De milieuclub als belegger in minder milieuvervuiling MiÜLl Handhaving Jan-Eelco Dijk De milieuwetgeving gaat met een nieuw fenomeen te maken krijgen, want binnenkort kan er gehandeld wor den in vervuiling. hHet heeft allemaal te maken met het Kyoto-protocol, een aanvulling op het in 1992 afgesloten Klimaatverdrag van Rio. In de Japanse mil joenenstad werd afgesproken dat de uit stoot van broeikasgassen in de periode wereldwijd moest worden verminderd. Ons land kreeg de verplichting opgelegd zijn broeikasgasemissies in 2008-2012 met 6% te verminderen ten opzichte van 1990. Om de uitstoot daadwerkelijk omlaag te krijgen kan de overheid onder andere een systeem van emissiehandel opzetten. Het principe is dat alle bedrijven die een forse hoeveelheid broeikasgassen uitstoten, emissierechten krijgen toebedeeld. Ze mogen maximaal de hun toegekende quota uitstoten. Als ze minder de lucht injagen dan waarop ze recht hebben, mogen de bedrijven de hun toebedeelde rechten verkopen. De smeerpoetsen die niet genoeg hebben gekregen, kunnen de rechten van anderen opkopen. Zo kan een levendige handel in vervuilingsrech ten ontstaan. Zeeuwse bedrijven Inmiddels is onze regering begonnen met het opzetten van een systeem voor emis siehandel van kooldioxide (CO2)Zij heeft een zogenaamd allocatieplan gemaakt en op basis van dat plan aan allerlei bedrij ven C02-rechten verleend. Ook Zeeuwse bedrijven hebben hun graantje meegepikt. Grote jongens als Dow en Total mogen duizenden kilotonnen CO2 uitstoten in de periode 2005 tot en met 2007; een "klein tje" als Seasun BV in Kapelle moet het doen met 145 kiloton. Toekenning Het is mogelijk dat een bedrijf wel erg rij kelijk met vervuilingsrechten is bedeeld. Zeeuwse bedrijven hebben verhandelbare emissierechten gekregen. Foto: Jaap Wolterbeek. In dat geval kan een milieuorganisatie beroep aantekenen bij de rechters van de Raad van State tegen de toekenning van emissierechten. Inmiddels is het daarvoor wel een beetje laat: aan de meeste bedrij ven zijn de rechten voor de periode tot 2008 al toegekend en is de termijn voor het instellen van beroep verstreken. Er lopen op dit moment veel procedures bij het Haagse rechtscollege, maar die zijn vooral ingesteld door de bedrijven zelf. Emissierechten opkopen Wat kunnen milieuclubs met de handel in emissierechten? Iedere burger, dus ook een milieuclub, kan zich storten op de emissiehandel en emissierechten van bedrijven opkopen. Als zo n club de door haar verworven rechten een slapend bestaan laat leiden, is dat winst voor het terugdringen van broeikasgassen. Voor de prijs hoef je het niet te laten: op het inter net is te lezen dat een tonnetje CO2 op dit moment 7,~. "doet". Als er straks veel vraag naar emissierechten is, maar het aanbod blijft beperkt, dan zal de prijs stijgen. Dat kan bedrijven stimuleren geen nieuwe rechten op te kopen, maar te investeren in milieumaatregelen. Omgekeerd leidt een beperkte vraag en een groot aanbod tot een daling van de prijs. Belegging Mensen en bedrijven kunnen emissierech ten ook gaan beschouwen als belegging: kopen op een moment dat de "koersen" laag staan, en verkopen als ze tot grote hoogte gestegen zijn. Op dit moment is er voor de speculant echter nog weinig te verdienen op de vervuilingsmarkt omdat de prijs van een ton CO2 sinds januari 2005 gedaald is van 8,5 Euro naar 7 Euro. Begeven de milieuclubs zich straks enthousiast op de markt om emissierechten aan te kopen? En kunnen ze dan de verleiding weerstaan om bij een forse prijs stijging hun winst te incasseren en de emissierechten toch door te verkopen? Zeker is dat met invoering van emissiehandel de milieuwetge ving aardig op de schop gaat. En wie weet, handelen we straks ook in stilte, in licht en in stankhinder Jan-Eelco Dijk is advocaat bij het Bureau voor Rechtshulp Zuid-Holland Zuid. Hij verleent in samen werking met de ZMF juridische bijstand aan mensen die kampen met milieuproblemen. 14 WANTIJ April '05

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2005 | | pagina 14