I
■■mI
i -v~'" \v
Je ziet
boeren
nu al voor
verschillende
richtingen
kiezen
m
i'J
verlies aan natuurwaarden. Maar zoals
we weten ligt dat erg gevoelig in Zeeland.
Misschien zijn tussenoplossingen als
gecontroleerde overstromingsgebieden
wel realiseerbaar; of het via sluisjes toe
laten van zout water in een inlaagachtige
situatie.
Zal er dan nooit ontpolderd worden?
"Als er al ooit ontpolderd wordt, zal dat
niet gebeuren alleen vanuit het natuurbe-
lang. De veiligheid speelt als argument
een veel belangrijkere rol. Kijk maar
naar Vlaanderen waar nu ontpolderd
wordt bij Kruibeke, niet voor de natuur,
maar voor de veiligheid. Daar is de
noodzaak hoger met kans op een over
stroming van 1: 70 (in Zeeland 1: 4000).
Bij een verdere verdieping van de
Westerschelde valt er waarschijnlijk
gezien de Habitat- en Vogelrichtlijn niet
aan ontpolderen te ontkomen. De eerste
signalen wijzen in de richting van het
weer openmaken van de Braakman bij
voorbeeld. Dat zijn zeer dure maatrege
len, maar ook maatregelen die diep snij
den in de Zeeuwse samenleving. Dat
maakt een verdere verdieping van de
Westerschelde vanuit de Zeeuwse optiek
niet erg realistisch.
Wantij december 1995
Thijs Kramer: "In de wat verloren
hoekjes en gaatjes van de streek
ontstaat iets moois. Ik weet nog
steeds niet of ik daar tevreden
mee moet zijn."
"Daar ben ik nu niet tevreden mee.
Zeeland zal groener en blauwer worden.
Plan Tureluur wordt op niet al te lange
termijn afgerond. Op veel plaatsen in
Zeeland werken we aan nieuwe natuur
gebieden. Het landschap wordt versterkt.
Het Zoommeer en Krammer - Volkerak
moeten weer zouter worden. Het is de
enige oplossing voor de problematiek met
de blauwalgen, zo wijzen studies uit. Het
grootste probleem is de zoetwatervoorzie
ning voor de landbouw op Tholen en Sint
Philipsland, maar daar zijn creatieve
oplossingen voor te verzinnen die passen
binnen modern waterbeheer. Dan is de
angel uit het probleem. Ik wil een gedepu
1
i 5Sf rW.
teerde zijn die niet wordt afgerekend op
mijn woorden alleen, maar vooral op
mijn daden. Ik houd in een boekje bij
wat er aan concrete zaken bereikt wordt
op het gebied van natuur en water. De
eerste bladzijde is al gevuld.
Plotseling is er het geluid van een alarme
rende tureluur en grijpt de gedeputeerde
naar zijn binnenzak. Het blijkt een tele
foontje te zijn van het ministerie van
Verkeer en Waterstaat.
"Stelt allemaal niet zoveel voor jongens,
de werkelijkheid is banaler dan het lijkt.
Maar al die protocollen dan, heb je
daar geen moeite mee?
"Ik ga niet gebukt onder mijn verant
woordelijkheid, ik probeer zoveel moge
lijk van mijn nieuwe werk te genieten en
vooral mezelf te blijven. Een stropdas heb
ik nog niet gedragen. Ik kan al de nodige
anekdotes vertellen, maar die zijn voor
een andere keer, met een goed glas bier.
Een weg zoeft hij, in de donker
blauwe BMW in de nog donkerder
nacht
Peter Maas en Willem de Weert zijn lid van de
Wantijredactie.
8 WANTIJ oktober '03
