Medewerkers willen kerncentrale openhouden Het vorige Wantijnummer had als thema: De nalaten schap van deze eeuw. Hierin werd gesteld dat de kern centrale Borsse/e de grootste misser op milieugebied was in Zeeland. Met name het onoplosbare probleem van het radioactieve afval is een last voor de generaties na ons. Op dit artikel ontvingen we de volgende reactie: Als medewerkers van de kerncentrale Borsseie hebben we er met belangstelling kennis van genomen, dat volgens u de kerncentrale de belangrijkste nalaten schap van de 20e eeuw aan het Zeeuwse milieu is. Hoewel u zelfbij voorbaat al aangeeft dat artikelen in Wantij geen wetenschappelijke basis hebben, bevat het openingsartikel "Splijter en smelter in Sloegebied" van Hans Bannink zoveel fei telijke onjuistheden, dat we er wel op moeten reageren. Wij verzoeken u, deze reactie in een volgend nummer af te drukken. Straling Hans Bannink schrijft dat de straling die de omwonenden van de kerncentrale mogen oplopen, maximaal 7,9 millirem is. bi werkelijkheid is de wettelijke factor een factor 2 lager, namelijk 4 millirem per jaar aan het hek van de centrale. De werkelijke stralingsdosis die mensen oplopen is overigens veel lager dan deze limiet! Maar wat betekent een extra stra lingsdosis van een paar millirem voor de gezondheid? Als u weet dat de inwoners uit natuurlijke bronnen (zoals het wonen op klei en het drinken van melk) elk jaar meer dan 200 millirem straling oplopen, zonder daarvan enige schade te onder vinden, dan zal duidelijk zijn dat de eventuele bijdrage van de kerncentrale volkomen te verwaarlozen is. Afbraak Verder schrijft Hans Bannink: "Afbraak is een moeilijke en kostbare zaak. Het is nog maar de vraag of voor de afbraak van de kerncentrale een afdoende finan ciële regeling getroffen is.Misschien kan de volgende informatie geruststellend werken. Sinds 1973 (bij begin commercië- De gewraakte voorpagina. Ie bedrijfsvoering) wordt er jaarlijks geld in een fonds gestopt voor de toekomstige stillegging. In 1995 hebben de kerncentra les Dodewaard en Borsseie een onderzoek laten doen naar de internationale erva ring met het afbreken van kerncentrales (er zijn er in de wereld al 70 stilgelegd) en hebben, via SEP, hierover aan de rege ring gerapporteerd. Het is uit deze studie wel duidelijk geworden dat het gereser veerde geld toereikend zal zijn. Er is geko zen voor de beproefde methode om, na stillegging van de centrale, het reactorge bouw 40 jaar te laten staan (de zoge naamde Veilige Insluiting) zodat de stra ling kan verminderen. Na die wachttijd van 40 jaar zal alles worden weggehaald tot de groene wei is hersteld. Het geld voor dit project is al gereserveerd. Zeeland hoeft dus hierover niet in de zor gen te zitten. Pechiney Tenslotte veronderstelt Hans Bannink dat de Zeeuwse gemeenschap jaarlijks een subsidie van 60 miljoen gulden verstrekt om goedkope stroom uit de kerncentrale aan Pechiney te verkopen. Hij werpt de vraag op, of dat belastinggeld niet beter besteed kan worden. Dit is een totaal uit. de lucht gegrepen verhaal! De kerncentra le levert energie aan de SEP, en die ver koopt het via distributiebedrijven zoals Delta Nuts weer aan de markt (eventueel aan Pechiney). De concurrentie bepaalt wie stroom levert aan wie. Dë kerncen trale betaalt daarbij belasting, in 1999 bijvoorbeeld 15 miljoen gulden (zoge naamde uraniumhejfing)Desondanks maakt de kerncentrale op de vrije, con currerende markt, winst. Dit komt vooral door de efficiënte storingsvrije bedrijfs voering. De exploitanten van de kerncen trale, vroeger de PZEM en tegenwoordig EPZ hebben altijd verdiend aan de kern centrale. De aandeelhouders via Delta Nuts dus ook de provincie Zeeland en de gemeentes) hebben daar van kunnen meeprofiteren. Het is dan ook geen won der dat een politieke meerderheid in de Provincie Zeeland vindt dat de kerncen trale na 2003 open moet blijven, net als 7 regionale gemeenteraden. Windenergie Tot zover de feiten. Wij, als inwoners van Zeeland en werknemers van de kerncen trale, hebben ook een mening over de in vloed van de elektriciteitsproductie op het Zeeuwse milieu. Op de omslag van Wantij van december 1999 is op de voor grond een gigantische windmolen te zien die hoog oprijst boven de koepel van de kerncentrale. Op de achtergrond is een indrukwekkend park van nog eens 15 van zulke windmolens te zien. Uw redactie wil ongetwijfeld 'duurzame windenergie plaatsen tegenover de kern- 12 WANTIJ maart'00

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2000 | | pagina 16