te vullen. In Zeeland is die operatie ondertussen afgerond. Er is pre cies aangegeven waar welke natuur moet komen. Op een aantal plaatsen is de spa al in de grond gezet en zijn de eerste resulta ten zichtbaar. Natuurgebieden als Canisvliet bij Sas van Gent en de Blikken bij Groede zijn fors uitgebreid. Het resultaat mag er zijn! Kritiekpunten Wat is er toch tegen die nieuwe natuur? Laten we een aantal kritiekpunten noe men. Sommigen stuit het begrip alleen al tegen de borst. Natuur staat juist voor ongereptheid en niet voor draglines die een gebied op z'n kop zetten. Er is kritiek dat met de grote aandacht voor de EHS alles wat aan natuur buiten de EHS te bele ven valt, nu geen aandacht meer krijgt en wordt overgeleverd aan het vrije spel der maatschappelijke krachten, kortom zal ver dwijnen. Het wordt bijvoorbeeld gezien als een vrijbrief voor boeren om het landschap te blijven vervuilen. Een ander kritiekpunt is dat grootschalige natuurontwikkeling geen draagvlak zou hebben en de pas verworven steun voor natuurbescherming weer zal afbreken. Ook zou natuurontwikkeling op gespan nen voet staan met de cultuurhistorische waarde van ons landschap. De forse ingreep in het landschap, die de EHS is, wordt teveel aan 'ecotechneuten' overgela ten en er zou te weinig aandacht voor de esthetische component van deze operatie. Soms is de kritiek wel erg definitief: in Nederland is er eigenlijk helemaal geen plaats voor natuur. Steun Nieuwe natuur kan niet zo makkelijk op publieke steun rekenen als een pleidooi om aan natuuraantasting een einde te maken. Dat komt omdat iedereen het begrip natuur anders invult. Er is wel con sensus over dat er natuur verdwijnt en dat dat jammer is. Maar de meningen lopen meteen uiteen als het gaat om de vraag wat daar aan gedaan moet worden. Vooral op een moment als er iets (een boerderij, een camping, een dijk) voor moet wijken. Het gekke is dat op het moment dat het kabinet een besluit over de euro moet nemen er klakkeloos op de kennis van de financieel deskundigen wordt afgegaan en dat de arg waan van de publieke opinie snel ter zijde wordt gelegd. Maar als er op basis van eco logische deskundigheid gepleit wordt voor ontpoldering (of andere vormen van groot schalige natuurontwikkeling) en de publie ke opinie richt zich tegen deze maatregel, dan blijkt dat de politiek zich de mening van de straat wel laat aanleunen! Daar hoor je als natuurbescherming en overheid dan rekening mee te houden. Vervolgens moet de reclameterm 'nieuwe natuur" wor den gebezigd, om moeizaam draagvlak te verwerven. Overigens is het Plan Tureluur een voor beeld dat met een goede voorbereiding en een zorgvuldige benadering van de mensen die met de natuurontwikkelingsplannen worden geconfronteerd, er wel degelijk draagvlak kan worden gevonden. Cultuurhistorisch Op zich kan natuurontwikkeling op gespan nen voet staan met de cultuurhistorische waarden van een landschap. Maar in de praktijk valt dat reuze mee. Bij de begren zing van de natuurontwikkelingsgebieden in Zeeland is uitgegaan van de bestaande natuurgebieden zoals kreken, oudlandge bieden en duinen. Er is gekeken hoe deze gebieden er uit moeten zien om bepaalde natuurwaarden te behouden of terug te brengen. In de praktijk betekent natuuront wikkeling dan ook vaak het herstellen van negatieve ingrepen uit het verleden, juist met respect voor het oude cultuurland schap. Een oude kreekloop wordt weer zichtbaar gemaakt, de egalisatiewerkzaam heden in een weiland ongedaan gemaakt Vaak wordt teruggegrepen op de oude situ atie en wordt recht gedaan aan de cultuur historische achtergronden van een gebied. Nieuw In sommige gevallen is er echt sprake van een nieuw gebied. Zo zal de zuidkust van Schouwen, het grootste aaneengesloten natuurontwikkelingsgebied van Zeeland, een nieuw uiterlijk krijgen. Dat ook deze tijd zijn sporen in het landschap zal achter laten, daar is toch niks mis mee? De zuid kust van Schouwen zal voor de volgende generaties een goed voorbeeld zijn van hoe er op het eind van de twintigste eeuw over natuur en landschap werd gedacht. Wie weet wordt dat in het jaar 2143 zo gewaar deerd dat de Schouwse kust de titel waar devol cultuurlandschap verwerft. De angst dat de aandacht geheel naar de nieuwe natuur zal uitgaan en dat de natuur daarbuiten op het tweede plan komt, wordt ook door de praktijk gelogenstraft. Het behoud van het waardevol cultuurland schap de Zak van Zuid-Beveland heeft meer dan ooit aandacht. Voor het behoud van de boomkikker en kamsalamander wordt in Zeeuws- Vlaanderen in een paar jaar tijd meer dan 1 miljoen gulden besteed aan het graven van putten en het inplanten van meidoornheggen, buiten de ecologische hoofdstructuur. Het schoonmaken van het oppervlaktewa ter, ook buiten de EHS is een speerpunt in het nieuwe beleidsplan van de ZMF, zodat de boeren nog niet van ons af zijn. Plannen voor nieuwe natuur, aandacht voor natuur buiten de reservaten behoud van cultuur historische waarden, dat alles concurreert niet met elkaar. Het heeft samen een plaats gevonden in het beleid en in het werk van de Zeeuwse natuurbescherming.# Thijs Kramer is stafmedewerker van de Zeeuwse Milieufederatie. 4 WANTIJ oktober'98

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1998 | | pagina 4