Laat
de
duinen
maar
waaien.
Duinen Oranjezon Foto: Willem de Weert
over schrijft. We nestelen ons in een duin
pan. "Zie je die lage bomenrij, die niet
hoger kan groeien door de wind? Die gaat
letterlijk zwaar gebogen door het leven. Ik
noem het de Zeeuwse boomgrens."
We kruipen op onze buik over een van
zijn proefveldjes en vinden de driedistel.
Maar waar zijn het zandblauwtje en het
hondsviooltje? "De duinen verzuren en
kwetsbare soorten verdwijnen," is het
onheilspellende antwoord van de weten
schapper. "De zure neerslag is hier vier
keer hoger dan bijvoorbeeld in
Denemarken. De bodem ontkalkt. Het
beste is natuurlijk de zure regen afschaf
fen, maar dat is een vrome wens.
Opvallend is dat op Schouwen en op
Voorne meer kritische plantensoorten
voorkomen dan op Walcheren. Dat komt
omdat daar de duinen veel meer stuiven.
Op Schouwen waait kalkhoudend zand uit
de diepere lagen weg en bedekt als een
filter de bovenste bodemlagen een eind
verder. Dat zou hier ook moeten gebeu
ren. Laat de duinen maar waaien. Op
oude prentbriefkaarten is Oranjezon een
eindeloze woestijn van stuivend zand. Nu
liggen de duinen vast onder de begroei-
ing. Zeeuws Landschap, de beheerder van
Oranjezon, heeft een begin gemaakt met
het ontbossen en plaggen van de duinval
leien. Ook de begrazing draagt een steen
tje bij. De waterwinning is gestopt zodat
het gebied weer natter wordt. Kortom, we
zijn op de goede weg."
We eindigen op de Veerse Dam.
Het asfalt van de dam is met een
dikke laag zand bedekt. Stroming
van wind en water transporteer
den het van West- naar
Oostkapelle, net als de tocht die
wij maakten
Horeca onderweg:
Bij punt 1Restaurant/café De Westkaap
op de zeedijk in Westkapelle
Bij punt 2: Diverse gelegenheden in
Domburg.
Bij punt 3: Zeeuws Biologisch Museum ter
ras halverwege Domburg en Oostkapelle.
Bij punt 4. Diverse strandtenten tussen
Oostkapelle en Vrouwenpolder
Voetnoten:
(1) Robert M. van Heeringen, Peter A. Henderikx
en Alexandra Mars, Vroeg-Middeleeuwse ring-
walburgen in Zeeland. De Koperen Tuin, Goes.
1995.
(2) Jaap Buis en Jan-Paul Verkaik;
Staatsbosbeheer 100 jaar werken aan groen
Nederland; Staatsbosbeheer Driebergen,
Stichting Matrijs Utrecht; 1999.
(3) Westhoff, V. 1965. Het klavereiland. De
Levende Natuur 68, 146-156.
(4) Mondriaanroute (5 km). Route 75 ANWB
Wandelrouteboek Nederland.
(5) Carla S. Oldenburger-Ebbers e.a. ;Gids voor
de Nederlandse tuin- en landschapsarchitectuur,
deel Zuid; uitgeverij De Hef publishers
Rotterdam; 2000.
Willem de Weert is eindredacteur van Wantij.
9 WANTIJ december '04
