Hoe wild mag een tuin zijn? Woningstichting daagt huurders voor de rechter Willem de Weert Han Muller (voormalig medewerker van Staats bosbeheer) is huurder van een huis van de woningstich ting Borsele (WSB) in Heinkenszand. Hij laat bewust onderhoud wat "niet nodig is" in zijn tuin achterwege. Oorspronkelijk was zijn tuin aangelegd, maar toen een aantal vaste planten het slecht deed, besloot hij 15 jaar geleden de natuur geleden haar gang te laten gaan. Zijn visie: "Alles is overal, het milieu selecteert". omwonenden en voorbijgangers." Muller heeft er alle begrip voor dat bijvoor beeld de brandgang naast zijn tuin vrij moet zijn van overhangende takken en zegt deze dan ook regelmatig te snoeien. Aan de andere kant is hij absoluut tegen het spui ten van onkruidverdelgers. Hoewel hij geen bewijzen heeft, vermoedt hij dat zijn hond en kat door het spuiten van gif langs de brandgang aan orgaankanker gestorven zijn. Rechter De wijze van beplanting van zijn tuin vindt hij een beginselzaak: "Je mag het genot van Als hij nu zijn achtertuin beziet heeft hij het gevoel aan de bosrand te staan. In de hoog opgeschoten struiken en bomen broeden zangvo gels in de geest van de straatnamen in de wijk: Zangvogelstraat en Lijsterhof. Tegen de zijgevel heeft hij een opslag van snoei- hout waarin jaren achter elkaar een egel nest huisde. In de voortuin is een wilg opgeschoten, bloeien guldenroede, judas penning, look en ridderspoor. Een bos brandnetels is een paradijs voor rupsen die tot vlinders worden. Het gazon maait hij eenmaal per jaar, in de nazomer. Op een biels zitten zwammen, slakken klimmen tegen de gevel omhoog. Ook een mieren nest tussen de tegels liet Muller met rust. Reglement Met zijn achtergrond in de bosbouw en landschapsarchitectuur meent hij over vol doende kennis van zaken te beschikken om zijn keuze te rechtvaardigen. Verder speelt ook een rol dat Muller met gezondheids problemen kampt en geen zwaar onder houd kan verrichten. De woonstichting heeft echter een andere visie op wat wel en niet in de tuin kan. Artikel 5 van het reglement voor verhuur van woningen luidt:"Huurder is verplicht de tuinen aan te leggen en goed te onder houden. Ook is hij verplicht tot het knip pen der afscheidingshagen. De voor- en zij tuinen zal hij slechts als tuin gebruiken en niet anders beplanten dan met heesters, gras of bloemgewas. Zowel deze als de ach tertuinen moeten voorts ten genoegen van het Stichtingsbestuur worden onderhou den." Onkruid Vorig jaar ontving Muller een brief: "In eer dere jaren hebben wij moeten constateren dat u helaas in deze verplichting tekort schiet. Zowel uw voor- als uw achtertuin zijn niet onderhouden. Het onkruid tiert welig. De hiervoor geschetste situatie levert vervuiling, overlast en ergernis op voor Woningstichting Borsele wil geen wilde tuinen. Foto: ZMF. je tuin toch zelf invullen?" Toen Muller bij zijn standpunt bleef stelde de woningstich ting controles in, stuurde aanmaningen en schakelde uiteindelijk de rechter in. Deze oordeelde op 29 juni j.l. als volgt: "Men kan over tuinen zeer uiteenlopende opvat tingen koesteren. Een opvatting leidt wel- 7 WANTIJ oktober '98

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1998 | | pagina 7