Zijn er nog donkere doodstille plekjes? Lex Kattenwinkel Stilte wordt schaars. Ook in de natuur. Bijna overal drin gen de geluiden door van menselijke activiteiten. Alleen ver van de verharde weg blijf je enigszins gespaard van het lawaai van auto's en andere lawaaimakende ver voermiddelen. Ook bedrijven en industrie kunnen een bron van lawaai zijn, denk maar aan het voortdurende gebrom van een koelmachine. En over mensen met luid ruchtige hobby's zoals motorcross zullen we het maar helemaal niet hebben. Nee, deze maatschappij heeft wei nig clementie met stilteminnaars. Ook het nachtelijk don ker komt steeds meer in de verdrukking. Kent u nog echt donkere of doodstille plekjes? Robert Peelen, Goes: "Plaatsen waar het 's nachts nog echt donker wordtDat is moeilijk. In Zeeland? Er is overal wel licht. Ik zit te denken aan de westkust van Schouwen. Daar vind je misschien nog echte duister nis, afgezien dan van het kustlicht. En stilte vind je er ook, alleen dicht in de huurt van het kustlicht hoor je de moto ren. En in de kupen op Noord-Beveland, daar is ook nog echte rust. Geluiden uit de natuur hoor je altijd wel, maar die storen niet. Integendeel zelfs. Ik vind het belangrijk om stilte om je heen te hébben, omdat je dan eens helemaal jezelf kunt zijn. Dat er niet allerlei dingen om je heen gebeuren. Het is jammer dat er steeds minder stille gebieden zijn. In mijn eigen woonomgeving ken ik ze niet. Misschien in 's-Heer Hendrikskinderen, maar daar komt wel steeds die trein langs. Bea Brasser, Sint Laurens "In het middengebied van Walcheren, in de buurt van Meliskerke, ik denk dat daar nog wel een plekje is zonder kassen en geluid. Daar zie je 's nachts de hemel nog. Overdag is het daar niet stil, hoor. Dan moet je naar het duingebied van Oranjezon. Daar gaan we regelmatig wandelen. We gaan ook wel eens naar de vogelhut bij een van de inlagen op Noord- Beveland, bij Wissenkerke. Meestal op zondag, dan is het toch al rustig en hoor je alleen vogelgeluiden. Ik ben een beetje geluidsgevoelig. Houd ontzéttend van stil te. We wonen gelukkig in een rustige, lan delijke omgeving. Alleen bij oostenwind horen we de weg, als we buiten zitten ten minste. Binnen niet. Duisternis vind ik ook heel belangrijk. Voor de vogels en de natuur moet het 's nachts donker zijn. En voor onszelf ook, want we kijken nog echt naar de sterrenhemel. De maansverduis tering van begin november was prachtig. Maarten Tanis, Hulst: "Donkere plekken zijn er nog wel, maar niet zo veel meer als vroeger. Je ziet over al licht. Bij ons zie je soms de fakkel van Dow en altijd wel het licht van de Antwerpse haven. Ik vind dat wel een punt, voor de mensen die er tegenaan zit ten te kijken en ook voor de natuur. Het is een nadeel van deze tijd, maar ander zijds: de industrie moet ook ergens zijn. Als het mogelijk is lichthinder te voorko men zou ik daar niet tegen zijn. Stille plekken zijn er in deze omgeving gelukkig nog wel en dat waardeer ik zeer. Ik ga geregeld wandelen of fietsen vlak over de grens bij Heikant. Daar is het nog net als FotoJaap Wo Iterbeek vijftig jaar geleden. Een prachtige bosrij ke omgeving met heel oude huisjes. Rustig is het ook wel in de polders rondom Hulst, maar om in te wandelen of fietsen is een besloten landschap veel mooier. Dick Verboom, Vlissingen: "Ik ben toevallig net terug tut Afrika. Daar is het nog heel erg donker 's nachts. Je ziet echt letterlijk geen hand voor ogen. Zo donker moet het in Nederland ook geweest zijn, lang geleden. Nu is het in Nederland heel extreemje ziet 's nachts overal wel licht. Het wordt heel makkelijk een aspect van deze wereld met al zijn verworvenheden wat maar gewoon wordt gevonden. Ik vind dat er juist goed over nagedacht moet worden. Het gaat om een balans tussen enerzijds op een aantal plaatsen lichthinder toestaan en het anderzijds op een aantal plaatsen echt donker houden. Voor stilte geldt hetzelf de. In Zeeland vind ik het strand altijd de beste plek om van de stilte te genieten. Nou ja, ik heb een tijdje in Rotterdam gewoondwat dat betreft is heel Zeeland een verademing. Maar het kan altijd mooier en beter. In Afrika vond ik het trouwens niet zo stil. Zeker 's nachts hoor je allerlei dierengeluiden. Het geluid van nijlpaarden, een soort loeien, vond ik het meest imponerend. Lex Kattenwinkel is medewerker van de Wantijredactie. 11 WANTIJ december '03

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2003 | | pagina 11