Zwin zweet zwarte kleuren e voorloper 'De voorloper" is een nieuwe rubriek die verzorgd wordt door Peter Maas. In elk nummer verkent hij vooraf een excursie uit de Agenda op de achterpagina. Deze rubriek is de opvolger van "Kijken naar" van Richard Struijk. De redactie dankt Richard voor zijn bijdragen in de afgelopen vijf jaargangen. Peter Maas Het Zwin is een van de meest, tot de verbeelding spreken de natuurgebieden van Zeeland. Misschien omdat het niet alleen een stukje Nederland, maar ook een stukje België is. Misschien omdat je op oude kaarten kunt zien hoe indrukwekkend de vaargeul was tot voorbij Sluis. Misschien omdat de slufter hier wel eens vergeleken wordt met die bij de Koog op Texel. Het Zwin heeft ook altijd iets onbereikbaars. Zwin tijdelijk afgedamd Foto: Peter Maas Een van mijn eerste vakanties was ehier. Zandkastelen bouwen, tegen de golven van de branding in sprin gen en natuurlijk zwarte haaientanden zoeken. De overkant van de geul, die was altijd onbereikbaar of in ieder geval verbo den gebied. Net zo goed als de landsgrens met België, gemarkeerd door een prikkel draad en bordjes met verboden toegang. Toch zat je daar vaak naar te staren, naar die overkant. Dat mooie, blonde stuk duin, met op de kop resten van wat eens een geschutskoepel uit de oorlog moet zijn geweest en allemaal kleine mensjes die lagen te zonnebaden en die later ongetwijfeld de beest zouden uithangen in een van de vele casino's in Knokke. Dam Op een woensdag in februari loop ik boven op het duin en het witte zand van de strandvlakte schittert in de winterse zon. Recht vooruit, aan de horizon, Knokke: zeker 15 grote bouwkranen tore nen boven de stad uit. Het moet daar alle maal nog meer zijn, nog hoger. Ergens in de oude geul die zich voor mij door het schor slingert, is het wrak van een oud schip bovengekomen. Vergaan, net als de Tricolor een tijdje terug ergens in de Noordzee. De smerige lading kwam vrij. Grote aantallen zeekoeten. alken, futen en nog veel meer, spoelden aan, zwarter dan zwart. Reddingsacties, vliegtuigen die het water afzoeken naar olievlekken, mensen struinen het strand af. Na enig verbaal geweld van Graaf Lippens, burgemeester van Knokke, wordt men aan Nederlandse zijde gedwongen een dam aan te leggen dwars door het Zwin. Stel je voor, het Zwin afgedamd! De oorspronkelijke Zwingeul is aan de zeezijde nu haast niet meer herkenbaar. Door de dagelijkse wer king van eb en vloed, sedimentatie en ero sie, wordt het gebied als het ware herscha pen. Grenspaal De dam over de geul nodigt uit. Links en rechts vliegen bonte strandlopers, zilver- plevieren, wulpen, scholeksters en grut to's. Bergeenden en een paartje bontbek- plevieren gaan op in een lustvol baltsge drag. Even later ben ik bij de geschutskoe pel. Verborgen in het duin staat een kraan van Demaecker Van Haecke. Er is hier geen grenspaal nodig om te weten dat je inmiddels in België bent. En toch heb ik ergens spijt van deze tocht. Het stukje onbereik bare overkant is nu geen overkant meer. Er is weer een klein stukje wit op de landkaart in mijn hoofd verdwenen Voor excursies naar het Zwin: zie de Agenda op blz. 20. Peter Maas is lid van de Wantijredactie. 19 WANTIJ april '03

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2003 | | pagina 19