Schipperen tussen duidelijkheid
en flexibiliteit
Bestemmingsplan
Jan-Eelco Dijk
Nederland is één grote verzameling van bestemmings
plannen. In die plannen staat precies hoe de ruimte in
ons land is opgedeeld. In het bestemmingsplan kan men
zien op welke plek natuurgebieden komen, waar wegen
worden aangelegd en waar huizen en bedrijven gebouwd
mogen worden.
|ifo.èr de burger dient die duidelijkheid de
rechtszekerheid. Als de gemeente een
gebied in het bestemmingsplan de functie
"natuurgebied" heeft toebedeeld, zal ze
niet zomaar een bouwvergunning verle
nen aan de projectontwikkelaar die zijn
oog heeft laten vallen op het groen. Die
duidelijkheid heeft ook een keerzijde: in
sommige gevallen hebben gemeenten de
behoefte zich juist niet teveel vast te leg
gen. Neem het voorbeeld van de bouw
van een nieuwe woonwijk. De projectont
wikkelaar houdt er niet van tevoren in een
strak keurslijf te worden gedrongen. Hij
heeft behoefte aan flexibiliteit, zodat
bouwplannen makkelijk aangepast kun
nen worden aan de woningbehoefte.
Natuurgebied
In Goes kunnen ze erover meepraten.
Tussen een nog te bouwen woonwijk en
de bestaande wijk moet een natuurgebied
komen. Dit gebied maakt onderdeel uit
van het nieuwe bestemmingsplan, dat
gelijk ook de bouw van de nieuwe wijk
regelt. Om zich niet teveel vast te leggen,
heeft de gemeente voor zowel de wijk als
het toekomstige natuurgebied de bestem
ming woongebied in een zogenaamd glo
baal bestemmingsplan opgenomen.
Binnen die bestemming kunnen wonin
gen en bedrijven worden gebouwd,
wegen worden aangelegd en kan ook nog
ruimte voor groen worden gereserveerd.
Er is niet aangegeven waar precies al die
verschillende functies een plaats zullen
krijgen.
Breedte
De problemen ontstonden toen de breed
te van het toekomstige groengebied ter
sprake kwam. Aanvankelijk vertelde de
gemeente omwonenden dat ze konden
rekenen op 50 a 80 meter. Later werd
gesproken over 30-50 meter, en tijdens
een hoorzitting liet de wethouder weten
dat de gemeente 50 meter niet onredelijk
vond. In de laatste krantenberichten was
de breedte al weer verschrompeld tot 30 a
40 meter.
Omwonenden willen in de eerste plaats
een zo breed mogelijke ecologische zone
tussen hun wijk en de nieuwe huizen.
Maar wat ze ook willen is duidelijkheid.
Als in het bestemmingsplan een aparte
bestemming "natuurgebied" was opgeno
men voor de groenzone, hadden omwo
nenden geweten wat ze van het toekom
stige natuurgebied konden verwachten.
Dan wisten ze ook of het de moeite waard
was om bezwaren in te dienen. Nu schom
melt de breedte heen en weer als de
koers van de euro. De buurtbewoners age
ren tegen het plan omdat ze niet weten
waar ze aan toe zijn.
Inspraak
Een ander probleem is het gebrek aan
inspraak op de invulling van de Goese
wijk. Het bestemmingsplan biedt omwo
nenden de wettelijke mogelijkheid om
Omwonenden willen beloofde brede natuurstrook.
Foto: Willem de Weert.
bezwaren te uiten en eventueel naar de
rechter te stappen. Als de gemeente nade
re invulling overlaat aan de marktwerking,
ontneemt ze de buurtbewoners een reële
mogelijkheid de besluitvorming te beïn
vloeden. Omwonenden vrezen dat ze
straks machteloos moeten toezien dat de
projectontwikkelaar met het natuurgebied
voor hun deur aan de haal gaat.
Het is niet te hopen dat globale
bestemmingsplannen zoals in
Goes schering en inslag worden.
Het is ook maar de vraag of de
rechter ze accepteert: die is
geneigd zeer kritisch naar derge
lijke plannen te kijken. Er zijn al
soortgelijke bestemmingsplannen
gesneuveld omdat de rechtszeker
heid onvoldoende gewaarborgd
was
Jan-Eelco Dijk is milieujurist bij bet Bureau voor
Rechtshulp Zuid-Holland Zuid in Dordrecht dat in
samenwerking met de ZMF mensen die met milieupro
blemen kampen, juridisch helpt.
16 WANTIJ maart '00
