Afval terug op het menu
gaan in het scheiden van afvalZijn we rijp voor een
inrichting wanneer we theezakjes uit elkaar pulken om
Foto's: Jaap Wolterbeek.
Als we zelf geen idee hebben
a hoever we moeten gaan in het
scheiden van afval, dan heeft de
overheid dat wel. In 1993 werd
het wettelijk verplicht om groente, fruit en
tuin (gft) afval apart in te zamelen. Vrijwel
allemaal kregen we twee bakken. Een
groene voor het gft afval, een grijze voor
het overige afval. Een enkele gemeente
(Axel) deelde zelfs drie bakken uit. Daar
kent men ook een blauwe bak voor het
oud papier. Vervolgens deden we braaf
wat ons werd opgedragen. Een landelijke
krant meldde dat we in de categorieën
glas en oud papier Europees, misschien
wel wereldkampioen, waren. We dronken
daar een glaasje op. Dat kon makkelijk.
Door flink te proosten zou onze titel
immers niet in gevaar komen. Zo zag het
er naar uit dat we met een gerust geweten
steeds meer flessen in de glasbak flikker
den. Wat donderde dat nog, nu alles toch
werd hergebruikt?
beeld tot minder zware glazen potjes) en
de consument zou (financieel en moreel)
geprikkeld worden minder huisvuil te
'veroorzaken'. Door bijvoorbeeld de afval
bak te voorzien van een microchip en die
bak elke keer te wegen zodat per kilo
betaald kon worden. Wantij deed al eerder
verslag van het wegwerprestaurant (juni
1996). Van de plannen om de consument
per kilo afval te laten betalen is vijf jaar
later in Zeeland niets terechtgekomen.
Het is zelfs zorgwekkend stil rondom het
voorkomen van afval. Wel is er, nu Delta
BV daar brood in ziet, veel gekrakeel over
de vraag wie de vuilnis gaat ophalen. Maar
dat lawaai laten we hier buiten beschou
wing. Bij de wekelijkse gang door de
supermarkt kan iedereen zien dat er weer
naar hartelust en zonder gêne verpakt
wordt. Meer dan ooit, 'mooier' dan ooit,
Keukenmeester
Dat het de afgelopen jaren rondom afval
te stil geweest is, vindt ook H. Benschop,
beleidsmedewerker van de provincie
Zeeland. Hij denkt echter dat binnenkort
aan die stilte een eind komt: "In de eerste
helft van 2002 gaan we weer aandacht vra
gen voor afval. We mikken dan niet op het
het nietje bij oud ijzer, het labeltje bij oud papier en de
bladeren in een compostemmer te doen?
omdat er steeds meer vraag is naar kleine
re 'porties'. Dacht je dat met het halfje
bruin de grens wel ongeveer bereikt was,
nu is er, voor eenmalig gebruik, voor de
vroege vogel die geen tijd heeft om thuis
te ontbijten, het driehoekige doosje van
doorzichtig plastic met daarin een dubbe
le belegde boterham, diagonaal door mid
den gesneden. Dat oogt mooi, dat heet
sandwich, dat kost beduidend meer dan
een halfje bruin.
Het voorgerecht presenteren we u als volgt: Hoeveel van
ons afval moet terug in de kringloop? En hoe ver moet je
Hoofdgerecht
Nu we steeds meer afval opnieuw weten
te gebruiken, lijkt de rem op het veroorza
ken van afval verdwenen. Pakweg tien jaar
geleden maakten consumenten zich nog
druk over komkommers in plastic folie,
over appels op kunststof schaaltjes. In die
tijd ontstonden de plannen om op twee
fronten de steeds groeiende afvalberg aan
I te pakken. De overheid zou door middel
van convenanten met producenten en
importeurs de hoeveelheid verpakkings
materiaal terugdringen (dat leidde bijvoor
7 WANTIJ december '01
