Zeeland als medicijn" Jacques Roumen van Buitenkans, vof voor ondernemen op het platteland: f# Jan Moekotte Jacques Roumen studeerde voor landbouwingenieur in Wageningen. Dat ingenieur klinkt nogal technisch en sug gereert vooral belangstelling voor de materiële kanten van de agro-industrie. Roumen heeft zich echter na zijn studie vooral bezig gehouden met het bewustzijn van de boer, met de heilzame effecten van het werken op het land. Hij werkte jarenlang op de (inmiddels opgeheven) Volkshogeschool in West Zeeuws-Vlaanderen in het vor mingswerk. Hij begon in 1998 het bedrijf Buitenkans. Op het promotiemateriaal van Buitenkans, folders, brochures, affi ches, ansichtkaarten, staat Zeeland er mooi op. Buitengewoon fraai is het affi che ten behoeve van het project "Lucht en Ruimte". In dat project werkt Roumen aan opvangmogelijkheden voor mensen die in onze 24- uurs economie oververmoeid afhaken. Het gaat daarbij volgens hem vooral om overspannen mensen uit de Randstad. Hij is er van overtuigd dat rust en ruimte weldadig werken en dat een retraite op het platteland voor gestreste stedelingen heilzaam werkt. De Provincie Zuid-Holland verstrekte Roumen een onderzoeksopdracht om de mogelijkhe den daartoe te verkennen. Roumen klopte eerder met hetzelfde idee aan bij de pro vincie Zeeland, maar werd daar aanzien lijk koeler ontvangen: "Wat u voor ogen staat, is niet bedoeld voor Zeeuwen. Daar zullen voornamelijk mensen uit de Randstad gebruik van gaan maken en om die reden, het ontbreken van een Zeeuws belang, steken wij daar geen geld in." Dat was ongeveer wat hij op het Provinciehuis in Middelburg te horen kreeg. Onvoldoende besef Volgens Roumen is er in Zeeland nog onvoldoende besef van wat hier voor han den is, hoe uniek, hoe schaars de Zeeuwse groenblauwe oase is. "Terwijl de druk in de ons omringende stedelijke gebieden alsmaar toeneemt, worden de relatieve rust en ruimte die we in Zeeland hebben steeds waardevoller." Vijftig jaar geleden werd door sociaal-geografen in beeld gebracht dat Zeeland als door een hoefijzer omringd werd door stedelijke gebieden (Randstad, Noord-Brabant, Gent-Antwerpen). Ze voorzagen dat de verstedelijking zich alsmaar zou doorzet ten en ze kregen gelijk. Nog steeds is dat hoefijzer een bruikbaar beeld. Sterker nog, het beeld heeft aan kracht alleen maar gewonnen. De rust en de ruimte die Zeeland nu nog kenmerken, zijn werkelijk een schaars goed geworden. Van een Groen Hart in de Randstad is maar weinig over. Innerlijke kracht Roumen vindt dan ook dat de provincie bestuurders het lef zouden moeten heb ben om af te stappen van het idee dat Zeeland zowel een logistiek knooppunt als een groenblauwe oase kan zijn (het zogenaamde tweesporenbeleid). Ze zou den moeten kiezen voor het meest waar devolle dat Zeeland heeft en moeten beseffen dat we hier iets unieks in handen hebben. Volgens Roumen vraagt het veel innerlijke kracht van bestuurders om te kiezen voor Zeeland als een tuin voor mensen uit stedelijke gebieden: "Het is niet de traditionele ontwikkeling." Zorgboerderijen Roumen begeleidt met Buitenkans veertig zorgboerderijen, circa vijftien in Zeeland en vijfentwintig in Zuid-Holland. Met Buitenkans bemiddelt hij tussen vraag (mensen die zorg nodig hebben) en aan bod (boeren die rust, ruimte, zorg kun nen bieden). Hoewel Roumen een uitge sproken hekel heeft aan de tendens om alles in cijfers uit te drukken ("daar kun je van alles mee doen, cijfers zijn zo gewil lig"), neemt hij aan dat in de zorgsector die hem voor ogen staat, tientallen kwali tatief hoogwaardige banen in Zeeland kan 14 WANTIJ oktober'04

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2004 | | pagina 14