Nieuwe generatie idealisten Jan Moekotte Het is rustig aan het actiefront. De generatie activisten van de jaren zestig en zeventig koos voor overleg, schoof aan bij bestuurders en kwam soms op het pluche terecht. Maar langzaamaan lijkt het, vooral buiten Zeeland, weer te gaan gisten. t Tieners graven zich in om de aanleg van een weg te voorkomen. Ze kraken een woning in de buurt van Schiphol om van daaruit actie te voeren tegen uitbreiding. En terwijl de een 's avonds huiswerk maakt met oogkleppen op om het diploma in beeld te houden, riskeert een ander vette onvoldoendes omdat het plak ken van pamfletten voor gaat. Terwijl de een braaf de tekenles volgt, staat de ander onder schooltijd in een kraakpand affiches te drukken. Terwijl de een na schooltijd een baantje neemt bij McDonalds om in de juiste kleding uit te kunnen, staat een ander daar in de kou te protesteren tegen het eten van hamburgers. De een slikt alles voor zoete koek, de ander bakt een taart om Bolkestein of Zalm te verrassen. Wantij vroeg zich af of ook in Zeeland een nieuwe generatie idealisten actief is en maakte de volgende portretjes: Mathilde Pop (17) Was even lid van 'Dwars', de jongerenorga nisatie van Groen Links, maar merkte al snel dat kleinere actiegroepen haar beter lagen. Werkte als vrijwilligster bij de milieu winkel in Middelburg, deelde op straat 'bio- yoghurt' uit om het EKO keurmerk te pro moten, plakte illegaal uit protest tegen de wijze waarop Vlissingen losvliegende duiven te lijf wilde gaan. Vertrok in de zomer van '98 uit Zeeland om in Zwolle journalistiek te studeren. Komt echter elk weekeind op Walcheren poolshoogte nemen. Geeft een blaadje uit dat ze "Inkt" gedoopt heeft en waarin ze oproept tot consuminderen. Ze doet daarin verslag van acties tegen o.a. de bio-industrie en probeert daarin anarchistisch ideeëngoed toegankelijk te maken. Ze is uitgesproken tegen het doden van dieren. Legt uit wat in haar kringen onder 'directe actie' verstaan wordt (doelbewust schade toebrengen, niet direct aan personen maar aan goederen), maar vindt dat niet bij haar passen. Vrienden van haar verschaften zich toegang tot een laboratorium van een cosmeticafa- brikant om daar documenten weg te halen. Die papieren toonden onomstotelijk aan dat, terwijl het bedrijf het tegendeel beweerde, wel degelijk dierproeven gedaan werden. Zij zal niet inbreken. Laat haar de pamfletten maar schrijven. Laat haar de pers en de consument maar bestoken. Bij het loslaten, 'bevrijden' vindt zij beter, van proefdieren, is in haar ogen ook zo'n onderscheid te maken tussen directe actie en ondersteunende acties. Op haar ver langlijstje staan acties tegen het openhou den van Borssele, voor een autovrij Walcheren, een actiekamp op de plek waar de WO.V wordt aangelegd en een eigen, in anarchisme gespecialiseerd, uitgeverijtje. Als ze op straat foldert of affiches plakt krijgt ze reacties van uiteenlopende aard. De negatieve reacties laten haar koud, aan de positieve warmt ze zich. Tommie de Roos (19) Speelt in de band Garbage People: "Ik noem het liever een music act". De liedjes die hij zingt gaan over het gevaar van racis me, de auto als moordwapen, milieuproble matiek. Zijn teksten ondersteunt hij met muziek en videobeelden. Ook hij plakt af en toe en loopt dus de kans opgepakt te worden. Maar dat soort risico's vindt hij nog aanvaardbaar. Directe actie wijst hij af. Ziet daarvan niet de noodzaak in, wel de nadelen. Werd bij een actie tegen de euro in het gemeentehuis van Vlissingen opge schreven door de politie, zonder dat het overigens gevolgen had. Werd met zijn maatjes uitgescholden voor "stelletje idio ten" tijdens een actie waarbij klanten van McDonalds werden geïnformeerd over de "andere kant van de hamburger". Merkt in dat verband op dat de recente bommeldin gen bij de hamburgerketen het begrip voor zijn vreedzame acties zullen verkleinen. Volgt nu nog een beroepsopleiding in de zorgsector, maar stapt over naar een grafi sche school. Leeft zich uit in het ontwerpen van affiches, zorgt persoonlijk voor de ver spreiding op scholen. Loopt alert rond. Zag in Vlissingen een band die 'White Power" bezong, discriminerende taal uitsloeg en een hakenkruisje op hun t-shirt droeg. Ergerde zich en hield het optreden snel voor gezien. Kwam een paar maanden later in actie toen hij vernam dat dezelfde band nog eens zou optreden. Informeerde de zaaleigenaar en bereikte dat het optreden werd afgezegd. Hij weet zich in Zeeland omringd door 10 a 15 geestverwanten. Zegt dat er in Zeeuws Vlaanderen actievoerders zijn waarmee hij sympathiseert maar geen contact heeft. Hij heeft fluorescerend oran je stickers op zak met de tekst: DEFEKT, excuses voor het ongemakHij en zijn makkers plakken ze op allerlei apparaten. Achter op de sticker staat een uitleg: Defekt stickers, op iedere pinautomaat, parkeerautomaat, snackautomaat, tele fooncel, nachtkluis en gokkast. Laat het roesten en rotten, laat het gras weer tussen de stoeptegels groeien, leg alles plat!!! Tommie vindt het een aardige manier om wat zand tussen de op hol geslagen rader tjes van de westerse economie te strooien. Actie tegen de bio-industrie. Foto: Jaap Wolterbeek. Jan Moekotte is lid van de Wantijredactie. 13 WANTIJ maart'99

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1999 | | pagina 17