Terugblik op de Gouden Delta 4. De Gouden Delta. Verschenen and is in de loop der eeuwen enorm veranderd: door overstromingen, door landaanwinningen, maar ook door de grootscheepse industrialisatie in de laatste dertig jaar. Willem de Weert Ben Begrotingsbrief lees je uit interesse voor of belang bij de financiële plannen van de Provincie Zeeland. De Hans Bannink tijdens een demonstratie tegen de kerncentrale in 1979. Foto: H.J. van Oosten van Zeeland de moeite waard zijn. Begrotingsbrief2000 heeft echter twee bijlagen die voor lezers met belangstelling voor de (recente) geschiedenis Ad Beenhakker heeft een overzichtelijk ver- haal geschreven over het ontstaan van Zeeland in de afgelopen 2000 jaar, geïllus treerd met duidelijke kaarten. Voor wie het nog niet wist, wind en water spelen de hoofdrol waarbij de mens voortdurend pogingen doet ook een rol in het stuk te bemachtigen. "Eigenlijk zijn de Delta werken al in de dertiende eeuw begon nen," merkt Beenhakker op. Zijn verhaal eindigt in deze tijd. Zeeland is enorm ver anderd, concludeert hij, maar niet alle ver wachtingen zijn uitgekomen: "De Gouden Delta, waarin Zeeland één groot haven- en industriegebied tussen Rotterdam en Antwerpen zou worden, is er niet geko men. Zal de provincie een oase van bezin ning en natuurbeleving kunnen blijven, of toch uiteindelijk worden overspoeld door de wereldstad West-Europa?" Deltaboys Journalist Ad de Jong schreef de recente geschiedenis op. Hij interviewde mensen die vorm gaven aan de laatste veertig jaar. Sommigen zonder een spoortje spijt. M. Verburg, oud-directeur van het Economisch Technologisch Instituut in Middelburg, is nog steeds fier op de indu strialisatie van het Sloe en de Kanaalzone. Een "Gouden Deltaboy" met een onbeperkt geloof in industrialisatie waaraan pas gren zen gesteld werden door de Club van Rome. "Ik was ingehuurd voor de econo mie. En dat deed ik." Een beetje twijfel is er wel bij Rijkswaterstaatambtenaar L. Becu die vanaf 1944 betrokken was bij alle afdammingen en inpolderingen. Hij vond dat de Oosterschelde dicht moest. "Potdicht blijft de beste beveiliging natuurlijk. Al moet ik zeggen dat ik er in de loop van de tijd minder zeker van ben. Nu het getij er nog is, de schelpdiercultuur er nog is, dat is ook mooi." Oud dijkgraaf Gillis de Jager kon, zoals vele bestuurders destijds, maar moeilijk aan tegenstand wennen. "Ik was niet gewend tegengesproken te worden." Hij kreeg te maken met protesten van het Zeeuws Coördinatieorgaan voor Natuur- en Landschapsbehoud tegen dijkverhoging. Die organisatie vormde samen met de Vereniging Milieuhygiëne Zeeland (VMZ) het verzet tegen de aantasting van natuur en milieu in Zeeland. Ze gingen later op in de Zeeuwse Milieufederatie. Oppositie Hans Bannink nam in 1970 het initiatief tot de oprichting van de VMZ en was al snel daarna voorzitter. Een decennium lang speelde de VMZ een rol als criticus van het milieubeleid. "De tijd was er rijp voor om eens 'n beetje tekeer te gaan," zegt hij nu. Aanleiding vormde de ongerustheid over de komst van Pechiney naar Zeeland. In Amerika bleken aluminiumbedrijven bui tensporige verontreiniging te veroorzaken, maar de VMZ had niet de indruk dat de Zeeuwse bestuurders zich daarin verdiep ten. De toenmalige Commissaris van de Koningin Van Aartsen en gedeputeerde Kaland konden slecht kritiek verdragen. Ze reageerden op kritiek met opmerkingen als: "de grote voordelen zijn altijd nog belangrijker dan de kleine nadelen" en "niks aan de hand, als de schoorsteen maar hoog genoeg is." Bannink: "Wij hamerden erop dat er milieuvriendelijke industrie moest komen." Gezagsgetrouw Zeeland moest wennen aan oppositie, zeker als de spreekbuis van de VMZ, het tijdschrift De Gouden Delta, af en toe op de man speelde. Dan werden er vragen gesteld tot in het parlement toe over zoveel brutaliteit. Bannink vindt het wel eens jammer dat er nu zoveel consen sus gezocht wordt: "De angel wordt er uit getrokken. De situatie is natuiirlijk ook enorm veranderd. Nu lopen er allemaal deskundige milieumensen bij de bedrijven rond, mensen van goede wil. Toen was Hoechsts woord wet, zeg maar." Hans Bannink is nog steeds actief in de ZMF als redacteur van Wantij De Begrotingbrief 2000 is gratis verkrijgbaar bij het informatie centrum van het Provinciehuis, tel.: (0118) 63 14 00 Willem de Weert is eindredacteur van Wantij. 12 WANTIJ december'99

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1999 | | pagina 16