Zeeuwen zijn zuinig op open ruimte Lex Kattemvinkel De ruimte in Nederland is schaars. In Zeeland ook, al is deze provincie op dit vlak ruim bedeeld. De ruimte is zelfs het handelsmerk van Zeeland geworden. Enerzijds genie ten inwoners en toeristen van die ruimte, maar ander zijds moeten stukjes van die ruimte ook gebruikt worden voor andere doeleinden, zoals bedrijventerreinen en woonwijken. De invulling van de ruimte mag af en toe best wat zorgvuldiger, vinden ZMF-leden. ■R yy. i",'/'.. Herman Haas, Vlissingen: "De open ruimte in Zeeland is een soort oase in Nederland geworden. Daar moeten we buitengewoon zui nig op zijn. Het platteland moet wel leefbaar blijven en ik vind het daar om prima als boeren in hun boerde rij andere activiteiten ontwikkelen. Als het landschap maar intact blijft en de activiteiten geen druk op de omgeving leggen. De ongebreidelde groei van kassen in Zeeland is me een doom in het oog. Ik begrijp wel dat de tuinders uit het volle West/and hierheen komen, want per vierkante meter is de grond in Zeeland veel goedkoper. Ook aan de landschappelijke inpassing van recreatieparken schort het nogal eens, vooral op Schouwen. Recreatie hoort bij Zeeland, maar dan op een manier die het open landschap niet aantast. Jo Vaane, Burgh-Haamstede: "Op Schouwen is het landschap gelukkig niet verknoeid. Er is iveinig bijgekomen sinds we hier in 1974 kwamen wonen. De recreatie is wel uitgebreid, maar de kwetsbare en waardevolle gebieden zijn ontzien. Over het beschermd gebied op de Kop van Schouwen loopt geen auto verbinding naar het strand. Dat is ook nergens voor nodig, want voor de mensen die met de auto naar het strand willen, zijn er voldoende andere mogelijkheden. In zo'n kwetsbaar gebied kun je beslist geen overlast door auto's toestaan. Je moet elk gebied op zijn waarde beoordelen. Er zijn best plaatsen in Zeeland waar je zonder veel bezwa ren een bedrijventerrein kunt aan- leggen, mits het zo gebeurt dat het landschap niet aangetast wordt. Ik ken geen voorbeelden waar het niet goed is gegaan; mensen mopperen wel eens maar dat is meestal niet terecht. Piet de Groote, Kapelle: "Door de band genomen ivordt in Zeeland vrij zorgvuldig met de ruim te omgegaan, maar soms staat men te makkelijk ontwikkelingen toe. Het windmolenpark bij 's-Gravenpolder is daarvan een voorbeeld. Windmolens horen niet in de polder. Zet ze maar op plaatsen die toch al door andere bouwwerken ontsierd zijn en laat de rest van het platte land in natuurlijke staat. Ook tuin bouwkassen zijn lelijke dingen in het landschap. Je kunt ze camoufleren met groen, maar dat blijft vaak bij goede voornemens: in plaats van een honderd meter brede strook bossage staat er dan hooguit één rijtje bomen. En het licht dat 's nachts van die kassen af straalt, daar moet zeker wat aan gebeuren. Over de negatieve gevolgen voor het land schap van de WCT - als die er komt - wordt ook veel te makkelijk gedacht. Terwijl het nota bene maar de vraag is of de lusten van zo'n containerter- minal ook in Zeeland terecht komen. Bram Vroegindeweij, Terneuzen: "Je moet op een weloverwogen wijze met de open ruimte omgaan. Voor de natuurwaarden en ook voor de men sen om van te genieten. Niet overal maar recreatieterreinen neerzetten, zoals dat oerlelijke park De Ban- jaard bij de Oosterscheldekering. Ook geen windmolens in de polder bij Ossenisse, maar wel op Neeltje Jans. Dat is een door mensenhand gemaakt eiland in een al even kunst matige omgeving. Daar vind ik wind molens niet storend. Dan daar maar, want ik ben vóór groene energie en je moet nu eenmaal keuzes maken. Ze moeten wel eerst kijken of er niet een vogeltrekroute overheen loopt. Er is weinig studie gedaan naar de invloed van ivindmolens op vogels, maar het is bekend dat die invloed niet zo groot is, behalve als de molens op een trekroute staan. Gerard Brand, Middelburg: "Kassen, industrieterreinen en bun galowparken winnen het altijd van de stilte, onvervuilde horizonten en holle weggetjes. Ik heb het vanaf 1965 alleen maar bergaf zien gaan, ondanks alle pogingen om het onheil af te weren. Als het goed gaat met de economie is het investeringsklimaat gunstig, als het slecht gaat moeten de schouders eronder om het beter te maken - altijd verzinnen ze een reden om alles maar neer te plem pen. Ik ben niet optimistisch, zeker niet als je wat verder kijkt dan Zeeland. Stel je voor dat alle Chinezen ook een koelkast willen hebben..." Lex Kaltenwinkel is medewerker van de Wantijredactie. 8 WANTIJ april '04

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2004 | | pagina 8