Verlies of herstel? Zichtas op Zeeduin in 1995. schap door wat hij de nieuwe anonieme beheerders noemt: "Vroeger kende je de boswachters persoonlijk. Nu zijn het men sen die binnen zitten, bureaucraten die op grond van een theoretische stroming land schap om de zoveel tijd overhoop halen." Hij roept de motorcrossbaan in herinne ring. In 1979 werd in de duinen bij Zichtas op Zeeduin in 1998. Foto's: Henk Remijn. bouwwijken, woonerven en natuurgebie den gaan overal in Nederland steeds meer op elkaar lijken. Even ten westen van Biggekerke heeft een soortgelijke ingreep het oude cultuurlandschap aangetast." Slingerplant Simon Janse maakte zich door middel van ingezonden brieven in de PZC tien jaar geleden al druk om de toen net voorgestel de kap van de eerdergenoemde dennen. Ook stoort hij zich aan de opkomst van het prikkeldraad in de duinen. Zijn familie heeft in de duinen bij Oostkapelle genera ties lang ongestoord kunnen wandelen. Hij heeft gezien hoe het prikkeldraad, onze nationale slingerplant als onkruid de dui nen overwoekert. Janse noemt prikkeldraad een gemakzuchtige en foeilelijke oplossing. Hij zegt wel te snappen dat de steeds gro ter wordende toeristenstroom in goede banen geleid moet worden. Maar prikkel- draad is hem een doorn in het oog. Van hem komen de suggesties om meer natuur lijke barrières op te werpen: "Waarom geen slootje, een haag met meidoorn, een drassi ge strook waar je niet zomaar door heen banjert, dat past in het landschap, dat stoort niet." Verder kan, volgens Janse, de plaatselijke bevolking weinig begrip opbrengen voor de ingrepen in het land- Oostkapelle voor het laatst gecrosst. De plaatselijke bevolking had er uiteindelijk vrede mee dat die baan daar weg moest. Actievoerders hadden bereikt dat die baan als een litteken in het landschap ervaren werd. Een wond waarvan gezegd werd dat de natuur twintig jaar nodig zou hebben om die te herstellen. Janse: "Dat klopt ook wel. Want zelfs nu zijn, voor wie weet waar die baan ooit gelegen heeft, nog sporen terug te vinden. Maar binnenkort gaan landschapsbeheerders met bulldozers in diezelfde duinen tekeer om de boel anders in te richten, om een of andere biotoop te creëren. Terwijl die enorme machines opnieuw littekens achterlaten Jan Moekotte is lid van de Wantijredactie 6 WANTIJ oktober'98

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1998 | | pagina 6