De zegeningen van de zondagsrust
Foto: Jaap Wolterbeek
Lex Kcittenu'inkel
De bevolking van het eiland Tholen staat bekend als bij
belvast. Natuurlijk is niet iedereen kerkelijk meelevend,
maar de zondagsrust is er nog geen loos begrip. Geen
heisa op de Dag des Heren. Hoe beleven de Thoolse ZMF-
leden deze 'gedwongenrustdag? Valt er met de beperkin
gen te leven of is het een hele opgaaf? Of is zo'n dagje
echte rust juist een zegen?
Chiel van de Linde, Tholen:
"De zondagsrust is een vanzelfsprekend
heid op Tholen. De zondag is echt een
dag om het even kalm aan te doen en dat
geeft het eiland een eigen karakter. Dat
wil niet zeggen dat er niks te beleven
valt. De sporthallen zijn op zondag open,
veel recreatieve activiteiten gaan gewoon
door. Als mensen willen fietsen of naar
het voetbal willen, moeten ze dat vooral
doen. De zondagsrust is vooral een kwes
tie van leven en laten leven. Je gaat min
of meer je eigen gang, maar houdt wel
rekening met de ander. Dus niet op zon
dag de auto wassen. Of zondagsrust iets
met natuur en milieu te maken heeft?
Niks toch?"
Rien Moerland, Stavenisse:
"Ik ga niet principieel om met de zon
dagsrust, maar ik respecteer het wel. Niet
klussen op zondag - er is daarvoor vol
doende gelegenheid in de andere zes
dagen. Waarom zou je de rest van de
gemeenschap uitdagen? De mensen die de
zondagsrust wél principieel beleven laten
anderen ook in hun waarde. Als ik op
zondag ga fietsen, kijkt niemand mij
daarop aan. Nee, ik heb geen enkele
moeite met de zondagsrust. Zo 'n dag in
de week rust om je heen is best lekker.
Zeker als je op de fiets zit. Overigens is
het niet overal stil, want de recreatie aan
bijvoorbeeld de zuidkust van het eiland
gaat op zondag gewoon door. In gelovige
kringen zijn er wel die daar moeite mee
hebben, maar er zijn er ook met begrip -
de recreatie-ondernemer moet immers
ook zijn brood verdienen.
Nel Roggeband, Tholen:
"Als je op zondag door Tholen-stad loopt,
zie je wel dat het geen doordeweekse dag
is. Het is rustig, maar niet anders dan in
een stad als Goes. Je ziet ook mensen hun
auto staan wassen. Wijzelf doen dat niet,
dat is een kwestie van rekening houden
met elkaar. Dat is het algemene beeld in
de binnenstad. In de buitenwijken is het
anders: daar staan ze op zondagmorgen
te boren. In de laatste twintig, dertig jaar
zijn er veel mensen van elders hier komen
wonen en die brengen toch andere
gewoonten mee. Dat gaat zonder echte
problemen: de mensen die heel zwaar op -,
de hand zijn en de mensen die nergens
aan doen, dat raakt elkaar niet zo. Ik
denk dat dit in de kleinere plaatsen op
het eiland anders is, want in een stad is
het toch wat anoniemer. Maar als wij op
zondag naar het strand gaan, doen we
dat in alle openheid-, onze gelovige buren
mogen best zien waar we heen gaan. En
ze zullen er echt niet achter onze rug om
kwaad over spreken.
Auke de Vries, Sint Maartensdijk:
"Wij genieten elke zondag van de rust.
Dat is een van de grote charmes van het
eiland Tholen, maar we wonen dan ook
midden in de polder. Al achttien jaar, en
daarvoor hadden we het huis als tweede
woning. We zijn hier als zeilers gekomen.
Eerst lag de zeilboot aan het Veerse Meer,
later in de haven van Sint Annaland. We
hebben nooit problemen gehad om op
zondag te zeilen. Dat waardeer ik juist zo
van het eiland en zijn bewoners: ondanks
de principiële overtuiging geeft men de
ruimte aan activiteiten zoals de onze. Je
houdt natuurlijk zoveel mogelijk reke
ning met elkaar, dat spreekt vanzelf.
Iedereen heeft zo zijn eigen principes, die
respecteer je. Dat heb ik al van jongs af
aan geleerd.
Lex Kattenwinkel is medewerker van de Wantijredaclie. - - I
14 WANTIJ juli '03
