'£r tikt een tijdbom onder het landschap. Vn die hebben we nog lang niet gedemon teerd. De landbouw beslaat 70-80% van de oppervlakte van Zeeland, maar de economische betekenis neemt ziender ogen af. Veel boeren hebben geen opvol ger. Via het consortium Vitaal Platteland proberen we initiatieven te ondersteunen. We stellen geld beschikbaar voor nieuwe initiatieven op het platteland. Subsidiegeld is leergeld. Het is duidelijk dat hier een van de grootste opgaven ligt voor de komende jaren, ook voor mijn partij, de PvdA, die nogal de neiging heeft zich vooral op het stedelijke gebied te oriënteren. !k denk niet dat er één oplossing is voor de akkerbouw, maar een optelsom van deeloplossingen. Je ziet nu al boeren voor verschillende richtingen kiezen: de een gaat voor grootschaligheid, de ander doet er een minicamping bij, een derde ziet toekomst in de biologische landbouw. Ook natuurbeheer kan een extra bron van inkomsten zijn. Voor de grote natuur zijn terreinbeheerders als Zeeuws Landschap, Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer beter uitgerust dan de boeren. Maar wat zou een polder zijn zonder veldleeuwerik? Er moet ook natuur zijn buiten de ecologische hoofd structuur. Dat is voor het maatschappelij ke welbevinden van belang. En hoe zit het met die ambitieuze projecten? "De herinrichting van West Zeeuws- Vlaanderen (Kust in Kleuren) staat in de startblokken. Daar zal een versterking van het landschap plaatsvinden die door de recreatie betaald wordt. Voor elke hec tare uitbreiding van de recreatie moet er twee hectare in de versterking van het landschap geïnvesteerd worden. Plan Tureluur vordert gestaag. Ik ben nog steeds fel tegen bezuinigingen op de land inrichting. Tureluur heeft bewezen dat het instrument van de landinrichting goed kan werken. Maar het meest ambities vind ik de opgave de Deltawateren ecolo gisch gezond te houden of te maken. Wantij, september 1994 Thijs Kramer: "De verdieping van de Westerschelde is een gevaar voor de natuur." "Die stelling wordt breed onderschreven in Zeeland, ook in de politiek. Nog verder verdiepen van de vaargeul in de Westerschelde dreigt het wezenskenmerk van het estuarium aan te tasten: het meergeulenstelsel, met alle gevolgen van dien voor de ecologische waarden. Ook hier zal de Vogel- en Habitatrichtlijn bepalen wat wel en niet kan. Het is goed dat die bescherming er is, gezien de grote politieke druk vanuit Antwerpen op Nederland. De Europese Commissie beschouwt het natuurcompensatieprogramma dat hoort bij de vorige verdieping als onvoldoende. De Nederlandse regering beraadt zich op een antwoord en heeft ook het provincie bestuur benaderd om daarover mee te denken. Dat wordt een lastige klus. Eigenlijk zegt Brussel dat ontpoldering de enige maatregel is die recht doet aan het 7 WANTIJ oktober '03

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2003 | | pagina 7