Heersers van duisternis
en stilte
Landschap
Foto: SLZ
Een overwinterende dwergvleer-
emuis tussen twee zolderbalken trilt
even met zijn kop; een witte uil in
de toren kijkt verbaasd op, maar dut even
later weer verder. Het is nog licht.
Straks, als de duisternis valt en het voor
jaar wordt, vliegen zij uit. Zij zijn heer en
meester over hun domein: duisternis en
stilte. Met onhoorbaar hoog piepgeluid en
weerkaatsende echo's vindt de vleermuis
zijn weg door de duisternis naar een sma
kelijke nachtvlinder; de kerkuil luistert
vooral naar het geritsel in de slootkant en
slaat dodelijk doeltreffend zijn prooi.
Leeuwen en beren
De koster komt ze 's nachts wel eens
tegen op de fiets. Dan ziet hij hoe de
mensen hun domein hebben uitgebreid:
dankzij de spaarlampen en televisie zij er
overal licht in de huizen die ons onveilige
gevoel voor leeuwen en beren dooft.
Samen met de vurige torens van welvaart
aan de horizon, de overdonderende vlieg
tuigen, en het grootlicht geronk van
auto's op de kleine polderwegen laten wij
het elkaar weten: we zijn er allemaal nog,
knus bij elkaar. Een enkeling die nog
zeurt over stiltecompensatie en buiten
dijkse duisternis; de roepende in de woe
stijn mag eindelijk zwijgen.
Niets
De koster doet ook wel eens mee aan een
nachtelijke natuurexcursie. Ook dan blijkt
dat wij mensen niet bestand zijn tegen het
niets. De wandelingen worden altijd druk
pratend en tegen elkaar aan botsend afge
legd. Bij volle maan spelden we elkaar
allerlei spannende fabels op de mouw; bij
nieuwe maan zijn er sowieso geen aan
meldingen.
Na afloop gaat de koster nog even
naar de kerk om de voorbereidin
gen voor zondagmorgen te tref
fen. De versnummers op het let-
terbord plaatsen, het glas water
op de kansel. Niet vergeten de
braakballen op de stoep weg te
vegen en de vleermuiskeutels van
het opengeslagen Woord te bla
zen. Hier kan het vaak nog don
ker zijn; hier is het nog stil
Nanning-Jan Honingh is medewerker soortenbeheer bij
Stichting Landschapsbeheer Zeeland (SLZ)
Het is een stille en donkere zondagmorgen in
de kerk van een dorpje in de Zak van Zuid
Beveland. Aan het begin van wat een flinke
donderpreek dreigt te wordenverzoekt de
predikant de koster om het licht uit te doen
en de gemeente om het gekuch en geschuif te
staken. We gaan het hebben over het 'in den
beginne'..., 'het woeste en ledige'..., 'de bui
tenste duisternis'... de TACHOEM!!!!!
Nanning-Jan Honingh
18 WANTIJ december '03
