Foto's: Berry Duckers gevolgd. Buurman Broomchemie weet dan nog niet dat rubber zwaar op de maag ligt. In juli 1993 legt de Provincie een dwangsom op omdat, zonder vergun ning, de aanvoer van banden gewoon doorgaat. Tyre Again tekent daartegen protest aan. In oktober 1993 vernietigt de Raad van State de provinciale dwangsom beschikking, om procedurele redenen. Openbaar Ministerie Onder druk van het Openbaar Ministerie(OM) vraagt de ondernemer in november 1993 opnieuw om vergunning. Dit keer niet bij de gemeente maar bij de Provincie. In maart 1994 wordt die ver gunning verleend. Als in juli 1994 het ter rein van Tyre Again vol ligt, worden ban den ook daarbuiten opgeslagen. De lucht- fotograaf van de Provincie brengt het in beeld. Het OM maakt proces verbaal op. Tyre Again wordt verweten dat het op meerdere punten in gebreke blijft. Zo ont breken hekwerk, blusmiddelen en admi nistratie. Ook worden er in strijd met de vergunning banden van buiten Zeeland aangevoerd. Boete In november 1994 maakt het OM opnieuw een proces verbaal op en besluit de Provincie in overleg met o.a. Zeeland Seaports de toegangsweg af te sluiten om zo de aanvoer van banden te verhinderen. Later blijkt dat het afsluiten van de weg op moeilijkheden stuit omdat het bedrijfs terrein van Tyre Again aan een openbare weg ligt. In december 1994 verplicht de economische politierechter Tyre Again om zich binnen 5 maanden aan de voorschrif ten te houden. De Provincie begint een nieuw handhavingstraject al geeft Beekman toe "dat sommige ondernemers met onze brieven enkel hun kantoortje behangen". In augustus 1995 start de Provincie een procedure die moet leiden tot beslaglegging op geld en goederen van Tyre Again. In september 1995 wordt Tyre Again veroordeeld tot een geheel voor waardelijk boete van 100.000 gulden. Volgens Beekman zat achter dat vonnis de gedachte dat Tyre Again het geld beter zou kunnen gebruiken om de boel te saneren. Afvoeren De Provincie wil zo langzamerhand wel eens weten hoeveel banden daar nu lig gen. Allerlei deskundigen wordt gevraagd om de hoeveelheid banden te schatten. Die schattingen lopen uiteen van ander half miljoen tot ruim twee miljoen. De provincie vindt die marge onwerkbaar en kiest een andere benadering. Meetkundigen berekenen het aantal kubieke meters en komen in 1994 uit op ruim 21 duizend. Na de voorwaardelijke veroordeling komt Tyre Again eind 1995 met het voorstel om banden af te voeren en op termijn het hele terrein te ontruimen. Het bedrijf plaatst een schaftkeet en met meerdere mensen worden, onder controle van de Provincie, nu banden gesorteerd en afge voerd. Volgens Beekman zijn er in 1996 en 1997 ruim 150.000 banden verdwenen richting Afrika en Oost-Europa. Brandweer In 1998 ontplooit Tyre Again geen activi teiten meer. Op het gemeentehuis in Terneuzen begint men zich dan zorgen te maken over die enorme hoeveelheid zwart rubber. Terneuzen heeft al eens een rekening betaald. De commandant van de brandweer waarschuwt de Provincie voor grote problemen bij brand. Volgens de zegsman bij de gemeente Terneuzen is inmiddels het terrein met een hek afgezet, maar wordt er verder aan bewaking niets gedaan. Wel zou de portier van 'buurman' Broomchemie op verzoek van de gemeente een oogje in het zeil houden. Broomchemie zou zelfs bereid zijn mee te betalen aan het opruimen van de berg banden. Serieuze afvalverwerker Volgens Beekman hebben zich de afgelo pen jaren bij de Provincie tientallen bedrijven gemeld met een aanbod om voor weinig geld die banden weg te halen: "I.ang niet al die aanbiedingen konden we serieus nemen." De Provincie is beducht voor zakkenvullers die overheidsgeld incasseren zonder daar een reële prestatie tegenover te zetten: "We zijn naar Denemarken gereisd omdat daar een bedrijf zou zitten dat de banden op een weinig schadelijke wijze zou kunnen ver branden. Daar hebben we echter geen zaken kunnen doen." Beekman wil niets kwijt over de onderhandelingen die op dit moment gevoerd worden omdat de wereld van afvalverwerkers maar een klei ne wereld is waarin, zodra de overheid bedragen noemt, prijzen worden aange past. Beekman: "Vermoedens over verbo den prijsafspraken zijn bijzonder moeilijk hard te maken. Dat maakt de onderhande lingen lastig. Ook al omdat in dit geval nauwelijks prijsvergelijkingen mogelijk zijn. Nergens in Nederland ligt zo'n enor me stapel banden als in Terneuzen." Kosten Beekman bevestigt dat buurman Broomchemie bereid is mee te betalen aan de kosten van de opruimoperatie, maar geeft geen details over bedragen en een verdeelsleutel. BNDeStem doet dat op 2 mei 2002 wel. Volgens die krant laat de Provincie de banden het liefst ter plekke vermalen tot korrels die de grondstof kun nen vormen voor geluidsarm asfalt en ten nisbanen. Ook meldt BNDe Stem dat die operatie minimaal 700.000 euro kost. Daarvan zal de Provincie 60 voor haar rekening nemen en de eigenaar van de grond, Zeeland Seaports, 33 De rest wordt opgehoest door huurder Verbrugge en buurman Broomchemie. Beekman erkent dat de belastingbetaler de grote verliezer is. Hij denkt niet dat er bij Tyre Again iets te verhalen valt 6 WANTIJ juli '02

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2002 | | pagina 6